DYLAN GROENEWEGEN “Het was mentaal lastiger om terug te keren dan fysiek”

Uitgerekend de dag nadat Fabio Jakobsen zijn allereerste rit in de Tour had gewonnen, behaalde ook Dylan Groenewegen een ritzege in hét wielerevent van het jaar. Beide Nederlanders gingen door een erg moeilijke periode met uiteenlopende ladingen na die bewuste crash in Katowice. Ook voor Groenewegen kan er nu definitief een streep onder.

Breed lachen op het podium deed hij niet en ook tijdens de persconferentie zocht hij met niemand oogcontact. Groenewegen tuurde naar beneden. Het leek wel alsof hij het nog altijd not done vindt om te vieren. De vreugde zat vooral vanbinnen bij Dylan Groenewegen, gemengd met een flinke dosis opluchting. Eindelijk helemaal terug.

Na die bewuste crash in de Ronde van Polen ging Jakobsen door een fysieke hel. Groenewegen had heel veel psychologische veerkracht nodig om nog terug te keren op het hoogste niveau. Na zijn schorsing van negen maanden werd hij niet meteen met open armen weer in het peloton verwelkomd, maar geleidelijk aan vond hij er toch weer zijn plaats. Na acht kleinere overwinningen, knoopte hij gisteren weer aan met een eerste echte prestigieuze zege.

“Fysiek was het geen zware opgave om dit niveau terug te vinden”, zei Groenewegen. “Mentaal was het helemaal niet eenvoudig. Deze overwinning is er in de eerste plaats eentje voor mijn vrouw en mijn zoontje.”

Groenewegen ging enkele hectometers voorbij de streep in Sonderborg op de grond zitten. Zijn vader was ter plekke en hij kon zich een weg naar zijn zoon banen. Allebei hielden ze het niet droog.

De tranen kregen de vrije loop.

“Op zo’n moment moet alles eruit”, liet Groenewegen zich ontvallen. “Wat kan ik zeggen? Ik moet vooral mijn familie en mijn team bedanken. Dat ik terug ben in de Tour en dan nog in goeden doen, dat is zo mooi.”

Vast na val

Het scheelde nochtans niet heel veel of Groenewegen had zijn kans in de sprint niet kunnen verdedigen. In de hectische finale kwam hij even vast te zitten achter een val. De Nederlander kon zijn plek in het peloton alsnog tijdig innemen.

“Daar moet ik Grondahl Jansen dan weer dankbaar voor zijn”, zei Groenewegen. “Hij was bij Jumbo al mijn ploegmaat. Dus ik weet al lang hoe sterk hij is. Hij bracht me in een heel goede positie. Aan de linkerkant zat alles dicht, maar Amund gaf vol gas en we vonden een gaatje rechts. Ik zat nog achter Wout en Sagan toen ik startte met sprinten. Mijn benen leken zelfs een beetje vermoeid, maar het bleek uiteindelijk toch genoeg te zijn.”

Voor Groenewegen was het van 2019 geleden dat hij de Tour reed.

In die editie pakte hij zijn vierde ritzege in gisteren deed hij er daar dus nog eentje bij en gezien zijn geschiedenis, symbolisch misschien wel de mooiste.

“Ach, elke zege in de Tour is speciaal”, zei Groenewegen. “Mijn eerste was op de Champs Elysées, dus die was zeker mooi. Er zit aan elke overwinning een verhaal. Ook aan deze. Het betekent erg veel voor mij om helemaal terug te zijn in de Tour. Het team heeft ook het volste vertrouwen in mij getoond door alles op een trein voor mij te zetten. Zaterdag maakte ik nog veel fouten en was ik boos op mezelf. Bij de ploeg zeiden ze me dat ik die dingen toch niet kon terugdraaien. Ik ben er gewoon opnieuw voor gegaan met dit als resultaat. Ik ben blij dat ik het voor hen heb kunnen afmaken.”

La Grande Boucle,

“Wat kan ik zeggen? Ik moet vooral mijn familie en mijn team bedanken. Deze zege is er in de eerste plaats eentje voor mijn vrouw en mijn zoontje.”