Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Japanners maken nu een ommetje als ze een buitenlander zien”
BOIC-dokter laakt moeilijke omstandigheden in Belgisch basiskamp
“Alsof we in een gevangenis verblijven.” Johan Bellemans, hoofdarts bij het BOIC, overdrijft naar eigen zeggen maar een klein beetje bij zijn beschrijving van het strenge regime in het Belgische basiskamp in Mito. “De Japanse bevolking lijkt wel gebrainwasht.”
Een week geleden zakten de Belgian Cats als eerste der Belgen naar het fraaie Hotel Mito Plaza af, zo’n zeventig kilometer buiten Tokio. Op volle kracht zal Team Belgium er met zo’n 150 leden neerstrijken. Omdat de coronamaatregelen de passage in het olympisch dorp tot het strikte minimum beperken, zal dit hotel veel langer dan aanvankelijk gepland de hoofdverblijfplaats worden van de Belgische keurtroepen. De good vibes die een olympische editie creëren, zijn evenwel ver weg, meent Johan Bellemans, hoofdarts van het BOIC. “De Japanse bevolking lijkt gebrainwasht en gedraagt zich op het paranoïde af. Ze zien alle buitenlanders als invaders, als indringers en potentiële verspreiders van virussen. In en buiten ons hotel hebben we geen enkel nauw contact met de Japanse bevolking. Er is een poule van zo’n vijftien mensen die ons continu afschermt. Heel vriendelijke mensen, dat wel, maar het voelt
toch wel wat aan als een gevangenis.” Chaperons
Een overdrijving, toch? “Misschien een beetje. Alhoewel… Alleen op de parking van het hotel kan je een luchtje scheppen. Een wandeling in het park hier in de buurt mag niet. Dat beperkt toch in hoge mate alle ontspanningsmogelijkheden. Onze marathonlopers mogen alleen trainen op een vooraf aangevraagd traject. Tot nu toe mag zelfs hun coach hen niet vergezellen. En alvorens ze ook maar één stap op de openbare weg zetten, moeten ze een sneltest afleggen. Als we naar een trainingscomplex gaan, stappen we aan het hotel in de bus, die ons vervolgens binnen de omheining van het stadion afzet. Die zone is compleet leeggemaakt. In dat reusachtige stadion is niemand, behalve onze atleten. Dat gaat toch allemaal ver, niet? Het is hier echt extreem moeilijk werken. Er heerst veel argwaan ten aanzien van alles wat olympisch is. In ons hotel zijn ook Japanse residenten, die eten in het normale restaurant. Geen enkele buitenlander mag die zone betreden. En overal staat een chaperon die daarover waakt.”
Alles gebeurt via vooraf besproken draaiboeken, zegt Bellemans. “Toen een van onze coaches per ongeluk een verkeerde parking uitkoos, leidde dat meteen tot een crisisoverleg met de plaatselijke overheid. Men maakte ons duidelijk dat zoiets absoluut niet kon en dat het nooit meer zou mogen gebeuren. Nochtans liggen de Covid-besmettingen in Japan vele malen lager dan in Europa, waar zo goed als alles toegestaan is. Of toegestaan was.”
Ook de bureaucratische beslommeringen op de luchthaven van Tokio bleken een kwelling, aldus Bellemans. “Bij ons duurden alle plichtplegingen zo’n 4,5 uur. Het was wachten op de PCR-test, het was wachten op het resultaat daarvan, het was wachten op de controle van een voorafgaande
“Toen een van onze coaches per ongeluk een verkeerde parking uitkoos, leidde dat meteen tot een crisisoverleg.” Johan Bellemans Hoofdarts BOIC
test, het was wachten tot alle tracingsapps nagekeken waren… In totaal moesten we zes stations passeren. En dan waren wij zondagavond nog op een heel rustig moment geland. De Duitsers hebben met hun kleine honderd man negen uur moeten aanschuiven.”
Van Aert maandag
Bellemans vreest voor de Belgen die vanaf vandaag in grotere groepen de trip naar Japan ondernemen. “Donderdag landen
zo’n zestig atleten (onder wie Nina Derwael en de Borlées, red.) en hun begeleiders. Als wij met onze kleine delegatie al zo lang hebben moeten aanschuiven, hoe zal dat dan bij hen zijn? Met name
maandag, het moment dat Wout van Aert en de andere coureurs landen, wordt een van de drukste dagen op de luchthaven.”
Ondertussen is ook het regenseizoen afgelopen, al lijkt dat volgens Bellemans eerder een vloek dan een zegen. “De voorbije dagen was het weer relatief goed. Een graad of dertig. Niet al te heet dus. Ik zou hoogst tevreden zijn als het zo blijft. Helaas. Het gaat hier serieus opwarmen. Het einde van het regenseizoen betekent warmere temperaturen en hogere luchtvochtigheid. En dat is geen goed nieuws voor de atleten.”