Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Oog in oog staan met je idool was bij Herman absoluut geen teleurstelling”
Boezemvriend Mark Uytterhoeven keerde voor Vanspringel terug uit Frankrijk
Sportjournalist Mark Uytterhoeven is al decennialang een goede vriend van Herman Vanspringel. Beiden hadden de voorbije periode nog meermaals contact. “Zaterdag heb ik Herman een laatste maal gesproken”, zegt Uytterhoeven, die vaak in Frankrijk verblijft, maar speciaal voor Herman naar België kwam. “Hij wist hoe erg hij eraan toe was en had uiteindelijk vrede met de manier waarop alles naar het einde toe geregeld was.”
’s lands betere nieuwelingen op 15 mei streden om de Herman Vanspringels’ Diamond, stonden Herman Vanspringel en Mark Uytterhoeven nog samen naar de koers te kijken. “Het was uiteraard geen toeval dat ik die dag aanwezig was”, zegt Mark. “Herman had naar die dag uitgekeken en ik wilde er ook bij zijn.”
Mark Uytterhoeven werkte mee aan twee boeken die in 1999 en in 2020 over Herman Vanspringel geschreven zijn. “Ik ben fan geworden tijdens de Ronde van Frankrijk in 1967, wellicht na het winnen van een rit. Ik was toen 10 jaar. Dan volgde 1968, de beruchte Ronde van Frankrijk die Herman zou gaan winnen, maar die uiteindelijk werd weggekaapt door Jan Janssen.
“Die kun je absoluut geen ‘patattencoureur’ noemen, maar we wisten allemaal dat Herman normaal de betere tijdrijder is. Toch gebeurde het. En velen wilden het niet geloven. Voor heel wat Kempenaars bleef Vanspringel de winToen van de Tour. Herman is daarmee een van de renners die bekender zijn geworden door net niet te winnen. Maar dat maakte het ook ongelooflijk plezierig om voor Herman te supporteren. Hij won niet altijd, maar ontgoochelde nooit. Vrijwel altijd was hij er vooraan bij.”
Idool
De jonge Uytterhoeven ging ook al snel zijn idool opzoeken in Grobbendonk. “Er zijn heel wat verhalen van fans die dik teleurgesteld zijn wanneer ze eens een keertje oog in oog hebben gestaan met hun idool, omdat die persoon toch helemaal anders blijkt te zijn dan verwacht. Met Herman Vanspringel en mij was dat absoluut niet het geval. Het klikte meteen en we zijn vrienden geworden, zeg maar gerust hechte vrienden. En die zijn we ook gebleven.”
“Vandaar dat we ook de voorbije maanden contact hebben gehounaar den. Meestal was dat aan de telefoon. Soms verliepen die gesprekken zeer vlot, maar je voelde toch dat het allemaal moeilijker werd.”