Goffin laat gouden kans liggen

Wat het theater van zijn grootste triomf moest worden, werd de arena van David Goffins (ATP 58) grootste ontgoocheling. Hij was lang de betere in zijn kwartfinale tegen Cameron Norrie (ATP 12), maar een kortstondige inzinking in de tweede set, een gebrek aan frisheid na zijn eerdere sloopmatch tegen Frances Tiafoe en het enthousiasme van de Britse tribunes kostten hem zijn eerste halve finale op een major.

En zo blijven Jacky Brichant (Roland Garros 1958), Filip Dewulf (Roland Garros 1997) en Xavier Malisse (Wimbledon 2002) de enige Belgische tennismannen die zich bij de laatste vier op een grand slam hebben gewerkt, maar zelden of nooit zal David Goffin een betere kans krijgen om zich bij dit selecte gezelschap te werken. Ongetwijfeld sluimerde dat besef ook bij de Luikenaar. In zwart gehuld meldde hij zich op de persconferentie. Symbolisch voor zijn gemoedstoestand? “Natuurlijk ben ik zwaar ontgoocheld over het resultaat. Eigenlijk had ik de match in drie of vier sets moeten afmaken. Ik heb daar ook voldoende kansen voor gekregen, maar Norrie is een vechter die je geen cadeau geeft en die in de vijfde set ook iets beter speelde.”

Leeuwenkuil

Na een wat aarzelend begin aan beide kanten nam Goffin de match steeds meer in handen, getuige daarvan de vier sublieme

waarmee hij het zevende opeiste. Eerder in die eerste set was hij al door de opslag van de Brit gegaan: 6-3. Zelfs in de Britse leeuwenkuil – waar slechts een handvol Belgische fans weerwerk boden aan een armada winners game thuisfans momenten subtiele

Een uur was er gespeeld en zoveel was al duidelijk: een Belg domineerde de manoeuvres – de mooiste punten, de meeste punten, de tussenstand (6-3, 4-3). En dan kwam er even zand in de machine. Goffin liet zijn prooi wat los en gesteund door het publiek herstelde Norrie het evenwicht in sets. “Op zulke moeilijke momenten spelen de tribunes toch hun rol”, aldus Goffin. “Norrie kreeg wat extra energie en bij mij zit altijd in het achterhoofd dat een misser de toeschouwers weer aan het brullen krijgt. Maar goed, dat is een perfect normale reactie, en het publiek bleef de hele tijd sportief.”

– kreeg applaus

touch.

Goffin voor bij zijn Appelflauwte

In de eindafrekening bleek die kortstondige appelflauwte fataal. In de derde set overvleugelde Goffin nochtans weer zijn tegenstander (6-2), maar Norrie wilde niet wijken. Ook voor hem – in de belangrijkste match van zijn leven – lag er een gouden kans klaar. Ondertussen was bij Goffin ook de schouder beginnen opspelen. Tijdens de tweede set zuchtte hij richting zijn box. “Nadien kon ik niet meer voor de volle honderd procent serveren.” In een kamp die nu veel evenwichtiger verliep bracht Norrie de stand weer gelijk, waarna de de

opeiste. Drie keer eerder had Goffin op de drempel van een halve finale gestaan, maar telkens decider putain local d’épaule hero bleef de deur gesloten. In 2016 moest hij op Roland Garros buigen voor Dominic Thiem. Een jaar later op de Australian Open was hij kansloos tegen Grigor Dimitrov, de Bulgaar die toen in de beste jaren van zijn carrière zat. Op Wimbledon 2019 weerde Goffin zich kranig tegen Novak Djokovic, maar tegen zo’n fenomeen volstond dat niet. Veel meer dan in die vorige pogingen kreeg Goffin op deze Wimbledon een unieke gelegenheid. Onderweg naar de kwartfinale had de loting hem gevrijwaard van de grote kanonnen en ook Cameron Norrie hoort niet in die categorie. Bovendien zitten toppers als Alexander Zverev (geblesseerd), Daniil Medvedev (ongewenst) en Matteo Berrettini (Covid) thuis.

Ontstekingsremmers

Het woog op zijn gemoed, maar toch wilde Goffin verder kijken dan de eerste ontgoocheling. “Hoe pijnlijk deze nederlaag ook is, ik moet beseffen dat ik veertien dagen geleden nog twijfelde of ik hier wel zou starten. Sowieso heb ik het hele toernooi ontstekingsremmers moeten slikken. De dag tussen elke wedstrijd en het prachtwerk van mijn medisch team hebben geholpen. Als ik dat allemaal bekijk, is het een half mirakel dat ik tot in de kwartfinales geraakt ben.”

Goffin verliest de punten van zijn Wimbledon-kwartfinale uit 2019, wat hem nog een twintigtal plaatsen zal kosten op de ranking. “Een beetje wrang natuurlijk dat ik nog dieper wegzak.”