Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Dit is dé plek van ’t stad”
Na vier jaar renovatie is stadhuis heropend met groot volksfeest op Grote Markt
Het Antwerpse stadhuis is na vier jaar renovatie zaterdag feestelijk ingehuldigd met heel wat animatie en concerten op de Grote Markt. Zo brachten De Strangers en burgemeester Bart De Wever samen Antwârpe vanop het balkon van het Schoon Verdiep. Radio Minerva verplaatste zijn studio naar het stadhuis en ’s avonds brachten dj’s de massa aan het dansen. Wij snoven de sfeer op, en die was gezellig uitgelaten.
Amoerfoe, twee Antwerpse straatmuzikanten, die op viool en accordeon covers van populaire muziek brengen, geven zaterdag de aftrap. Elders op de Grote Markt kunnen bezoekers hun beschilderde hand op een foto van het stadhuis zetten. Ook een man die op zijn hoofd pintjes balanceert, is een attractie, al is het niet duidelijk of hij deel uitmaakte van het programma. Verder zijn de kraantjes met drinkwater erg populair, niet verwonderlijk gezien de tropische temperaturen en de schroeiende zon.
Officieus Antwerpse volkslied
Omstreeks 15.45u begint de inhuldiging van het stadhuis met trommelaars en vendelzwaaiers, maar de poorten zijn nog met een groot hangslot vergrendeld. Zes speciale gasten, waaronder voormalig burgemeester Bob Cools – “Ik heb hier 17.000 huwelijken voltrokken” – en huidig burgemeester Bart De Wever (N-VA), moeten de juiste codes invoeren. Daarop zwaaien de deuren open en barst het vuurwerk los.
Wat later verschijnt de Antwerpse burgervader, aangekondigd door trompetters, op het balkon van het Schoon Verdiep. Daar brengt hij samen met de drie nog in leven zijnde Strangers (Bob Van
Staeyen overleed in 2020, red.)
Antwârpe, het officieuze volkslied van ’t stad. Het publiek op de Grote Markt zingt uit volle borst mee.
“Zo vals als een kat”
Al werd er op het balkon niet écht gezongen ... Nest Adriaenens van De Strangers: “Het was heel plezant. Indrukwekkend, daar op dat balkon te staan met zicht op een mensenmassa op de Grote Markt die volop meezingt. En onze burgemeester kan precies beter zingen dan wijzelf,” zegt hij met een knipoog.
Bart De Wever verduidelijkt: “Ik heb enthousiast meegezongen, maar de microfoon stond uit. De originele versie van Antwârpe werd afgespeeld en wij playbackten, want de stem van Bob Van Staeyen kan ik niet evenaren. Integendeel: ik zing zo vals als een kat. Enfin, De Strangers zijn levend erfgoed. De groep bestaat inmiddels zeventig jaar en vertegenwoordigt zo het naoorlogse Antwerpen. Ze moesten er vandaag dus zeker bij zijn.”
Nest Adriaensen sluit af: “Ik ben serieus onder de indruk van het vernieuwde stadhuis. Het is echt knap geworden en heel Antwerpen mag er fier op zijn. Als ik ooit nog zou trouwen, dan zou ik dat hier doen.”
Na het officiële luik nemen we een kijkje in het stadhuis. Op de
“Heel Antwerpen mag fier zijn op het gerenoveerde stadhuis. Als ik ooit nog zou trouwen, dan zou ik dat hier doen.”
benedenverdieping verzorgt Radio Minerva een uitzending met de bekende mix van evergreens uit binnen- en buitenland.
Radio Minerva
Voor de seniorenzender op Linkeroever is het nog tot augustus bang afwachten of hij zijn zendfrequentie 98.0 FM mag behouden, maar zaterdag werden die zorgen even opzijgezet. “We hadden onszelf, toen we veertig jaar geleden begonnen, nooit kunnen voorstellen dat we vanuit het stadhuis live een uitzending zouden verzorgen,” vertelt Wilfried Vriens. “Dit is voor ons een absoluut hoogtepunt. Al moesten we wel naar geluiddempende doeken vragen, want het galmt hier enorm.”
Vervolgens bezoeken we het
Schoon Verdiep met Carl Huybrechts, die samen met Esohe Weyden de inhuldiging heeft gepresenteerd. “Ik ben hier in de jaren zeventig getrouwd”, zegt hij. “Ik had het stadhuis sinds de renovatie niet meer gezien. Wat me meteen opvalt, is dat het hier nu veel lichter is. Dat komt deels door de gerestaureerde schilderijen. Vroeger waren die grauw en bruin, omdat ze bedekt waren met een laag nicotine. Maar nu zijn ze een soort sfeerverlichting.”
“De Wever gaat me rondleiden”
De bijna ondraaglijke temperaturen zorgden ervoor dat de grote massa pas tegen de avond naar de Grote Markt afzakte. Maar eens de toon gezet, barstte alsnog het verhoopte volksfeest los.
Het zijn de dj’s van Radio Minerva
die vanuit het Stadhuis de uren aan elkaar breien met klassiekers. Vanop het terras van café Den Bengel overschouwt Daniella het gebeuren. De avond is gevallen. “Ik ben gekomen van zodra ik kon”, zegt Daniella. “Ik ben gids bij erfgoedorganisatie Herita en moest vandaag nog gidsen in de Hofkamer vlakbij.”
