Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Alexander I
HET AKKOORD
1.500 euro netto pensioen in 2024 4.500 extra jobs in de gezondheidszorg Geboorteverlof vaders van 10 naar 20 dagen Tegen 2026 alle bedrijfswagens emissievrij Statiegeld op plastic flessen Rijbewijs met punten
Verscholen in het glooiende platteland van Brakel, midden in de driehoek gevormd door Brussel, Gent en Kortrijk, ligt het domein van de familie De Croo, hectaren groot. Met eerst de statige villa van vader en minister van staat Herman en daarnaast, iets discreter, naar het beeld van zijn bewoner, de gerenoveerde hoevewoning van zoon Alexander. Hij legt naar verwachting vandaag de eed af als eerste minister van dit land. Alexander De Croo wordt de 53ste premier sinds het ontstaan van België. Opvallend toch, al die familiale dynastieën. Nog in Oost-Vlaanderen zijn er vader en zoon Willy en Mathias De Clerck (burgemeester van Gent) en vader en zoon Karel en Jean-Jacques De Gucht (schepen in Aalst). In het Vlaams Parlement werd het hoge woord over de Septemberverklaring gisteren gevoerd door onder meer Peter Van Rompuy, Willem-Frederik Schiltz en Bruno Tobback, drie zonen van.
Alexander De Croo is de logische kopman van deze regering. Die kwam vooral vanuit een liberale dynamiek tot stand en kan met een nipte Vlaamse minderheid een Vlaamse kopman goed gebruiken. Magnette deed zijn claim op het premierschap waarschijnlijk alleen maar om zijn onderhandelingspositie te versterken. En Alexander De Croo steekt er in dit team bovenuit in ervaring, talent en geslepenheid. De Croo junior weet perfect wanneer hij moet spreken en wanneer hij beter even achter de schermen verdwijnt. In de zomer hield hij tijdens de Vlaamse onderhandelingen de druk van de N-VA af om arm in arm federaal te gaan onderhandelen. In december duwde hij interne concurrent Gwendolyn Rutten onder de bus, weliswaar met hulp van MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez en de CD&V (toen wel nog arm in arm met de NVA). In het voorjaar hielp hij zijn kompaan Egbert Lachaert verkozen te worden als Open Vld-voorzitter en kon hij weer rekenen op Bouchez en op een deel van de PS om een nieuwe paars-gele poging te torpederen. Een listige Patrick Dewael hield de liberalen in een zetel via de regering Wilmès-II. In augustus speelde het duo De CrooLachaert een laatste keer hoog spel om het tweespan De Wever-Magnette af te blokken. Zeker, de liberalen waren van bij het begin zo goed als onmisbaar in de meeste denkbare coalities. De N-VA zat in vergelijking in een erg ondankbare positie. Maar het parcours van De Croo sinds 26 mei blijft een les in politieke bedrevenheid.
Zijn boodschap gisteren over teamwork en een positieve aanpak, weg van de harde woorden en op de spits gedreven tegenstellingen, klinkt wel schril tegen de achtergrond van alle manoeuvres die hem uiteindelijk naar het hoogste ambt voerden. En gelooft iemand dat een woelwater als Bouchez zich tot 2024 constructief en collegiaal gaat opstellen? Of dat Ecolo vier jaar lang zo bedeesd gaat blijven? De valse tonen uit Vivaldi houden wordt de eerste grote uitdaging.
De tweede: geld. Het regeerakkoord bevat interessante accenten, veel vaagheid (kernuitstap, werkzaamheidsgraad, pensioenhervorming …) en voor een slordige paar miljard euro is nog niet duidelijk waar die precies vandaan moeten komen. Vader Herman zei het al: “Alexander, je begint aan de moeilijkste job ter wereld.” Hij kan zoonlief misschien nog wat raad geven in de komende maanden, tijdens hun gezamenlijke ritjes te paard, daar in het rustige groen in Brakel.