Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Neil (7) breekt tweede elleboog bij aanrijding en moet overzitten
Vrouw meldt zich vier dagen na ongeval eindelijk om verzekeringspapieren in orde te brengen
Nathalie Denhaene ging de voorbije dagen op sociale media en met affiches op zoek naar de oudere dame die maandag haar zoontje Neil (7) omver fietste op het voetpad voor hun huis in de Brechtseweg in Loenhout. De jongen brak zijn rechterelleboog, terwijl hij al een gebroken linkerelleboog had. Donderdag meldde de vrouw zich alsnog.
De prijs voor pechvogel van de maand gaat naar Neil de Cock uit Loenhout. Maandag rond 11u stapte de 7-jarige ter hoogte van de Brechtseweg 69 naar de buren om te gaan spelen. “Er ligt geen afgescheiden fietspad aan onze kant van de baan”, vertelt mama Nathalie Denhaene. “De fietsers en de voetgangers delen er het pad. Neil stond naast de struiken. De fietsende vrouw is hem langs de voorkant recht aangereden. De banden van haar fiets staan letterlijk in zijn been.”
De vrouw, een dame van rond de 60 of 70 jaar, stopte. “Ze vertelde dat ze haar gegevens bij de buurvrouw zou achterlaten. Zelf bekommerde ik mij meteen om Neil. Bij een val twee weken geleden liep hij een linkerelleboogbreuk op. Er steken pinnen in. Ik had heel veel schrik dat die verschoven waren.”
In het ziekenhuis bleek dat Neil naast zijn linkerelleboog nu ook zijn rechterelleboog gebroken heeft. Hij liep ook schaafwonden op. “De dame op de fiets is wel degelijk bij onze buurvrouw gestopt. Ze heeft er een babbeltje gedaan en vertelde dat ze boodschappen ging doen en uit de buurt komt. Maar haar gegevens heeft ze niet achtergelaten, terwijl wij die nodig hebben voor de verzekeringen. Wij leren Neil dat hij sorry moet zeggen als er iets gebeurt. Ik vind het normaal dat een volwassene dat ook doet. Misschien heeft ze haar gegevens in alle tumult vergeten achter te laten.”
Nathalie hing affiches op de bomen en deed een oproep op sociale media. En met succes, want donderdagnamiddag meldde de vrouw zich alsnog. “Ze heeft gezegd dat ze alles gaat regelen”, signaleert de opgeluchte mama.
Neil is nu volledig hulpeloos, met zijn twee armen nog zes weken in het gips. Hij kan niet meer zelfstandig eten of drinken. Tot overmaat van ramp kan hij nu ook niet meer naar school, terwijl hij net weer gestart was. Omdat hij niet meer kan schrijven en niets meer kan meedoen, zal hij zijn tweede leerjaar moeten dubbelen. Hij zal ook nog een tijd moeten revalideren. “Gelukkig houdt onze jongen er zelf de moed in en blijft hij positief”, zegt Nathalie. KRISTIN MATTHYSSEN