Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Italië of Engeland? Finalisten gewikt en gewogen
+ Voetbalgekte, ook bij de Engelsman hier en de Antwerpse daar
Zondagavond weten we wie de nieuwe Europese kampioen is: de vlammende Italianen of de onwrikbare Engelsen. Onze voetbalredactie haalde in de aanloop naar de Ek-finale haar innerlijke bondscoach boven en selecteerde de beste elementen uit beide elftallen. Het resultaat: een ploeg om duimen en vingers bij af te likken.
GIANLUIGI DONNARUMMA (AC Milan, 22)
Arme Jordan Pickford. Dan incasseer je amper één goal op heel het EK en krijg je geen enkele stem van de voetbalredactie van jouw krant. Met Gianluigi Donnarumma is de concurrentie dan ook niet min. De goalie van de Italianen wordt door veel waarnemers gezien als een van de allerbeste keepers van het moment. Na het EK trekt hij met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid naar Paris Saint-germain.
Gekozen boven: Jordan Pickford
(Manchester City, 31)
In Engeland lijken de rechtsachters wel aan de bomen te groeien. Geen wonder dus dat op die positie Kyle Walker, volgens Gareth Southgate de beste aller Engelse rechtsachters, de voorkeur krijgt. De back van Manchester City heeft body, is razendsnel en heeft een goeie voorzet.
Gekozen boven: Giovanni Di Lorenzo
KYLE WALKER
LEONARDO BONUCCI (Juventus, 34)
Onze voetbalredactie is niet vies van wat voetballend vermogen in de verdediging, zo blijkt. En dan kom je als snel bij Leonardo Bonucci uit. Met zeventien stuks is hij de speler die het hoogste aantal steekballen verzond op dit EK. In de top vijf laat hij daarmee jongens als Lorenzo Insigne, Pedri, Pierre-emile Højbjerg en Paul Pogba achter zich.
Gekozen boven: John Stones
GIORGIO CHIELLINI (Juventus, 36)
Op kwaliteit staat geen leeftijd. Naast Bonucci kiezen we met Giorgio Chiellini dus voor een extra brok ervaring. De verdediger van Juventus liet onder meer tegen Romelu Lukaku zien op zijn 36ste nog steeds een beenharde en vooral steengoede verdediger te zijn. Al durven we niet te stellen dat zijn geniaal stukje theater - tijdens de toss voor de strafschoppenserie in de halve finale tegen Spanje - hem geen extra stemmen heeft opgeleverd.
Gekozen boven: Harry Maguire
LUKE SHAW (Manchester United, 25)
Was Leonardo Spinazzola fit gebleven, we hadden het nog willen zien. Al verdient ook Luke Shaw gewoon zijn plekje in dit elftal. Verdedigend sterk, maar met drie assists was hij ook in aanvallend opzicht van doorslaggevend belang voor Engeland. Over de plas doopten ze hem zelfs al ‘Shawberto Carlos’. Gekozen boven: Emerson
JORGINHO (Chelsea, 29)
In Italië tippen ze hem al voor de Gouden Bal. Wie zijn wij dan om Jorginho naast de ploeg te zetten? In defensief opzicht altijd op de goeie plaats om ergens zijn voet tussen te steken en in aanvallend opzicht erg belangrijk voor de Italiaanse opbouw. De ideale verdedigende middenvelder.
Gekozen boven: Declan Rice
MARCO VERRATTI (Paris Saint-germain, 28)
De eerste twee matchen in de poulefase moest de ster van Paris Saint-germain door een blessure nog aan zich laten voorbijgaan, maar daarna nam Marco Verratti zijn plek op het Italiaanse middenveld moeiteloos weer in. Verratti creëerde in totaal twaalf kansen voor de Azzurri, meer dan eender welke andere Italiaan, ondanks het feit dat hij twee matchen miste. De kleine spelmaker ziet dingen die anderen niet zien.
Gekozen boven:
NICOLO BARELLA (Inter, 24)
Geen plaats voor rancune bij Gazet van Antwerpen: we hebben Nicolo Barella zijn goal en assist tegen de Rode Duivels vergeven. Waar Jorginho en Verratti opvallen met hun geniale passjes en rust aan de bal, brengt Barella zijn ploeg de nodige energie en stootkracht bij. De ploegmaat van Romelu Lukaku was ontzettend belangrijk in het hoge druk zetten van de Italianen. Daarnaast zorgde hij voor dreiging vanop afstand.
