Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Zo’n kans krijgen we de volgende twintig jaar niet meer”
De Engelsman in Antwerpen
Het truitje dat voormalig international Les Ferdinand ooit gedragen heeft, ligt al klaar. Aan Matthew Andrews zal het zondag niet liggen. “Als ze winnen, zie ik ze 11 juli nog uitroepen tot nationale feestdag.”
Hij heeft nog altijd een Engelse identiteitskaart, ook al woont hij al tientallen jaren in België en spreekt hij intussen beter plat Antwerps dan gekuist Engels. En hij kijkt nog naar elke wedstrijd van de Three Lions. Zonder fout. Matthew Andrews (51) woont in Kapellen, maar werd geboren in de Londense wijk Chelsea en kwam op zijn 6de naar België door vader Colin Andrews, de voormalige coach van onder meer Berchem Sport en Antwerp die hier toen voetbalde.
Zondag trekt hij naar broer Nick, een al even grote “voetbalzot” als hijzelf. En dan is het nu of nooit. “De Engelsen hebben een heel toernooi thuisvoordeel gehad en dat hebben ze zondag ook. Bovendien zijn er geen blessures, spelen ze op het heilige
Wembley, en hebben ze voldoende spelers die het verschil kunnen maken. Zo’n kans krijgen we de volgende twintig jaar niet meer.”
Het meest opmerkelijke item ten huize Andrews: het truitje dat hij als ex-doelman van Germinal Ekeren gekregen heeft van Philippe Vande Walle, toen die als nationale doelman eind jaren negentig tegen Engeland moest voetballen. Matchworn door Les Ferdinand.
“De tijd van Britannia rule the waves is voorbij”, zegt Matthew. “Maar Engeland is nog altijd het land van het voetbal. Een abonnement wordt nog altijd doorgegeven van vader op zoon. En dan de beleving tijdens zo’n wedstrijd: die taferelen op Wembley, zonder masker, opeengepakt. Niet moeilijk dat de coronacijfers naar boven gaan. Maar kun je de fans dat kwalijk nemen? Zo lang binnenzitten en dan zo’n kans! Als ze zondag winnen, dan zie ik ze die dag nog uitroepen tot nationale feestdag.”