Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We gaan onze B&B écht niet opgeven”
Corona brengt Spaanse droom van koppel uit Emblem in gevaar
Pascale Peersman en Ludwig Cools uit Emblem (Ranst) realiseerden hun Spaanse droom. Het koppel emigreerde naar Mojácar om er een bed and breakfast uit te baten. Het relaas van hun eerste bewogen jaar is vanavond te zien in op VTM2. “Door corona hebben we nu geen inkomen. Maar we hopen hier sterker uit te komen.”
Ik Vertrek uit Vlaanderen
In september 2019 gaven Pascale en Ludwig hun vertrouwde Belgische leven op voor een nieuwe start in Andalusië. Oudste zonen Nicolas, Olivier en Fréderic bleven hier, alleen jongste zoon Louis verhuisde mee. Bedoeling was om na grondige verbouwingswerken B&B Casa Sin Fin in Bédar op te starten. Maar corona speelde hen al flink parten. “Als we op voorhand hadden geweten dat de coronacrisis zou uitbreken, hadden we dit niet gedaan. Dan was dit een droom geweest die we voor onbepaalde tijd zouden opgeborgen hebben”, zegt Pascale. “De vraag is nu vooral hoeveel maanden dit nog gaat duren. We zijn realistisch en vrezen dat corona tot volgende zomer een serieuze impact gaat hebben. Dat is voor ons een lange periode om te overbruggen.”
Beiden zegden in eigen land hun job op. “Waardoor we geen inkomen hebben. We waren hier ook nog maar net gestart. De voorbije zomer viel nog mee”, klinkt het. “In juli en augustus was er een pak gasten. We mikten vooral op Spaanse mensen en dat lukte prima. We zaten zo goed als vol. Maar dat is onvoldoende om er weer een tijdje tegenaan te kunnen. Toch blijven we verder doen en hopen we hier sterker uit te komen.”
In het slechtste geval zou Ludwig weer een tijdje naar Vlaanderen kunnen komen om te werken. “Je kan nog zoveel businessplannen maken als je wilt, de praktijk is toch altijd anders”, zegt hij. “Maar de B&B opgeven? Echt niet!”
Spaanse levensstijl
Het koppel had de droom voor een ander, rustiger leven in het buitenland. Vooral Pascale zag het zitten om, als de kinderen groot waren, de deur achter zich in Vlaanderen dicht te trekken. Maar de nieuwe uitvalsbasis hoefde niet in Spanje te zijn. “Het kon ook Zuid-Frankrijk of Italië zijn. Ik had zelfs al Italiaans geleerd”, lacht Pascale. “Nu moet ik dus Spaans leren.”
De grootste aanpassing zat in het aanvaarden van de Spaanse levensstijl. “Onlangs stond ik aan een tankstation te wachten”, zegt