Gekozen boven:
FEDERICO CHIESA
(Juventus, 23) zorgde de zoon van ex-international Enrico Chiesa met zijn snelheid voor diepgang in het spel van de Italianen. In de halve finale tegen Spanje beslissend met een heerlijk doelpunt dat straks nog van goudwaarde kan blijken.
Gekozen boven: Buya Saka
RAHEEM STERLING (Manchester City, 26)
Met zijn snelheid en doelgerichtheid was Raheem Sterling ontzettend belangrijk voor de Engelsen. Zowel tegen Kroatië als Tsjechië maakte hij de enige goal van de match. In de halve finale tegen Denemarken dwong hij Joakim Maehle tot de fout die tot de beslissende strafschop leidde. Rappe Raheem antwoordt zo met de voeten op de bakken kritiek die hij in Engeland soms te verduren krijgt.
Gekozen boven: Lorenzo Insigne
HARRY KANE (Tottenham, 27)
Simpelweg van een ander niveau dan Ciro Immobile. In de poulefase kwam Harry Kane niet tot scoren, maar in de knock-outfase was de spits van Tottenham met vier goals in drie matchen van doorslaggevend belang voor Engeland. In de finale is hij de grootste kanshebber om Cristiano Ronaldo (vijf goals) nog van de topschutterstitel te houden. In de halve finale tegen Denemarken maakte hij zijn tiende treffer op een groot toernooi. Hij evenaarde zo Gary Lineker, Engels topschutter aller tijden op grote toernooien. Gekozen boven: Ciro Immobile
René Vandereycken, analist voor onze zusterkrant Het Nieuwsblad, miste geen match van het EK. In de finale staat met Italië de ploeg van zijn hart. En als ex-bondscoach fileert hij ook het toernooi van de Rode Duivels. “Roberto Martinez beweert dat de groep sterker is geworden dan drie jaar geleden. Ik heb dat niet gezien.”
“Ik denk dat Martinez zich nog altijd speler voelt. En meer bepaald een dribbelaar, maar ik vind dat hij veel balverlies lijdt de laatste tijd. Hij noemt zichzelf tactisch heel flexibel en zegt meteen erna dat hij altijd profiel voor profiel wisselt. Dan spreekt hij zichzelf toch tegen?” Zo steekt René Vandereycken van wal. De toon is meteen gezet, de messen geslepen.
We zijn intussen een week na de uitschakeling van de Rode Duivels. Hoe zit het met jouw ontgoocheling?
“Ik vind het ergens spijtig dat ik na meer dan dertig jaar nog altijd de enige Belg blijf die ooit gescoord heeft in een Ek-finale. Hoewel ik van in het begin heb gezegd dat België geen favoriet was voor de titel. Dat een sterk Italië ons uitschakelt, is dan ook geen schande. Ik vind het wel jammer dat Roberto Martinez de persconferentie daags na de uitschakeling annuleerde. Ik ben vroeger ook wel eens gestopt met vragen te beantwoorden van bepaalde journalisten of ik heb ook wel eens gezegd dat ik geen persconferentie wilde geven. Maar een gepland persmoment annuleren, dat doe je niet. Bovendien is het na een nederlaag net nodig om bepaalde zaken uit te leggen of te verklaren.”
Die uitleg gaf hij uiteindelijk donderdag. Wat is je opgevallen? “Ik heb Martinez na het WK al bestempeld als een gladde prater. Zijn geloofwaardigheid is al lang weg omdat hij al jaren niet open is. Waarom niet openlijk communiceren over het familiebezoek dat sommige Rode Duivels tijdens het EK kregen? Als alles toch coronaproof is verlopen, is er toch geen probleem? Hij geeft bovendien slechts één reden voor de uitschakeling: het vele reizen waardoor de Belgen minder fris waren dan de Italianen. Is dat alles? Ik ga niet zo ver als Gert Verheyen die het over leugens heeft, maar dat wil niet zeggen dat ik het oneens ben met Gert. Martinez dribbelt rond alle vragen. Al ben ik ook teleurgesteld in de pers. Kritische vragen worden aan de huidige bondscoach blijkbaar niet gesteld?