Maar de opening van het stadhuis wilde ze voor geen geld van de wereld missen. “Ik ben daar vroeger heel vaak geweest. Voor huwelijken van mijn familie, maar ik herinner me ook nog een bezoek tijdens de les geschiedenis, jaren geleden, toen ik nog op school zat. We gingen toen kijken naar de jurk van koningin Astrid die daar te bewonderen was.”
Of ze benieuwd is om het gerestaureerde stadhuis te zien?
“Ik woonde vroeger in Merksem en heb gefoefeld met mijn adres, speciaal om in het Antwerpse stadhuis te kunnen trouwen.”
“Zeker, maar veel zal er niet veranderd zijn, denk ik. Het is toch vooral de bedoeling dat het oude karakter bewaard blijft. Waar ik vooral op wacht: een rondleiding van Bart De Wever zelf. Er is maar één iemand van wie ik zo’n toer wil krijgen. Hij is historicus en een zeer goed verteller. Niemand die beter geplaatst is. Ik heb hem daarvoor al aangeschreven en hij heeft toegezegd.”
De warme temperaturen, het bier dat rijkelijk vloeit: het doet wat met een mens. De roodaangelopen gezichten zijn niet meer op twee handen te tellen. Maar ook dat hoort bij een volksfeest: de remmen even los. Nederlanders Roos en Christian laten zich met plezier meeslepen. “We kwamen onze Belgische vrienden bezoeken en waren niet op de hoogte, maar we zijn zeer vereerd en verrast om hier bij te kunnen zijn.”
Onder die Belgische vrienden: Werner Van Bouwel die wél speciaal voor het gebeuren is afgezakt naar de Grote Markt. “Waarom? Dit is dé plek van ’t stad. En ik ben
nen Antwaarpenoar hé. Dertien jaar geleden ben ik in ’t stadhuis getrouwd. Dat mocht eigenlijk niet, want ik woonde toen in Merksem. Ik heb dan maar gefoefeld en mijn adres tijdelijk verzet naar dat van mijn zaak, speciaal om hier te kunnen trouwen.” En of het dat waard was. “We hebben er nadien een onvervalste kroegentocht aan verbonden. Prachtig.”
Applaus voor sopraan
Met zijn toenmalige vrouw is hij ondertussen uit elkaar. “Maar ik heb een nieuwe vriendin, Chantal, en ook met haar zou ik heel graag willen trouwen. In het stadhuis. Ik zal dat trucje dus opnieuw moeten uithalen”, lacht hij.
En dan is het Klassiek aan de Schelde, of toch een voorsmaakje van het programma dat bezoekers eind augustus moet betoveren. In een knalrode jurk verschijnt een sopraan aan de balustrade van het Schoon Verdiep. Smartphones gaan de lucht in en wanneer de vrouw haar indrukwekkendste noten over de Grote Markt laat galmen, barst spontaan een applaus uit. “Prachtig was het”, zegt Chris die samen met haar man Rudy en haar ouders Karine en Danny de heropening bijwoont. En ze zijn fan, grote fan.
“We willen meevieren van het begin tot het einde”, lachen ze. “We wonen allemaal in tweeduuzend (de postcode van het centrum van Antwerpen, red.). Wij zijn in ’t stad geboren en nadat we enkele jaren zijn uitgewaaierd, zijn we allemaal teruggekomen.” En nu willen ze dansen en vieren. “We zagen Bart De Wever al in zijn chic kostuum. Wauw!”, lacht Chris. “En die vendelzwaaiers waren ook de moeite. Voor een keer eens geen vlaggen van de vakbond”, grinnikt Danny.
Polonaise
Maar het zijn niet alleen de Antwerpenaren van een iets meer gezegende leeftijd die naar de Grote Markt zijn afgezakt. Hoe later op de avond, hoe meer jong volk. Zo ook twintigers Jeoffrey en Nick die met hun vrienden kwamen. “We hadden niet veel te doen, dus zijn we maar hier naartoe gekomen.” Geen slechte keuze, stellen ze nu. “Van ons mogen er gerust meer evenementen als dit worden georganiseerd.”
En dan neemt dj Danny Van Tichelen het roer over. Gestaag loopt de Grote Markt vol en wordt er meegekweeld met hits van Willy Sommers en Abba. Meerdere polonaises worden in gang gezet, lange slierten mensen slingeren over het plein, de armen in de lucht.
Voorlaatste acte van de avond is een meezingmusical die de geschiedenis van het stadhuis vertelt. Nieuwe teksten op de tonen van bekende nummers als De
Lichtjes van de Schelde van Bobbejaan Schoepen. Dat blijkt voor de meeste aanwezigen toch een iets te moeilijke opdracht. En dus neuriën ze zachtjes de teksten mee die zich jaren geleden in hun geheugen hebben genesteld.
Met het einde van het volksfeest in zicht, is het nog aan dj Licious om de Grote Markt tot stipt middernacht te laten dansen. Dat hij afsloot met Antwârpe van De Strangers, was een open goal, maar wel een voltreffer. Nu kan het vernieuwde stadhuis écht de deuren openen.