Tijd om te vlammen

De haren komen recht, de adrenaline pompt door het lichaam en de harten kloppen sneller. De eerste wedstrijd van de Rode Duivels op dit controversiële WK. De belangrijkste taak: het pessimisme in dit land de kop indrukken. En liefst voorgoed. Afspraak vanavond om 20.00u.

Naar het WK 2014 in Brazilië trokken negen Duivels van deze generatie met een onbeschreven blad. De tweede ronde halen was het doel, de kwartfinale een plus.

Het werd dat laatste. Iedereen tevreden dus.

Voor het WK 2018 werden de ambities bijgesteld. De Gouden Generatie, met zestien Duivels die er nu ook nog bij zijn, moest oogsten. Een halve finale was het minimum. Het werd een halve finale en een derde plaats, de beste WK-prestatie ooit. Een massa volk wachtte de Duivels nadien op in Brussel. Het volk wikt, het volk beschikt. Geslaagde campagne.

Is het de verzadiging na vier grote toernooien, twee WK’s en twee EK’s op rij? De zucht naar altijd meer? Of zijn we het er allemaal gewoon over eens dat deze generatie over haar hoogtepunt heen is en de volgende er nog niet klaar voor is? Er heerst in elk geval een vorm van pessimisme over de kansen van de Rode Duivels om de fans weer een polonaise te laten lopen. Die heerlijke zomer van 2018 lijkt ver weg – en niet alleen omdat het nu herfst is. De verloren oefenwedstrijd van vrijdag tegen Egypte, waarin er zoveel fout liep, duwde het pessimisme nog naar grotere hoogte. Ook: vijf nederlagen sinds het EK vorig jaar, dat zijn er evenveel als in de vijf jaar voordien.

Sneller, frisser, dynamischer

Met of zonder Romelu Lukaku, met of zonder Eden Hazard, een generatie op zijn retour of niet: het is vandaag aan onze nationale ploeg, meer dan ooit, om enthousiasme op te wekken. Om al die pessimisten te kijk te zetten. De op één na oudste selectie op dit WK mag die ouderdom niet uitstralen. Het wordt de cruciale vraag: kunnen de Duivels tegen Canada tonen dat ze de lethargie die zich steeds meer van het team lijkt meester te maken een halte kunnen toeroepen? Het mag sneller, frisser en dynamischer.

Voetballen kunnen ze zeker beter dan hun tegenstander, die na 1986 pas voor de tweede keer op een WK aanwezig is. Drie of vier Canadese topspelers zouden de Belgische selectie halen. Er zijn Alphonso Davies, Jonathan David en Tajon Buchanan, maar er is ook een speler bij die uitkomt voor... Deinze in onze tweede klasse. Onderschat ze evenwel niet. De Canadezen verschillen niet zoveel van hun Amerikaanse buren. Ze zijn zelfbewust en spelen met passie. Zoals hun zuiderburen in de eerste helft tegen Wales maandagavond. Overrompelend was het.

De discussie over de Rode Duivels en hoever hun ambities op dit WK mogen reiken, zal ook bij een zege vanavond niet stoppen. Maar een overwinning wordt een aanzet naar optimisme en vooral een eerste stap naar de volgende ronde – de minimumambitie. Erin vliegen! Er zit echt niets anders op. De vraagtekens moeten weg. Tijd om te vlammen.