“Ik ga de cross nooit verwaarlozen” THIBAU NYS

Laat ook na allereerste profzege op de weg veldrijden niet los

Ritzege en eindzege in de Flèche du Sud: de wegcarrière van Thibau Nys (19) blijft een hoge vlucht nemen. Toch wil hij de focus op het veldrijden (nog) niet onmiddellijk loslaten. “Het idee dat ik meer aanleg heb als wegrenner dan als crosser, daar wil ik van af.”

Thibau Nys – zoon van veldriticoon Sven Nys – behaalde afgelopen vrijdag zijn eerste officiële zege bij de profs. In de Flèche du Sud (2.2) – een vijfdaags rondje in Luxemburg – stond een peloton van nobele onbekenden en collega-veldrijders aan de start, maar een kermiskoers moeten we er ook niet van maken. Nys haalde het klassement binnen na ritwinst in etappe drie, goed voor 2.728 hoogtemeters over 126,7 kilometer.

“Weer heel veel bijgeleerd”, zegt hij zelf. “Zelfs in zo’n klein rondje is het een nerveus gedoe om je leiderstrui te verdedigen. Zaterdag brak het peloton bijna meteen in twee stukken en ik was niet mee. Anderhalf uur heb ik moeten achtervolgen, maar uiteindelijk is het gelukt.”

Voor Nys is het alweer een nieuw succes op de weg, na de Europese titel bij de beloften vorig jaar. Een week geleden finishte hij ook al derde in de Antwerp Port Epic, daar wel met een heel degelijk peloton aan de start.

Zijn coach Paul Van Den Bosch gaf eerder aan dat Nys “het potentieel van een topsprinter heeft”, maar ook zijn duurvermogen lijkt zich nu heel goed te ontwikkelen.

“Ik word een completere renner”, aldus Nys. “In de Flèche du Sud heb ik gemerkt dat mijn motor is gegroeid.”

Het wegprogramma van Nys is ondertussen veel meer dan een voorbereiding op het crossseizoen. In juni rijdt hij de Ronde van Limburg, Dwars door het Hageland, de Elfstedenronde Brugge en de Baloise Belgium Tour. Niet om de hoop te vullen, wel om zich “te tonen, om te laten zien dat ik opnieuw een stap vooruit heb gezet.”

Voor het eerst op hoogtestage

Op het BK in Middelkerke (26 juni) start Nys bij de elite, maar daarover is hij realistisch.

“Daar wil ik geen doel van maken. Het is een tamelijk vlak rondje. Als mannen als Wout van Aert of Jasper Stuyven hun gewicht en kracht in de schaal leggen, schiet ik tekort. Bergop zou ik dat nog kunnen beperken, op het vlakke niet. De finale rijden zou mooi zijn, maar meedoen om te winnen is een

Nog iets dat erop wijst dat Nys de weg wat hardnekkiger nastreeft: na mission impossible.” het BK gaat hij voor het eerst in zijn carrière op hoogtestage. De locatie ligt nog niet vast en zal mee afhangen van welke trainingsmakkers hij kan overtuigen om hem te vergezellen.

“Ik wil straks een volwaardige crosswinter rijden, mogelijk mijn laatste. Maar wat Wout van Aert heeft gedaan – een cross of tien op een jaar – dat zal voor mij nooit genoeg zijn.”

Voor de stage laat hij zelfs het beloften-EK in Portugal schieten, waar hij zijn titel niet zal verdedigen.

“Ik heb geen enkele keer kunnen koersen met mijn trui”, zegt Nys. “Maar op training heb ik er wel van genoten.”

De hoogtestage dient als voorbereiding op het belangrijkste hoofdstukje van de wegcampagne: deelname aan de Ronde van de Toekomst (18-28 augustus) met de nationale selectie en voordien meer dan waarschijnlijk een korte passage als stagiair bij Trek - Segafredo, de grote broer van de Baloise - Trek Lions.

“Die mogelijkheid bestaat, ja. Het is iets waar ik erg naar uitkijk, een volgende stap in mijn carrière waaruit ik veel kan leren. Maar er is nog geen planning, ik heb nog geen idee welke wedstrijden ik bij de WorldTourploeg zou kunnen rijden.”

Australië te ver Het uitgebreide wegprogramma

betekent voorlopig niet dat Nys het veldrijden enigszins loslaat. Na de Ronde van de Toekomst gaat de focus net helemaal naar de cross. Daarvoor laat hij zelfs het beloften-WK in Australië schieten.

“Het rondje daar moet mij nochtans perfect liggen, maar de verplaatsing is gewoon te belastend. De bondscoach begrijpt mijn keuze volledig.”

Naar eigen zeggen heeft Nys een openstaande rekening met het veldrijden.

“Ik wil straks een volwaardige winter rijden, waarin ik week na week mijn niveau haal. Vorige winter is dat niet gelukt. Het idee dat ik meer aanleg heb als wegrenner dan als crosser, daar wil ik van af. Die indruk bestaat nu, maar volgens mij heeft dat te maken met de verwachtingen die mensen van mij hebben. Op de weg zijn die gewoon lager, dan is het makkelijker om ze te overtreffen.”

“Ja, mogelijk wordt het mijn laatste integrale crosswinter. Het zou kunnen dat ik de volgende jaren later instap of afdraai na het WK. Maar ik ga de cross nooit verwaarlozen. Wat Wout van Aert nu heeft gedaan – een cross of tien op een jaar – dat zal voor mij nooit genoeg zijn.”

De constellatie waarin Nys veld en weg gaat combineren ligt ook al vast. Dat wordt “een Lucinda Brandverhaal”. Hij ligt tot eind 2024 vast bij Baloise - Trek Lions, maar kan zoals zijn Nederlandse collega doorheen het seizoen vrij overstappen naar de wegploeg van Trek - Segafredo. Ook de UCI gaat daarmee akkoord.

“Klopt”, zegt Nys. “Het geeft rust dat ik die mogelijkheid nu heb. Voor mij is dat de perfecte omgeving om te groeien.”