Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Schippers beleven weinig plezier aan pleziervaart
Schippers beleven weinig plezier aan pleziervaart
Victor Sels
Schoten Yacht Club
“Met je vrouw gezellig op een bootje overnachten is verboden. Een veiligere bubbel kan je toch niet vinden?”
De schippers van pleziervaartuigen voelen zich vergeten en gegijzeld door de Veiligheidsraad. “Ons vaarseizoen is al halfweg en het weer is ideaal voor toertochten over de Vlaamse wateren, maar we mogen niet verder dan de eerstvolgende sluis. Zelfs overnachten op ons bootje is niet toegestaan”, klaagt Victor Sels, voorzitter van de Schoten Yacht Club (SYC) namens de hele sector.
Toen de maatregelen voor tweedeverblijvers versoepeld werden, hoopten de eigenaars van een plezierjacht dat ook zij eindelijk aan de beurt zouden komen. Maar niks daarvan. “We moeten nog minstens tot 8 juni geduld oefenen en tot zo lang in onze thuishaven blijven liggen”, zegt Victor Sels van de SYC, waar alle bolders in de idyllische jachthaven benomen zijn.
“Aanvankelijk was er zelfs geen onderhoud van onze boten toegestaan. Dat is gelukkig veranderd, maar mijn eigen jacht Diamond staat na de winterberging nog altijd op het droge op Linkeroever. Ik geraak er niet mee tot hier. Ook voor onze leden die hun jacht wel in de thuishaven bij brug 14 op Schoten vaart hebben liggen, is er van ‘pleziervaart’ voorlopig geen sprake. Onze actieradius is beperkt tot minder dan 2,5 km. We mogen alleen heen en weer varen tussen de sluizen 8 en 9. Daar raak je snel op uitgekeken, hé. Dat komt omdat de sluizen voorlopig niet bediend worden voor de pleziervaart. Eigenlijk zitten we hier gegijzeld op onze bootjes.”
“Zonde”, zegt ‘kapitein’ Sels zuchtend. “Normaal waren we rond deze tijd via rivieren en kanalen op toervaart richting Leuven. En dan moet je weten dat ons seizoenseinde vorig jaar ook al in het water is gevallen. Toen was het waterpeil op sommige rivieren zo fel gezakt dat er in september geen ‘schuttingen’ mochten gebeuren. Fietsen in groepen van twintig mag wel en naar het appartement aan de kust is evenmin een probleem, maar met je vrouw gezellig op een bootje overnachten en ermee varen in de natuur is verboden. Een betere en veiligere bubbel kan je toch niet vinden?”
“Geen rijke stinkerds”
Victor Sels hoort de leden van de SYC, zoals havenmeester Pierre Verbraeken en Paul Verreyken, steeds luider klagen. “Dan moet je weten dat De Vlaamse Waterweg haar vignetten net nu fors heeft opgeslagen tot 305 euro per jaar. Reken daar de verzekering en oplopende onderhoudskosten bij. De meeste eigenaars van plezierjachtjes zijn echt geen rijke mensen hoor. Rijkerds liggen met hun jacht niet op Schoten Vaart, maar in het Zuiden van Frankrijk.”
Blijkbaar is de druk die de pleziervaart uitoefent niet even sterk als die van de tweedeverblijvers. Eartha Dereuddre, voorzitter van de Vlaamse Pleziervaart Federatie (VPF), die de belangen verdedigt van 1.600 leden, doet nochtans haar best. “Ik heb net weer een mail gestuurd naar de ministers en bevoegde instanties om ons vrije vaart te geven”, vertelt Dereuddre. “Het zijn vooral de waterwegbeheerders die dwarsliggen. We willen graag zo snel mogelijk en zeker deze zomervakantie opnieuw zonder beperkingen kunnen varen in Vlaanderen en Wallonië.”
“Voor onze leden is die boot vaak een tweede verblijf. Versoepelingsmaatregelen zijn dan ook gerechtvaardigd. Op het water kunnen we zonder probleem voldoende afstand houden. Voor een mogelijke contactopsporing stellen zich evenmin problemen. De bediening van bruggen en sluizen gebeurt automatisch en vanop veilige afstand met een marifoon. Het personeel is sowieso aanwezig voor de beroepsvaart. Toervaren is belangrijk voor het voortbestaan van de watersportclubs. Zij hebben momenteel geen inkomsten van passanten terwijl alle vaste kosten blijven.”
Eartha Dereuddre vraagt namens de VPF ook aandacht voor de pechvogels die met hun vaartuig in Nederland liggen en die door de gesloten grenzen zelfs niet aan boord van hun jacht geraken, laat staan dat ze hun vaartuig kunnen opknappen of ermee tot hier geraken.