Verdwijning van 2-jarig jongetje uit Mechelen is enige onopgeloste zaak van Cel Vermiste Personen

3 mei 1996. De 2-jarige Liam en zijn één jaar oudere boer Levy worden door hun grootmoeder van school gehaald. Ze neemt de kinderen samen met hun neefje Mike mee naar haar huis, gelegen aan het pittoreske Zennegat in Mechelen waar de Zenne, de Dijle en de Leuvense Vaart samenstromen.

Omdat grootmoeder nog iets moet regelen bij de bank, komt tante Sandra op de kinderen passen. De jongens zaten boven in het huis een tekenfilm te kijken: Lady en de Vagebond. “Ik herinner mij nog dat ik mijn arm om mijn broertje heb gelegd, maar daarna wordt het vaag”, vertelt Levy zeventien jaar later aan Het Nieuwsblad. “De film was gedaan. Liam is naar beneden gegaan en daarna was hij weg.”

Spoorloos

Om 17.15u merkt hun tante dat Liam verdwenen is. Sandra gaat meteen hulp zoeken in het drukbezochte café aan de overkant, maar niemand heeft Liam gezien. De ouders worden verwittigd.

“Ik was in de supermarkt aan het winkelen, wanneer om kwart over zeven mijn telefoon ging”, vertelt vader Dirk Vanden Branden. “Toen ik hoorde dat Liam vermist werd, heb ik alles laten vallen en ben ik direct naar het Zennegat gereden.”

Daar treft Dirk de politie, de brandweer en een ambulance aan. Allemaal zoekend naar zijn 2-jarig zoontje. Al snel is de politie ervan overtuigd dat Liam verdronken is. Ze doorzoeken meermaals de hele waterloop, maar zonder succes.

“In het begin denk je dat hij wel snel gevonden zal worden. Een kind verstopt zich graag, het is gewoon een kwestie van goed zoeken”, zegt vader Dirk. “Maar dan begint het donker te worden en slaat de paniek toe, want hij is nog steeds niet terug. Op een bepaald moment moet je met lege handen naar huis vertrekken met de wetenschap dat je zoontje nog steeds ergens daarbuiten is.”

De volgende dag gaat de zoektocht verder. Twee helikopters, tientallen vrijwilligers, de Internationale Reddingsgroep uit Nederland, brandweer en politie met speurhonden kammen de nabijgelegen bossen uit. Een duikersploeg zoekt tientallen keren het kanaal Mechelen-leuven af. Alles zonder resultaat.

De verdwijning van Liam is de eerste grote zaak voor de kersverse Cel Vermiste Personen, opgericht tijdens de zaak-dutroux. “Toen ik aan deze verdwijningszaak begon, dacht ik ook dat het zo simpel zou zijn: kindje valt in het water, kindje wordt gevonden”, zegt Alain Remue, hoofd van de Cel Vermiste Personen aan Het Laatste Nieuws in 2020. “Ik heb tegen de familie gezegd: ‘We gaan hem vinden, hij zal wel boven water komen.’ En daarvrijdag mee heb ik een hele zware kemel geschoten in dit dossier.”

Zaak-dutroux

Er volgt een verhaal van radeloosheid, van zoeken langs dijken, van affichecampagnes, van persconferenties om politie en publiek wakker te maken, maar geen spoor van Liam. In augustus 1996 wordt Marc Dutroux opgepakt voor de ontvoering van zes meisjes, van wie slechts twee overleefden. Een maand later ontvangt het parket van Mechelen een anonieme brief die de verdwijning van Liam in verband brengt met de zaak-dutroux. “Achteraf heb ik van die hypothese niets meer gehoord”, zegt Liams moeder in 2004. “De ouders van Dutroux’ slachtoffers hebben ‘geluk’: zij weten wat er met hun kind is gebeurd, al moet die gedachte ondraaglijk zijn. Die knagende onzekerheid over Liams lot is het ergste. Ik kan geen afscheid nemen.”

De politie krijgt verschillende getuigenissen binnen over een man die op het moment van de verdwijning met een kindje aan de hand in de buurt van het Zennegat wandelde. In februari wordt een robotfoto van de man verspreid. De man wordt gevonden, maar heeft uiteindelijk niets met de zaak te maken. Nadien valt het onderzoek enkele jaren stil.

Gele Mars

Een jaar na de verdwijning organiseren de ouders een herdenkingsmars voor Liam. Zo’n tweehonderd Mechelaars stappen mee langs het kanaal Mechelen-leuven richting het Zennegat. Omdat de mars niet vergeleken zou worden met de Witte Mars, na de arrestatie van Dutroux, worden honderden gele ballonnen meegedragen. Alle zoekacties van de politie concentreren zich op dat water. Zij zijn ervan overtuigd dat Liam verdronken is. Toch blijft bij de ouders een instinctief gevoel overheersen dat hun zoon door een onbekende is meegenomen. “Ik hoop door iemand die het verlies van een eigen kind niet kon verwerken of die zelf geen kinderen kon krijgen”, zegt de vader in onze krant. “Dan weet ik dat hij in een gezin is terechtgekomen waar hij echt welkom was. Ik blijf hopen dat Liam op een dag op zoek zal gaan naar zijn biologische ouders. Wie weet staat hij hier dan plots voor de deur.”

“Ik hoop dat hij is meegenomen door iemand die het verlies van een eigen kind niet kon verwerken of die zelf geen kinderen kon krijgen. Dan weet ik dat hij in een gezin is terechtgekomen waar hij echt welkom was.” Dirk Vanden Branden, vader van Liam

TEKST Nette Loots / BEELD: WDK, Belga, Raymond Lemmens, PDW, RR FOTO BELGA In mei 1996 verdwijnt de 2-jarige Liam Vanden Branden. In mei 1996 verdwijnt de 2-jarige Liam Vanden Branden uit het huis van zijn grootmoeder aan het Zennegat in Mechelen. De speurders vermoeden dat de peuter in het kanaal achter de tuin is gevallen, terwijl zijn ouders ervan overtuigd zijn dat hun zoontje is meegenomen. Het is de enige verdwijningszaak die nooit is opgelost sinds de oprichting van de Cel Vermiste Personen.