Afscheid in schoonheid of toernooi te veel voor Serena?

Queen Elizabeth (96) op Buckingham Palace, Paul McCartney (80) op Glastonbury, Serena Williams (40) op Wimbledon: Engeland doet dezer dagen aan monumentenzorg. Vadertje Tijd heeft Williams al geruime tijd in zijn vizier, maar na een jaar afwezigheid staat ze vandaag toch weer paraat voor haar 21ste Wimbledon.

Het is ondertussen al meer dan een jaar geleden dat Williams een enkelmatch beëindigd heeft. Op 31 mei 2021 moest ze in de vierde ronde van Roland Garros buigen voor de Kazachse Elena Rybakina. Nadien werd ze vaker gesignaleerd op filmfeestjes, galabals en modeshows dan op het trainingsveld en in het krachthonk. Haar stilzwijgen voedde de geruchten dat de 23-voudige grandslamkampioene op discrete wijze voor de uitgang had gekozen. Maar plots, een week of twee geleden, verscheen op Instagram een boodschap dat ze toch de trans-Atlantische oversteek naar haar favoriete toernooi zou maken.

Allerhoogste

Vandaag, tegen de Française met de prachtige naam Harmony Tan, hult ze zich dus nog eens in het wit van Wimbledon, maar haar 21ste passage aan Church Road bezit niet de sportieve ampleur van alle voorgaande edities. Zelfs als late dertiger hoorde ze nog bij de outsiders voor het zilverwerk, maar dat statuut is ze na dat jaar in de coulissen kwijtgespeeld. Op haar 40ste, na twaalf competitieloze maanden en in haar vierde (!) decennium als topatlete, zou ze zeven matchen op rij moeten winnen tegen speelsters die twintig jaar jonger zijn, die niet meer bibberen als het Amerikaanse fenomeen aan de overkant van het net opduikt en die de voorbije weken

27 JUNI - 10 JULI

tonnen grasritme hebben opgedaan. Williams’ loopbaan barst van de fenomenale prestaties, maar een achtste triomf op Wimbledon zou alles wat voorafging in ruime mate overstijgen. En toch suggereert ze desondanks dat alleen het Allerhoogste voor haar zou volstaan. “Wanneer ik tevreden zou zijn na het toernooi? Dat antwoord ken je toch”, sprak ze de pers toe.

Activiste

De jongere zus van Venus heeft alles - en alles in overvloed. Behalve tijd. Op haar 40ste probeert ze een half dozijn rollen te verzoenen: atlete, moeder, activiste, onderneemster, echtgenote, modeontwerpster, zakenvrouw, filantroop… Was het daarom dat ze zich met enige tegenzin onderwierp aan het verplichte mediaritueel? Toen ze de vraag kreeg wanneer ze Wimbledon op haar programma had gezet, klonk het: “Ik weet niet wanneer ik die beslissing heb genomen, maar het was Kan het vager? Ook haar toekomstplannen baden in onduidelijkheid. “Ik heb geen idee wat ik na Wimbledon ga doen. Wie kan zeggen waar ik nadien zal optreden? some time ago.” got to be ready.” heavy subject. I’m away from that.”

You’ve just

Williams hoort niet alleen bij de beste atleten (m/v) aller tijden, maar is ook een sportoverschrijdend fenomeen, een kruising tussen Beyoncé en Muhammad Ali. Ze heeft pionierswerk verricht in de strijd voor gendergelijkheid en tegen discriminatie. Zelden schrikte ze terug voor een rol op de barricaden. Maar deze stem met gezag ontweek ook enkele van de heetste topics van het moment. Ze wilde niet ingaan op vragen over het abortusdebat, net zoals ze zich niet uitsprak over de Wimbledon-ban van Russische en Wit-Russische atleten.

“Another going to step

Vorig jaar verliet ze Centre Court in tranen, nadat ze bij een ongelukkig manoeuvre haar hamstring had geblesseerd. De eerste set van haar eerste match was nog niet afgelopen toen ze van het terrein pikkelde en naar de kleedkamer geholpen moest worden. Iemand die zoveel magie heeft uitgestrooid over ’s werelds beroemde tennisarena verdient een beter afscheid. Komt dat waardige vaarwel er dit jaar?

FOTO ISOPIX