We kennen het patroon toch!

Het gebeurt gewoon te vaak, en het is een schande voor deze samenleving. Alweer maakt iemand die al eerder veroordeeld werd voor intrafamiliaal geweld opnieuw slachtoffers. Google gewoon even op ‘intrafamiliaal geweld’ en scrol door de nieuwsberichten: man opnieuw voor rechter na partnergeweld in Wervik, twintig maanden cel voor man die al verscheidene veroordelingen opliep wegens intrafamiliaal geweld in Blankenberge, een man uit Zaventem tot twee jaar cel veroordeeld na verschillende eerdere veroordelingen wegens intrafamiliaal geweld, een jaar cel voor een man uit Hasselt na verschillende feiten … Je hoeft niet verder dan een jaar terug te gaan om deze rechtbankverslagen te vinden. Elke keer gaat het om mannen die veroordeeld worden nadat ze zich meerdere malen hebben misdragen en zich niet hebben gehouden aan de voorwaarden die een rechter hen had opgelegd. Toch krijgen ze elke keer opnieuw een kans, tot de feiten zo ernstig zijn dat ze worden opgesloten. Zo zal de man die zaterdag het drama in Merksplas heeft aangericht uiteindelijk ook in de gevangenis belanden, maar pas nadat hij dit onnoemlijk leed heeft aangericht. Iedereen verdient een tweede kans, en misschien zijn de feiten een eerste keer niet zwaar genoeg om de vrijheid van iemand aan banden te leggen, maar het patroon komt gewoon te vaak terug. Ervaren onderzoeksrechters en magistraten moeten het nu stilaan kennen. Waarom handelen ze er dan niet naar? Ze weten onderhand hoe groot de kans is dat iemand die meerdere keren geweld heeft gepleegd, dat blijft doen, en dat vrouwen en kinderen daar het slachtoffer van worden. Intrafamiliaal geweld is een complex probleem. Je kunt zeker niet beweren dat de overheid, de sociale hulpverlening, politie en justitie niets ondernemen om het aan banden te leggen. Er zijn veel initiatieven genomen, zoals extra opleidingen voor de politie. Uit een onderzoek van het Comité P eerder dit jaar bleek dat de opvang van slachtoffers van intrafamiliaal geweld bij de politie al veel verbeterd is. Ook de oprichting van de Family Justice Centers, waar alle instanties samenwerken om gezinnen waarin geweld wordt gepleegd bij te staan, doen goed werk en kunnen vaak erger voorkomen.

Uit onderzoek blijkt dat een vrouw meestal al heel wat geweld heeft ondergaan voor ze naar een hulpverlener of naar de politie stapt. Het mag echt niet gebeuren dat vrouwen die die stap durven te zetten, er niet op kunnen rekenen dat zij en hun kinderen veilig zijn.