“Niemand leidt een club beter dan Bayat”

Na een mislukte passage bij RC Genk en de daaropvolgende maanden zonder werk heeft Felice Mazzu het geluk in de voetbalwereld teruggevonden bij Union. Bij de Brusselse traditieclub draait alles voorlopig goed. “Pas als we honderd procent van de punten pakken, mogen we tevreden zijn”, is Mazzu ambitieus. “Ik wil aan iets bouwen op lange termijn. Een trainer die meteen succes boekt, heeft meer kans dat het rustig zal blijven bij de club in de jaren die volgen. Daarvoor zijn structuur en organisatie nodig. Ik heb weinig zin om over Charleroi te praten, maar de club is er het beste voorbeeld van. Lange tijd zakten daar veel dingen richting afgrond. Nu is het een stabiele club, met jaar na jaar dezelfde spelers en dezelfde filosofie.”

Maak je volgend jaar je comeback in 1A?

(lacht) “Het doel is om te stijgen, maar ik ben hier niet om een persoonlijke comeback te maken.”

Je wil aan iets bouwen op lange termijn met slechts een contract voor een jaar.

“Dat is kort, maar beide partijen kunnen zo rustig en vrij nadenken als het doel niet wordt bereikt.”

Bij Charleroi bleef je zes jaar. In

die periode transformeerden de Zebra’s van een club in de problemen naar een stabiele club. Ben je verrast dat Charleroi nu de forcing voert in 1A?

“Er is niemand in België die beter een club leidt dan Mehdi Bayat. Hij is het brein en de structuur van dit Charleroi. Hij ziet dingen anders, is slim, vriendelijk, kan ook streng zijn, maar hij is vooral iemand die houdt van zijn spelers en staf. Het is geen toeval dat Charleroi aan de leiding staat.”

Is Charleroi een titelkandidaat?

“Ik geef ze tachtig procent kans. Belhocine is op dit moment de beste trainer van België. Het is voorlopig onmogelijk om van Charleroi te winnen. Het is een evenwichtig team met de beste defensie en het beste aanvallende duo van België. Waarom ik ze geen honderd procent geef? Eén reden: een gebrek aan ervaring. Voor Charleroi is het geen gewoonte om bovenaan het klassement te staan, terwijl dat voor sommige clubs wel normaal is.”

Georges Leekens zei ooit na zijn vertrek bij de Rode Duivels dat het werk voor 90 procent gedaan was. Had jij dat gevoel ook toen je vertrok bij Charleroi?

“Helemaal niet. Ik heb gedurende zes jaar alles gegeven. Sommige momenten, zoals toen we Playoff I speelden, waren goed. Dat heeft vertrouwen gegeven aan de club en aan de supporters, maar Charleroi staat aan de leiding dankzij de personen die er nu rondlopen. Dat succes behoort hen toe.”

Je passage bij RC Genk was minder succesvol.

“Ik heb er ook goede herinneringen aan, hoor. Zoals in de Champions League tegen Napoli met Carlo Ancelotti en tegen Liverpool met Jürgen Klopp. Ik startte als trainer in de provinciale reeksen. Op mijn dertigste durfde ik nooit te dromen om ooit naast zulke namen te mogen coachen, ook al was het een ambitie. Het heeft lang geduurd, maar ik heb toch al iets bereikt. In de terugwedstrijd op Liverpool paste ik een andere tactiek toe dan gewoonlijk, daardoor maakten we 1-1 gelijk voor rust. Klopp feliciteerde me achteraf omdat we zo strijdlustig waren. Als iemand met zo’n palmares dat doet, geeft dat motivatie.”

Een week na die wedstrijd…

“Lag ik buiten bij Genk. Dat ging je zeggen, he?” (glimlacht)

Na amper zes maanden. Wat was het probleem?

(zucht) “Dat moet je aan Genk

vragen.”

Peter Croonen zei na je ontslag dat je misschien wat te veel respect had getoond voor de club.

“Ik wilde voortbouwen op de continuïteit die Philippe Clement er had achtergelaten. Daardoor heb ik misschien niet mijn ware ik getoond. Je eigen persoonlijkheid overbrengen naar de groep is nochtans het belangrijkste als trainer.”

Jouw opvolger Hannes Wolf is ook alweer ontslagen. Verbaast je dat?

“Daar wil ik niets over zeggen. Het is mij ook overkomen. Dat is het leven, dat is voetbal.”

Na je ontslag was je zes maanden werkloos.

“De eerste keer in 25 jaar. Ik heb nagedacht waarom ik in die situatie verzeild was geraakt. Welke opeenvolgende gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat ik zonder club zat? Het was een moeilijke periode. De coronacrisis zorgde bovendien voor extra stress. Ga ik wel nog werk vinden?”

Wat leerde je in die periode?

“De vraag die je je stelt na een ontslag is: Moet ik mijn persoonlijkheid veranderen of blijf ik hetzelfde? Zal ik beter mijn boodschap kunnen overbrengen als ik verander? Nu krijg ik de kans om opnieuw in het milieu te werken en voort antwoorden te zoeken. Niemand kent zichzelf volledig. We ontdekken onszelf dankzij ervaringen, door vooruit te gaan. Mijn verhaal bij Genk gaf me de kans een andere kant van mezelf te ontdekken.”

Op welk vlak ben je veranderd?

“Ik ben in dit beroep gestapt als iemand die heel open is. Ik had vertrouwen in iedereen. Vandaag denk ik niet dat we in een maatschappij leven zoals we ze zouden willen zien, waar vertrouwen en respect prioriteit zijn. Het zijn meer de persoonlijke belangen van iedereen die voorrang hebben. Ik ben terughoudender geworden. Zo’n interview zal ik bijvoorbeeld niet veel meer doen.”

Union geeft je nu opnieuw een kans. Heb je getwijfeld omdat het een 1B-club is?

“Nee. Velen denken allicht: Wat doet de beste trainer van België in 2018 in 1B? Dat is een stap achteruit. Ik denk zo niet. Wat iedereen rondom mij denkt, doet er niet toe. Wie ik zelf denk dat ik ben, dát is belangrijk. Ik wil werken in een omgeving waar er vertrouwen is in mij. Vandaag is dat het geval in Union.”

Terwijl Felice Mazzu (54) met Union op de titel in 1B aast, zijn het zijn ex-clubs die met de aandacht gaan lopen. RC Genk met opnieuw een trainerswissel, Charleroi met een bijna perfect rapport in de Jupiler Pro League. “Het is voorlopig onmogelijk om van Charleroi te winnen.” “Ik ben in dit beroep gestapt als iemand die heel open is. Vandaag denk ik niet meer dat we in een maatschappij leven waar vertrouwen en respect prioriteit zijn.” Felice Mazzu Coach Union

FOTO BELGA Mazzu viert een zege van Union met zijn spelers.