Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Zo nipt naast het podium vallen, smaakt erg zuur”
Als je Sara Van de Vel vooraf had gevraagd of ze tevreden zou geweest zijn met een vierde plaats op het BK tijdrijden bij de vrouwen elite, had ze quasi zeker bevestigend geantwoord. Nu ze met zo’n klein verschil het podium mist, was het toch vooral balen na de streep.
“Ik zal anderhalve dag nodig hebben om die anderhalve seconde verschil te verteren”, liet de renster van IBCT zich na haar race ontvallen. “Het voelt allemaal zo dubbel aan. Enerzijds is die vierde plaats een bewijs dat ik wel degelijk op niveau ben, anderzijds zit ik me nu heel de tijd af te vragen waar ik dat miniem tijdsverschil heb opgelopen. Zelfs voor de tweede plaats kom ik maar dik vijf seconden tekort. Op technisch vlak ben ik niet de meeste vaardige en dan kom ik al snel bij het bochtenwerk uit. Maar net zo goed lag het aan andere zaken. Tijdens de opwarming kreeg ik te maken met een wespensteek in de liesstreek. Vervelend uiteraard, maar tijdens de race heb ik daar niets meer van gevoeld.”
“Niet zo gek lang voor de start wilde ik mijn tijdritpak dichtritsen en scheurde dat pak toch zeker. Wring je maar eens uit die kledij om in een nieuw pak te stappen als je zo bezweet bent. Ik kwam maar net op tijd aan de start en toen moest mijn fiets nog gekeurd worden. Dat gebeurde naar mijn zin zo tergend traag dat ik er ambetant van werd. Mijn ketting schoot dan nog even door toen ik van het startpodium bolde en door al die commotie ben ik vrij bruut vertrokken. Even was de focus helemaal weg.”
“Heeft het daaraan misschien gelegen? Ach, het heeft allemaal geen zin om daar in mijn hoofd mee te blijven zitten. Het voordeel is dat ik zondag alweer aan de slag kan. Hetgeen me nu overkwam, wordt dan de ideale motivatie om er voluit in te vliegen. Een massaspurt is niet aan mij besteed en dus zal ik voluit voor de aanval kiezen. Hopelijk word ik voor die instelling beloond met een podiumplaats.”
Senne De Meyer haalt top tien
Senne De Meyer wilde bij de elite 2 beter doen dan zijn achtste plaats vorig jaar, maar dat bleek iets te hoog gegrepen.
“Het is een beetje een teleurstelling, maar ik kan mezelf niets verwijten”, maakt de renner van Steeds Vooraan Kontich zelf de analyse. “De kloof met de top vijf was wel duidelijk. Aan die eerste vijf viel niet te tornen, die reden op een ander niveau. Wat behaalde wattage betreft, was het nochtans mijn beste BK ooit.”
“Wat zeker in mijn nadeel speelde, was de warmte. Op het PK begin april had ik een heel goeie dag en daar reed ik tussen de hagelbuien door. Dat verklaart toch iets. Met dezelfde benen van toen had ik nu mogelijk zesde geëindigd en dan had ik mijn doelstelling wel gehaald. Laat me dus al bij al maar tevreden zijn. Op mijn prestatie op dit BK valt weinig aan te merken. Alleen de uitslag viel een beetje tegen, maar daar kan ik best mee leven.”