Waarom heeft hij de vorige persconferentie geannuleerd? Hij was blijkbaar te ontgoocheld. Waarom? Omdat hij zelf in de fout is gegaan? Zou dat mogelijk zijn bij hem, dat hij schuldinzicht heeft? Hij beweert dat de groep sterker is geworden dan drie jaar geleden. Ik heb dat niet gezien. Bedoelt hij dan mentaal? Waarom hebben de journalisten die vragen niet gesteld?”
Het is zoals je zelf zegt: hij dribbelt errond.
“Dan moeten journalisten directere vragen stellen. En ze herhalen als hij niet antwoordt. Hij antwoordt met veel blabla, heel algemeen. De Belgische pers is niet alleen tegenover mij, maar ook ten opzichte van veel andere ex-bondscoaches en clubcoaches een pak kritischer geweest. Martinez wordt ontzien. Wat hier nu gebeurt, zou in Engeland of een ander topland niet lukken hoor.”
Veel opmerkingen naast het veld, maar wat kon er volgens jou op het veld beter bij de Rode Duivels?
“Er was op tactisch vlak een tekortkoming tegen Denemarken. Vertonghen gaf zelf na de match aan dat ze niet voorbereid waren op de manier van spelen van de Denen. In de eerste helft waren De Bruyne en Witsel er nog niet bij. Dat zijn toch jongens die ook op het veld tactisch kunnen bijsturen. Dat deden wij in onze periode ook. Dendoncker en Tielemans kunnen dat nog niet. Vooral Dendoncker is nog te veel bezig met zijn eigen spel en kan nog niet aanwijzen waar anderen moeten lopen. Dat is geen verwijt, wel een vaststelling. De Bruyne kan dat wel. Zag je ook tegen Italië. Voordat Insigne had gescoord, voelde De Bruyne dat er meer
druk gezet moest worden. Hij gaf dat aan met een armbeweging, maar de linies stonden te ver uit elkaar waardoor de ploeg uit elkaar viel op dat moment. Een deel zette druk en de rest bleef hangen. Ligt dat aan de spelers die het niet goed uitvoerden of hebben ze die opdracht niet gekregen? Weer een vraag die journalisten niet gesteld hebben.”
Je hebt dus vraagtekens bij de tactische capaciteit van Martinez? “Ik heb meer vraagtekens bij zijn persoonlijkheid dan bij zijn tactiek, maar hij moet wel tactisch flexibeler worden. Dat was nu ruim onvoldoende. Ik begrijp niet waarom hij tegen Italië in de 96ste minuut Benteke nog wil laten invallen. Wisten ze op de bank niet dat een match maar 90 minuten duurt en geen 120 als je achter staat? En wie zou hij naar de kant halen voor Benteke? Ik hoop een van de verdedigende pionnen en niet Lukaku. Maar als hij nu zelf zegt dat hij profiel voor profiel wisselt, was het dus Lukaku die naar de kant moest? Dat systeem met drie centrale verdedigers heeft hem veel opgeleverd, maar soms moet je een grotere aanpassing doen dat wat hij heeft gedaan. Hij heeft een detail op het middenveld aangepast, waardoor alleen Witsel voor de verdediging bleef en Praet en De Bruyne meer vooruit geschoven waren. Dat was voor hem wellicht heel doortastend, maar het volstond niet. In Italië kan elke ploeg twee à drie verschillende systemen per wedstrijd hanteren. Na elke wissel wordt daar een tegenzet verwacht. Martinez zou daar nooit in aanmerking komen als coach.”
Je bent dus teleurgesteld in de pers, teleurgesteld in de tactiek van de Belgen…
(Vult aan) “Én teleurgesteld in de communicatie van Martinez.”
Vind je dat het genoeg is geweest met hem als bondscoach?
“Dat hangt van de interne werking af. En even belangrijk: staat er iemand klaar die beter is? Ik zie niet direct een reden om niet verder te gaan met hem. Ook al zijn er vraagtekens en heeft hij wat fouten gemaakt. Ze zijn niet van die aard dat het alleen daaraan ligt dat België niet is
“In de finale zal het thuisvoordeel, vrees ik, een grote rol spelen. Het is alleszins een mooie affiche met twee toplanden. Ik hoop dat ze niet te afwachtend zullen spelen.”
doorgegaan. Bovendien komt er vanuit de spelersgroep geen geluid dat het op is met hem.”
