Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Het was er altijd heel gezellig”
Met Jeanneke verdwijnt na halve eeuw ook café Sportvriend
Vandaag neemt Sint-Lenaarts afscheid van een monument. Jeanneke Vermonden was vijftig jaar hét boegbeeld van café Sportvriend. In juli had dat gevierd moeten worden, maar corona stak daar toen een stokje voor. Op 24 september is Jeanneke op 70-jarige leeftijd overleden.
Een maand geleden kon niemand vermoeden dat Jeanneke voor een laatste keer haar stamgasten zou uitwuiven met de woorden: ‘Ja, dag hé’. Hoewel ze op dat moment al een halve eeuw achter de tapkraan stond in het volkscafé in de Dorpsstraat, dacht ze nog lang niet aan stoppen. “Dat was niet aan de orde. In juli dacht ze wel aan een feest om haar klanten te bedanken voor de afgelopen vijftig jaar. Door de coronacrisis kon dit niet meteen, en uitstel is nu jammer genoeg afstel geworden”, vertelt dochter Kristel Wouters (47).
Kristel is samen met haar zus Suzanne (50) opgegroeid boven het café waar haar ouders ook altijd hebben gewoond. “Mijn vader Jan Wouters was van Zundert en stond hier bekend als Jakke van
den Hollander. Mijn moeder is afkomstig van Meerle. Toen ze trouwden, hebben ze enkele maanden in een oude hoeve in Oostmalle gewoond, maar toen ze zagen dat dit café stond over te nemen, zijn ze hier ingetrokken.” Moeder deed de deur open met Sint-Jacobkermis in juli 1970 en sloot die plots op 7 september 2020, toen ze in AZ Malle werd opgenomen. “Op dat moment besefte ze eigenlijk al dat het einde nabij was en dat ze de Sportvriend niet meer zou kunnen opendoen.”
Respect
De stamgasten zullen hun Jeanneke en de Sportvriend missen. “Ze zat altijd op haar kruk achter de toog. Zo zullen de meeste klanten haar herinneren. Ze had ook voor iedereen een luisterend oor. Heel veel klanten konden bij haar in vertrouwen hun verhaal kwijt. Ze hield wat ze hoorde altijd voor zich, waardoor ze veel respect genoot. De Sportvriend was ook de place to be voor heel wat clubfeestjes. Het café vormde de heimat van onder meer de supportersclub van KFC Sint-Lenaarts, biljartclub Krijt de Tijd, twee kaartclubs, een wielerclub en in de beginjaren zelfs een motorclub. Toen zijn er heel wat toogdansers in de grote lusters blijven hangen. Er was altijd veel sfeer, de polonaise werd zowel binnen als buiten gedanst. Hier is echt wel stevig gefeest!”, herinnert Kristel zich. Samen met haar zus moest ze vaak een hand toesteken bij festiviteiten. Later werden ook hun echtgenoten en de kinderen op drukke momenten ingeschakeld. Maar geen van beiden wil het café verder zetten. “Daar zijn we altijd duidelijk over geweest. Onze ouders vonden dat oké.”
Kermiscent Bart Ceuppens (48) komt er al 29 jaar. “Onze biljartclub Krijt de
Tijd had er in 1991 een nieuwe stek gevonden. Van augustus tot maart kwamen we er wekelijks samen. Het was er altijd gezellig, op elk moment van de dag kwam je er wel iemand bekend tegen. Tijdens de Sint-Jacobkermis was het er altijd erg druk. Je kan het zo’n beetje vergelijken met het café van de tv-serie Cheers. Jeanneke kende haar stamgasten goed. Ze hield heel goed bij wie trakteerde. Wie dat niet deed, kreeg ook geen drank meer. Ze was ook niet te beroerd om een klant de deur te wijzen als die het te bont had gemaakt. Ze kon haar mannetje staan, maar leefde tegelijk ook mee met haar stamgasten. Ze deed er ook veel voor. Voor de 25ste verjaardag van het café mochten alle klanten een heel weekend lang, van vrijdag tot zondag, gratis drinken. Dat heb ik elders nooit meegemaakt”, herinnert Ceuppens zich. Hij hield er ook de spaarkas bij. “Dat is nog een erfenis van de jaren zeventig en tachtig, toen een spaarboekje nog veel opbracht. Tot op vandaag telt de spaarkas zeventig leden. Het leverde een mooie kermiscent op. Destijds ging het om een paar duizend Belgische frank waar je op de Sint-Jacobkermis toch wel een eind weg mee wist.”
Raamcollage
Net als Bart zullen heel wat klanten Jeanneke en de Sportvriend missen. Kristel en Suzanne Wouters roepen stamgasten op om verhalen neer te schrijven en foto’s af te drukken en in de bus te komen steken. “Hiermee willen we een raamcollage maken. Als een soort eerbetoon aan ons mama, maar tegelijk ook om op deze manier de klanten te bedanken voor hun trouw.” Vandaag neemt de familie in beperkte kring afscheid van Jeanneke. Maandag konden gasten en vrienden nog komen groeten.