Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Erfgoed en nieuwbouw, een spannende relatie met ruzie
Amper waren de plannen voor de Boerentoren bekendgemaakt of het regende reacties. Het is nooit anders geweest. Het Vleeshuis en Het Steen gingen ook over de tong en Gent ruziede over de Stadshal en het Gravensteen. Een nieuwe bestemming aan erfgoed geven zorgt steevast voor spanning.
Bij de ontvouwing van zijn plannen verwees Fernand Huts naar de deining die de bouw van de Boerentoren in 1928 teweegbracht. Voor- en tegenstanders bevochten elkaar een jaar lang in de media of gewoon op straat. Voor de ene was de toren een teken van veerkracht, voor de andere een modern misbaksel in de mooie oude binnenstad.
Pas langzaam veroverde de Boerentoren het hart van iedere Antwerpenaar, want tot in 1960 bleven er sloopplannen bestaan. In 1970 renoveerde de toenmalige Kredietbank het gebouw, maar sloopte wel de volledige inboedel, verhoogde de toren en trok een uitbreiding op. Sinds 1981 staat de Boerentoren op de monumentenlijst.
Schuine lift
Een historisch gebouw geschikt maken voor een nieuwe functie vergt altijd ingrepen die voor discussie zorgen. In 1998 wilde men van het Vleeshuis een publieksvriendelijk museum maken. Daarvoor ontwierp architect Xaveer De Geyter een aanbouw van waaruit een schuine lift naar de anders ontoegankelijke bovenverdieping van het Vleeshuis vertrok. Nadat zowel de politiek als het grote publiek het plan hadden neergesabeld, werd het snel afgevoerd. Vijfentwintig jaar later zoekt men opnieuw een haalbare oplossing voor het oude probleem.
Eind 2021 ontstond commotie over de ‘spuuglelijke aanbouw’ die verrees naast Het Steen. Een jaar later kregen de noAarchitecten van een vakjury de erfgoedprijs voor hun ‘smaakvolle’ uitbreiding van de burcht.
Ook Gent worstelde de voorbije jaren met erfgoedkwesties. Eerst was er de controverse over de inplanting van de moderne Stadshal van Robbrecht en Daem architecten naast de SintBaafskathedraal. Nu is het de toegankelijkheid van het Gravensteen die de gemoederen beroert. Het ene kamp wil niet raken aan de duistere twaalfde-eeuwse burcht, anderen willen het monument opwaarderen tot een meer aantrekkelijke toeristische attractie met een betere toegang en wat comfort.