Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De lachende eerste
wint op Col du Portet en heeft Tour zo goed als binnen
Het was een rit naar het beeld van de Tour: op elk moment had Pogacar de controle
Zijn weerbarstig haar stak alweer langs alle kanten uit zijn helm, maar verder verliep etappe zeventien in de Tour precies zoals Tadej Pogacar het vooraf in gedachten had. Hij had aangegeven dat hij wilde winnen in de Pyreneeën en het leek alsof het peloton dat als een soort onvermijdelijke uitkomst aanvaardde.
UAE vond onderweg in ieder geval opvallend veel bondgenoten. Eerst Deceuninck – Quick-Step, dat zich aan het begin van de etappe aan kop zette en duidelijk maakte dat het niet zou toelaten dat een grote groep met sterke klimmers wegreed. Dat had de tijdslimiet voor Mark Cavendish alleen maar scherper gemaakt. UAE zag het graag gebeuren.
Toen een kansloze kopgroep van zes uiteindelijk voorop geraakte, kon de ploeg van Pogacar makkelijk controleren en kreeg ze ook nog hulp van Israel Start-Up Nation en zelfs Arkéa-Samsic, die zich realiseerden dat ze de koplopers maar beter tijdig konden inhalen als kopmannen Woods en Quintana nog wat punten in het bergklassement wilden sprokkelen.
UAE hoefde zich zo niet eens dodelijk te vermoeien om Pogacar perfect af te zetten op de Col du Portet.
Suprematie
Het was een etappe naar het beeld van de Tour: op elk moment had Pogacar controle over de gebeurtenissen en leek zijn overwinning in steen gebeiteld. Niks dat zijn suprematie beter illustreerde dan de gezichtsuitdrukking waarmee hij de aanval van Richard Carapaz neutraliseerde. Het leek alsof Pogacar zat te lachen op de fiets. Op de persconferentie maakte hij duidelijk dat het om optisch bedrog ging. “Ik was niet aan het lachen”, zei Pogacar. “Dat is mijn gezichtsuitdrukking wanneer ik aan het afzien ben. Of misschien nam de camera me net in beeld toen ik mijn ouders en vriendin passeerde. Op dat moment voelde ik me heel gelukkig.”
De laatste uitdager van Pogacar is nu Jonas Vingegaard, maar die was gisteren ook meer bondgenoot dan tegenstander. De twee koersen al van bij de beloften te
gen elkaar en lijken het prima te kunnen vinden. In de slotkilometers van de Col du Portet reden ze samen tegen Carapaz. “We wisten dat hij aan het bluffen was”, zei Pogacar, die ook aangaf dat Vingegaard “een klasserenner is die pretty soon ook de Tour kan winnen”.
Weinig venijn
Alleen op het niveau van de ploegleiding lijkt er een scherp kantje te zitten aan het duel tussen de nummers één en twee in het algemeen klassement. Inigo
San Millan, de performance manager van UAE vertelde op de rustdag maandag dat de verklaring voor de dominantie van Pogacar gezocht moet worden bij de zwakte van de tegenstand. “Ze pushen Tadej niet”, zo gaf hij aan. “Ze zijn maar een schaduw van wat ze ooit waren.” Bij JumboVisma hebben ze die woorden niet geapprecieerd. “Het is fout om zoiets te zeggen”, vindt sportief manager Merijn Zeeman.
Het is het venijn waarmee deze Tour het moet stellen. Voor de rest is er alleen consensus: Mark
Cavendish is de beste in de sprint en Tadej Pogacar in al de rest. Met de dubbele punten van op de Col du Portet doet hij ook in het bergklassement weer mee. Vandaag nog wat rapen op Luz Ardiden en Pogacar mag in Parijs net als vorig jaar drie keer het podium op: gele trui, bergkoning en beste jongere. Want hij is ook nog maar 22 jaar. “De Tour is maar gedaan in de laatste rechte lijn op de Champs-Élysées”, zei Pogacar op de persconferentie. De glimlach liet hij achterwege.