Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Laatste rechte lijn naar Vivaldi
Begrotingsbespreking moet alle puzzelstukjes doen passen
De Vivaldipartijen kunnen de finish ruiken. Op tafel ligt de begroting, die alle elementen uit het regeerakkoord moet samenbrengen. Geen gemakkelijke oefening, want de boeken staan door corona alleen nog maar meer in het rood. Tijd hebben ze nog tot maandagavond. “We zullen niet slapen”, maakt coformateur Paul Magnette (PS) zich sterk.
regeringsonderhandelingen zijn de laatste rechte lijn ingegaan. “Er is vooral nog veel werk”, zuchten onderhandelaars van alle partijen. Dossiers gaan van werkgroepen naar de plenaire vergadering van de partijvoorzitters en terug. “De timing is bijzonder ambitieus”, klinkt het. “Maar het tempo ligt hoog.”
Pensioenen en fiscaliteit passeerden de revue, tegen zondagavond bogen de Vivaldi-partijen zich over de begroting, die alle puzzelstukjes moet doen passen.
Dat gaat niet zonder slag of stoot. Corona sloeg de bodem weg van onder de overheidsfinanciën, die na de regering Michel al dik in het rood stonden. Elke partij aan tafel heeft bovendien een wenslijstje met maatregelen die nog eens geld moeten kosten. Bij de liberalen wijzen ze vooral naar de rode en groene eisen. “Je krijgt dat niet in een budget.”
Meer dan ruimte voor 3 à 4 miljard euro aan nieuw beleid zien zij niet. Ook CD&V hamert op een
“geloofwaardige begroting”. Aan de onderhandelingstafel zetten de liberalen de lat zelfs heel strak. “Maar die beperking staat niet in het raamakkoord van Rousseau en Lachaert”, zegt een socialistische bron. Hoe dan ook zal er wellicht geen ruimte zijn voor alle wensen. Dan is het wheelen en dealen tot ze eruit raken.
Pensioenen en uitkeringen Een van de voornaamste stokpaardjes van de partijen is het minimumpensioen op 1.500 euro.
Vooral voor PS en sp.a is dat van levensbelang De grote vraag is of dat netto of bruto moet zijn. Het heeft er alle schijn van dat het op bruto zal uitdraaien. Louter en alleen omdat dat voor de staatskas een enorm verschil maakt, in de grootteorde van miljarden. “Voor de mensen zal dat toch niet veel verschil maken”, klinkt het.
Zeker omdat er nog wel eisen zijn. Het optrekken van de laagste uitkeringen bijvoorbeeld. Het eisenpakket van de socialisten alleen draait al uit op 3 à 4 miljard euro. En dan moeten de groenen nog komen.
Zij willen een klimaatwet en het behoud van de kernuitstap. Ook dat zal geld kosten aan investeringen, want je moet de energiebevoorrading garanderen. Dat kun je enkel door het bouwen van nieuwe gascentrales en een grote push op hernieuwbare energie. De tijd dringt bovendien, over drie jaar moeten de eerste kerncentrales al dicht. Over vijf jaar mag geen enkele nog draaien.
En dan moet de premier nog geDe kozen worden. Het is intussen duidelijk dat enkel coformateurs Paul Magnette (PS) en Alexander De Croo (Open Vld) nog echt kans maken. CD&V heeft nog een kleine claim, MR schaart zich intussen achter De Croo. Beiden hebben voor- en tegenstanders. MR huivert ervan om Magnette de Zestien binnen te loodsen, CD&V verzet zich tegen De Croo. “Dat zal nog fameus clashen”, klinkt het. Vooral omdat wie de premier levert, wellicht nog moet inboeten op inhoudelijke punten.
Timing
Voor dat alles geven ze zichzelf nog tijd tot de vooravond. Dan verwacht de koning De Croo en Magnette op het Paleis, mét een premier en een regeerakkoord. Dat blijft de ambitie. Als het lukt om tegen maandagochtend te landen, zullen de onderhandelaars het niet laten. Maar ze achten het onwaarschijnlijk. “We zullen niet slapen”, zwoer Magnette bij het binnengaan van het Egmontpaleis. “Allez, toch weinig”, nuanceert een andere voorzitter.
Als ze de regeerverklaring op 1 oktober willen halen, dan is er weinig ruimte voor uitstel. De partijen zouden hun militanten liefst 48u de tijd geven om het regeerakkoord door te nemen voor ze moeten stemmen op de congressen. “En 1 oktober blijft nog altijd de ambitie.”