Over de spelersgroep gesproken: moet Martinez nu doorselecteren? Is een scenario zoals toen Joachim Löw bij Duitsland na het WK 2018 onder anderen Thomas Müller niet meer opriep om de selectie te verjongen aan de orde bij ons? “We moeten niet nadoen wat in andere landen niet werkt. De Duitsers zijn teruggekeerd op die beslissing. Dat doorselecteren gebeurt automatisch. We moeten alleen jongeren in de basis zetten als ze de besten zijn, anders niet. Er zijn er wel een paar die ik voor dit EK al niet meer had opgeroepen. Ik lees dat Martinez op de persconferentie heeft gezegd dat hij met niemand problemen heeft. Betekent dat dan dat hij de volgende keer Chadli opnieuw gaat oproepen?”
Heb je eigenlijk genoten van de Duivels?
“Hmmm. (denkt na) Doku was goed. Courtois heeft bevestigd wat we al langer wisten. Hoe Vermaelen verdedigde tegen Cristiano Ronaldo en het niveau van Witsel na zo’n lange inactiviteit waren ook knap.”
En van de rest van het EK?
“Nee. Het was geen slecht EK, maar het was niet zo dat in 70% van de wedstrijden aantrekkelijk voetbal werd gespeeld. Ik heb ook niet echt iets vernieuwends gezien.”
Geen tactische tendens die je is opgevallen?
“Er werd veel minder vaak hoog druk gezet op dit EK dan in de competities. Er werd meer afgetast, minder risico’s genomen. Nochtans is die hoge druk een trend van de laatste jaren om verdedigers tot de lange bal te dwingen of ze de bal af te snoepen. Maar in de knock-outfase van een toernooi hangt er natuurlijk meer aan vast dan in een gewone competitiewedstrijd. Ik heb ook weinig ploegen gezien die hun diepe spits de hele tijd voorin lieten. Iedereen verdedigde heel compact, waardoor zelfs de spits op de eigen helft de centrale middenvelder van de tegenstander het leven moeilijk maakte.”
Geen top-ek dus. Welk land was jouw flop?
“Frankrijk. In de 1/8ste finale eruitgaan als topfavoriet, dat is een ontgoocheling. Net op het moment dat hun topspits twee keer scoort in één wedstrijd. Mbappé bleef ook ver onder zijn gebruikelijk niveau en leed veel vaker balverlies dan gewoonlijk.”
Je hebt alle wedstrijden van dit EK bekeken. Wie is voor jou de speler van het toernooi?
(Denkt lang na) “Foden was goed, maar heeft niet veel gespeeld. Spinazzola stak erbovenuit, maar speelt nu ook niet meer door zijn blessure. Busquets presteerde boven mijn verwachtingen. Hij was heel rustig aan de bal en behield telkens het overzicht. Bij Jorginho net hetzelfde. Barella en Pedri hebben ook beiden schitterend gespeeld. Pedri heeft geen goals of assists gegeven, maar toch viel hij zo op. Straf dat hij zijn niveau bij Barcelona gewoon kon doortrekken bij de nationale ploeg. Hij steekt er samen met Jorginho toch bovenuit.”
Verovert Jorginho straks met Italië de Europese titel of wordt het toch Engeland?
“Engeland heeft geen middenveld à la Italië, maar in de voorlinie hebben de Engelsen wel bijzonder veel weelde. Als je Rashford, Grealish, Calvert-lewin en Foden kan inbrengen na een uur, dan heb je echt wel een brede selectie en een enorm voordeel. Bij de Engelsen wordt veel beslist door individuele acties vanop de flanken. Vooral Sterling is daar dreigend. Al beschikt Italië met Donnarumma wel over een uitstekende keeper. Zijn voetenspel is sterk en hij heeft zo’n uitstraling van kom maar. Pickford heeft daarentegen niet zo’n goede traptechniek en zelfs bij het uitgooien ging hij dit toernooi al in de fout. Al is hij er telkens goed mee weggekomen. Maar ik denk dat Southgate opdraagt om toch met zoveel risico te blijven spelen, anders zou hij er toch mee stoppen? Op zijn lijn en op hoge ballen vind ik dat hij beter keept dan bij Everton. Mijn conclusie is dat het thuisvoordeel, vrees ik, een grote rol zal spelen. Het is alleszins een mooie affiche met twee toplanden. Ik hoop dat ze niet te afwachtend zullen spelen.”
“In Italië kan elke ploeg twee à drie verschillende systemen per wedstrijd hanteren. Na elke wissel wordt daar een tegenzet verwacht. Martinez zou daar nooit in aanmerking komen als coach.”