Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Wie adopteert onze koikarpers?”
Laatste Babelfestival brengt multiculturele mix van muziek, poëzie en culinaire pret op Slachthuissite
In april 2020 ging in de Damwijk het sociaal-artistieke project Toren van Babel letterlijk in vlammen op. De initiatiefnemers, kunstenaarscollectief Rooftoptiger en voormalig stadsdichter Maud Vanhauwaert, openden nog diezelfde zomer op de Archipel-site de Babelbühne. Drie jaar later komt daar ook noodgedwongen een einde aan. Maar eerst is er nog het Babelfestival, met een programma tot eind augustus.
De Babelbühne bevindt zich op de Slachthuissite in de Lange Lobroekstraat en omvat onder meer een podium, een heleboel zit- en hangplekjes en zelfs een vijver. “Het is een groene oase die samen met buurtbewoners werd gebouwd, een plek die de diversiteit en veeltaligheid van onze stad – met meer dan vierhonderd talen en 117 nationaliteiten – wil vieren,” vertelt Sara Dandois van Rooftoptiger.
Maud Vanhauwaert vult aan: “Dit is de meest idyllische plek in Antwerpen, paradoxaal genoeg op een braakliggend terrein. Een plaats waar het ruwe het feeërieke ontmoet en waar echte schoonheid inzit. Hier komen kunstvormen en mensen samen die elkaar elders nooit zouden ontmoeten.”
Poëzie en rituelen
Deze zomer wordt er voor de laatste keer, twee maanden lang, het Babelfestival georganiseerd. Naast livemuziek, culinaire hoogstandjes en kinderanimatie geven ze ook veel aandacht aan poëzie. Maud Vanhauwaert: “Elke donderdag is er een Babelbad waar elke keer één dichter in de schijnwerpers staat. Hij of zij leest voor uit eigen werk en er wordt tegelijk gezocht naar een artistieke vertaling. Naar muziek of dans bijvoorbeeld.”
Daarnaast is er een vrij podium voor dichters die zelf eens op de planken willen staan. Ervaring is niet vereist. “We vragen alleen om een nieuw gedicht te brengen op basis van vier versregels van de dichter die dan centraal staat. Bij deze doe ik graag een omroep om deel te nemen aan een Babelbad.”
Tot slot staan er zowaar rituelen op het programma. Sara: “We willen op een mooie manier afscheidnemen en dus organiseert elke week een buitenlandse gemeenschap hier een ceremonie.” Een delegatie uit Peru geeft op zondag 17 juli de aftrap met een pachamama-ritueel.
Vruchtbaar water
Begin september verdwijnt de Babelbühne dus definitief. “Binnenkort wordt hier een nieuwe wijk aangelegd. Alle omliggende gebouwen werden al gesloopt en zoals je kan zien wordt onze site al volledig door werven omringd. We moeten dus helaas verdwijnen.”
De Babelbühne werd met gerecycleerde materialen zoals bamboe gebouwd en dat alles krijgt opnieuw een bestemming. Al is er nog een onverwacht probleem, in hun fraaie vijver om precies te zijn. “Vorig jaar hebben we vijftien koikarpers uitgezet. Blijkbaar is dat voor die vissen een fantastische plek want ze hebben zich heel enthousiast voortgeplant. Daardoor zit de put nu vol koikarpers. Het zijn er honderden.”
En dus moet er een adoptieplan worden bedacht. “We hebben hier heel wat bokalen liggen waarmee bezoekers een exemplaar mee naar huis kunnen nemen. Al moet er dan wel op voorhand een formulier – je vis krijgt dan meteen een naam – worden ondertekend zodat we zeker weten dat de vis zich in goede handen bevindt. Maar we zijn vooral op zoek naar mensen met een grote vijver. In dat geval helpen we graag met het transport.”
Er komt op de Slachthuissite later een vervolg op het Babel-verhaal. Sara: “We werken aan een project rond het geheugen. Hier bevond zich vroeger de slachterij waar ook heel wat dokwerkers woonden. Zelfs na twintig jaar leegstand zijn er daar nog ontzettend veel verhalen en foto’s van. Daar gaan we de komende twee jaar een monument rond bouwen. Dat, en de beruchte feesten van de Vette Os terug tot leven roepen.”
Rooftoptiger
“Vorig jaar hebben we vijftien koikarpers uitgezet. Ze hebben zich heel enthousiast voortgeplant. Daardoor zit de put nu vol koikarpers.”
Wil je deelnemen aan een Babelbad of een koikarper adopteren? Neem via Facebook contact op met Rooftoptiger of via www.archipel.site/agenda
i