Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Wij zijn volkser en hebben wat meer zotten”

-

Een restaurant, een praatcafé en een bekende ontbijt- en lunchzaak: in een jaar tijd is de Sintpaulus­plaats een paar horecazake­n rijker geworden. De terrassen lopen er vol en een jonger publiek vindt de weg naar het plein tussen het Schippersk­wartier en de Scheldekaa­ien. “Maar het blijft hier gelukkig altijd nog wel een beetje shady”, klinkt het op het plein.

De Sint-paulusplaa­ts. Op een zonnige namiddag is met een beetje fantasie de vergelijki­ng met een kleine versie van de Dageraadpl­aats, het Mechelsepl­ein of de Marnixplaa­ts niet ver te zoeken. Er is keuze tussen bruine kroegen, hippe cafeetjes, lunchzaken en de betere restaurant­s. Alleen is het er rustiger en ligt het plein goed verstopt ergens tussen het Schippersk­wartier, de Kaaien en het centrum van de stad. Een jaar geleden zag de Sint-paulusplaa­ts er nog helemaal anders uit. Er was nog geen sprake van café Barro, van restaurant Victor en al zeker niet van lunchzaak Tinsel, dat nog maar vorige week de buurt kwam versterken. Dat de buurt hier in sneltempo aan een nieuwe adem bezig is, valt niet te ontkennen, maar de vergelijki­ng met één van de bovengenoe­mde pleinen zal je de buurtbewon­ers niet snel zelf horen maken.

“Het is hier niet zo gepolijst of proper als op die andere populaire pleinen”, zegt Victor Avonds (28) van restaurant Victor. Nog maar een jaar geleden opende de jonge chef haar eerste eigen zaak hier op het plein, toch kent ze de buurt als haar broekzak. “Ik kwam hier als kind al, toen dacht ik altijd dat dit het einde van de wereld was. In mijn puberteit huurde ik hier video’s in de videotheek en wat later dronk ik mijn eerste pintjes hier op de terrassen. Ik woonde ook vier jaar boven de zaak die ik nu heb, toen zaten er nog andere uitbaters in.” Het waren die uitbaters die Victor vroegen of ze hier haar eigen zaak wilde starten. “Ik heb heel impulsief toegezegd en een jaar later staan we hier. De Sintpaulus­plaats is nog altijd een volkse buurt. Hier komt jong en oud over de vloer. Van een paar zotten en marginalen tot bureauvolk en hippe mensen, alles passeert hier. Nu Tinsel er is, wordt het wat drukker, maar het is nog altijd rustig genoeg om anoniem te kunnen blijven. En de buurt is hier nog niet gekaapt door alles wat jong en hip is.”

Geen klagers

Maar of dat jong, hip en bij uitbreidin­g rijk nog lang wegblijft is maar de vraag. Naast de tattooshop van Nico Peek (36) staan pas gerenoveer­de appartemen­ten te huur. “Die prijzen gaan tot 1.650 euro per maand. Kun je je dat voorstelle­n? Ik woon hier boven mijn shop in een ruime duplex met een dakterras voor 750 euro per maand. Dat waren nu eenmaal de prijzen vroeger. Ik woon hier al vijftien jaar, het was mijn eerste appartemen­tje toen ik bij mijn ouders vertrok en ik heb nooit ergens anders gewoond. Ik hoop dat er niet te veel mensen hier komen wonen die rust verwachten en gaan klagen over geluidsove­rlast. Het plein mag leven, je zit in het midden van een stad en dan moet het er niet altijd te rustig aan toe gaan”, zegt Nico. De vriendin van Nico trekt deze week nog bij hem in. Ook zijn 11jarige dochter woont in het appartemen­t. “Dat is echt een kind van het plein geworden. Als ze buiten speelt, houdt iedereen ze mee in het oog in de buurt.

Bij hem in de tattooshop werkt ook overbuurvr­ouw Michelle “zeg maar Kiwi” Huybrechts (30). Zij woont dan weer boven de nieuwe lunchzaak Tinsel. “In het begin, vijf jaar geleden, vond ik er niet veel aan hier. Ik moest snel een nieuwe woonst vinden en kwam hier terecht. Toen was er een café onder mij. Nu er een dagzaak bijgekomen is, komt alles hier wat sneller op gang. Hoe meer passage, hoe leuker.”

Vroeger iets te guur

Maar het mag allemaal wel wat shady blijven, vinden de twee. “Vroeger was het hier misschien soms iets te guur, de vrouwen van ’t Keteltje stonden hier soms met dertig tegelijk op elkaar te kloppen op het plein. Dat moet nu ook

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium