Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We hadden één doel: die brand zo snel mogelijk geblust krijgen”
Vijftig jaar geleden stond de Mechelse Sint-Romboutskathedraal in vuur en vlam
Precies vijftig jaar geleden gebeurde voor de Mechelaars het onwaarschijnlijke: de SintRomboutskathedraal stond in brand. Met gevaar voor eigen leven klommen de brandweerlui op het dak, tot dicht bij de vlammen. Gaston Van Doorslaer (89) was toen bevelvoerder van de eerste ploeg ter plaatse. Een halve eeuw later tonen we unieke, zelden gepubliceerde foto’s van die verwoestende brand in Mechelen.
Je herinnert je vast nog de beelden van vlammen die oplaaien uit de Notre-Dame in Parijs, ondertussen meer dan drie jaar geleden. Een vergelijkbaar scenario speelde zich op 29 augustus 1972 af in de Mechelse Sint-Romboutskathedraal. Daar hadden eerder op de dag werkzaamheden plaatsgevonden aan de dakgoten. Meer dan waarschijnlijk waren die de oorzaak van een smeulbrand. De wind deed de rest en het vuur ontwikkelde zich tot een van de meest memorabele branden uit de geschiedenis van de Maneblussers. Het dak boven het hoogkoor van de Mechelse kathedraal stond in geen tijd volledig in lichterlaaie.
Een massa mensen stroomde toe, om vol ongeloof het blussen te aanschouwen. Voor hun ogen viel het Schellekenstorentje op de viering ten prooi aan de vlammen en uiteindelijk stortte de spits in. Gaston
Van Doorslaer, in die periode sergeant, had dienst in de brandweerkazerne toen de bel ging. “We waren met acht of negen collega’s op de dienst. Toen de oproep voor de brand binnenkwam, wisten we niet wat we moesten verwachten. We hadden geen details, maar onderweg stelden we ons daar alle mogelijke scenario’s bij voor. Tot we ter plaatse aankwamen en zagen dat het een uitslaande brand was”, vertelt de gepensioneerde brandweerman.
Torens in gevaar
Hun ladderwagen, die dertig meter hoog reikte, was met wat behendigheid net groot genoeg om het dak te bereiken, en zo ook op de zolder te geraken. Gelukkig beschikte die zolder over een droge brandleiding en was hij opgedeeld in compartimenten. Brandweermannen legden aanvalslijnen om de uitslaande brand in het middeleeuwse dakgebinte boven het hoogaltaar te bestrijden. Het leek een ongelijke strijd. Toenmalig brandweercommandant Georges Hendrickx was er allesbehalve gerust in. Hij was er bang voor dat de vuurzee via het dak de bijna honderd meter hoge toren zou bereiken. Langs de torentrap trokken de brandweerlieden naar het dak boven de middenbeuk, om vanaf daar de aanval in te zetten.
Ook de Schellekenstoren had al vuur gevat. Om het leven van zijn