“In het containerpark werken was een jongensdroom”

Van de cross naar het recyclagepark van Zandhoven: voor ex-veldrijder was het een kleine stap

De grapjurk. De nar. De krasse clown. Zo werd Peter Van Santvliet (51) steevast omschreven. Hij was natuurlijk veldrijder van beroep, maar dankzij de tv-reeks Wellens

en wee werd hij een vedette. Nu werkt Van Santvliet in een containerpark. “Mijn grootvader baatte een stort uit. De cirkel is rond.”

Elke gemeente zijn BV’s. Zandhoven kan uitpakken met Bob Peeters, Pieter Loridon, Dieter Troubleyn en Walter Van Beirendonck. Maar wie er het meest in de picture loopt, is Peter Van Santvliet. Elke inwoner die zijn karton, glas of groenafval naar het containerpark brengt - en dat is toch zo’n 50.000 man per jaar wordt er verwelkomd door de voormalige veldrijder. “Mijn grootvader baatte vroeger een stort uit in Oelegem”, vertelt Van Santvliet. “Hij stookte alles op, de rest ging in een put. Maar als klein manneke vond ik daar van alles. En zo reed ik op mijn zevende met een brommerke rond. Daarom was het mijn droom om ooit in een containerpark te werken. Er wordt soms oneerbiedig over gedaan, maar tijdens de coronacrisis stond iedereen te roepen dat we weer moesten openen, iedereen moest zijn rommel kwijt. Na mijn carrière dacht ik rattenvanger te worden. Dat vond mijn vader niet kunnen:

Allez, zo ne coureur als gij! Maar ik voel mij daar niet te min voor. Je moet gewoon doen wat je graag doet. Ook koersen deed ik vooral om mij te amuseren. Geld kwam op de tweede plaats.”

BELGISCH KAMPIOENSCHAP BOEREN LATEN

Ratten heeft hij nooit gevangen, hij is begonnen als verkoper. “Dat kan ik goed. Eerst heb ik reclame verkocht voor gemeentekaarten, op vraag van Herman Vanspringel. Maar doordat de baas een alcoholieker was, voelde ik dat dat op zijn einde liep. Daarna heb ik elektrische fietsen verkocht, maar dan kreeg ik het ene telefoontje na het andere, dat was te stresserend. Op een gegeven moment kreeg ik in de auto oorsuizingen, puur van de stress. Dus ben ik gaan solliciteren om in het containerpark te kunnen beginnen.”

Daar wordt hij uiteraard nog vaak aangesproken over zijn carrière, maar nog vaker over zijn briljante optredens in Wellens en

wee, de docusoap rond Bart Wellens en zijn Fidea-maats, die in 2004 en 2005 op VT4 speelde. “En die 600.000 kijkers haalde! In die periode was ik al op m’n retour, maar die reeks heeft mijn carrière een boost gegeven en nog wat gerekt. Ik was daar de flauwe plezante, dat zagen de mensen graag. Ik ben ook gewoon écht zo. Maar ik kijk er liever niet meer naar, want dan denk ik: Oh Peter, wa zegde of

doede nu weer? Dat BK boeren laten, bijvoorbeeld... Maar dat

won Bart meestal.” (lacht)

Dan bekijkt hij liever de beelden van zijn zeges. “Zoveel waren het er niet, maar er zat ook niet meer in. Niet iedereen heeft alles mee van Moeder Natuur, zoals Sven Nys of Wout van Aert. Maar als je 99 keer slaag krijgt, is die ene

keer dat je wint wel wauw! En ik blijf ook de man die de mobilhomes in het peloton heeft geïntroduceerd. Ik was zogezegd de asociale, maar ik herinner mij nog het WK in het Slovaakse Poprad. Daar reden Bulgaren en Chinezen mee, maar het was min 20 graden. Die mannen waren bevroren en gaven na een halfuur op. Alleen: de kleedkamers waren dicht. Dus toen ik na afloop aan mijn mobilhome kwam, bleek dat mijn moeder die mannen had binnengehaald en voor hen zelfs aan het koken was.”

MET BOB PEETERS OP DE WEEGBRUG

Van de cross terug naar het containerpark, waar een wat verdikte Van Santvliet - “20 kilo extra, maar sterker in de armen” nog altijd de plezante uithangt. “Onlangs stond Bob Peeters op mijn weegbrug en vroeg ik drie keer zijn naam: Kende gij mij dan

nie? (lacht) Soms moet ik wel serieus zijn. Er zijn er die er een sport van maken om alles in de verkeerde container te kieperen. En dan steken ze hun armen in de lucht, zoals een coureur die als eerste over de meet rijdt: Ja, ’t is

weg! Een tijdje terug kwam iemand een pot weggooien. Toen ik ernaar vroeg, wist hij zogezegd niet wat erin zat. Tot het scheel eraf viel en er pis uitliep. Drie dagen later stonk het daar nog. Maar ik werk hier echt graag. Van het stort naar de containers: de cirkel is rond.”

“Je moet gewoon doen wat je graag doet. Ook koersen deed ik vooral om mij te amuseren. Geld kwam op de tweede plaats.” Peter Van Santvliet Ex-veldrijder

FOTO DBA ● ● Geboren op 6 mei 1969 (Lier) Peter Van Santvliet begint op zijn 18de met veldrijden. Het duurt wel dertien jaar voor hij prof wordt - in 2000, bij Spaarselect. Ook al is hij een volger en leeft hij van ereplaatsen, hij wint mooie crossen in Gavere, Niel en Essen én wint twee BK’s bij de amateurs. In 2006 komt hij even in opspraak, maar hij wordt vrijgesproken van het bezit van hormonale middelen. Tijdens zijn carrière, die in 2007 eindigt, leert hij zijn dertien jaar jongere vrouw Annelies kennen. Kinderen hebben ze niet. Peter Van Santvliet kwam na zijn wielercarrière 20 kilo bij. “Maar ik ben nu sterker in de armen.”