Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Binnen de mannenmode is dit het einde van een tijdperk”
Modewereld betreurt stopzetting eigen label
Een berichtje op Instagram, waarin hij ‘zijn team, familie, vrienden, partners en fans bedankt’. Zo zet modeontwerper Raf Simons na 27 jaar een punt achter zijn eigen merk. Tot verdriet van vele van die fans. “Hij vertegenwoordigt een tijdperk binnen de mannenmode.”
“Alles heeft een einde. Is het dan niet beter te stoppen op een hoogtepunt?” kaatst Willy Vanderperre, modefotograaf en vriend van ontwerper Raf Simons (54), onze eerste vraag terug. Simons zelf liet de pers weten voorlopig niet beque reikbaar te zijn voor commentaar. En dus blijft de vraag: waarom? Waarom stoppen met een van de meest bejubelde merken uit de mannenmode? Uit de laatste gepubliceerde jaarrekening (van 2021) lijken geen financiële problemen te spreken. Gebrek aan cliënteel is het ook niet: van Asap Rocky (die een lied naar de ontwerper noemde), Justin Bieber tot Jeff Goldblum, allen zijn fan. In oktober 2020 werd reikhalzend uitgekeken naar de eerste vrouwencollectie onder zijn eigen naam, ook dat lijkt niet te wijzen op een ontwerper die overweegt er een punt achter te zetten.
Het internet staat ondertussen bol van de hypotheses. Miuccia Prada, die Simons in april 2020 aan boord tilde om gezamenlijk voor Prada te ontwerpen, en voor wie Simons nog steeds actief is, zou langzamerhand een stap terug zetten. Of wou de ontwerper – eerder ook bij Jil Sander, Dior en Calvin Klein – zijn aandacht niet langer verdelen tussen twee merken?
Praktijkervaring
Want de bijna postuum-achtige portretten ten spijt, Raf Simons verdwijnt dus niet uit de modewereld. “Maar de mannencollecties
Nicola Brajato Onderzoeker mode en gender Universiteit Antwerpen
“De mannencollecties die hij ontwierp voor zijn eigen label zijn iconisch.”
die hij ontwierp voor zijn eigen label zijn iconisch”, vindt Nicola Brajato, onderzoeker naar mode en gender aan de Universiteit van Antwerpen. Voor zijn doctoraatsonderzoek onderzocht hij mannelijkheid in de Belgische mode, met een grote focus op Simons. “Binnen de mannenmode betekent dit het einde van een tijdperk.”
Toen Simons in 1995 zijn eigen merk oprichtte, was dat deels uit de drang om iets voor mannen als zichzelf uit de grond te stampen, vertelt Vanderperre: “Ik herinner me dat hij vertelde dat er voor zijn lichaam, zijn esthetiek, gewoon niks was.”
En dus begon de jonge twintiger uit het rurale Neerpelt zijn eigen merk, na een stage bij Walter Van Beirendonck en een coup de foudre na het zien van zijn eerste modeshow van Martin Margiela. Van Beirendonck had hem aangeraden een opleiding in de modeacademie te beginnen, Simons koos ervoor zich om te scholen met praktijkervaring. Vanaf het begin lijkt de ontwerper zich te laten leiden door zijn onderbuik.
Slungelige puberjongens
Die drang om zijn eigen visie neer te zetten, is vanaf die eerste collectie duidelijk: het beeld dat hij brengt van mannen staat lijnrecht tegenover wat toen in de modewereld gangbaar was. Geen breedgeschouderde, zongebruinde spierbundels, maar ranke, bijna slungelige puberjongens in lange jassen en smalle broeken in diep paars en donkergrijs en -blauw. “Er was niemand die beter vertaalde wat de jeugd wou”, herinnert Vanderperre zich het enthousiasme. “Mensen drumden om binnen te geraken, het kot werd bijna afgebroken.”
Doorheen die 27 jaar bleef het een vaste waarde in alles wat Simons deed: een obsessie met jeugd, vooruitgang. “Ik wil geen kleren tonen, maar mijn attitude, mijn verleden, heden en toekomst. Ik gebruik mijn herinneringen en visies voor de toekomst, en probeer die in de wereld van vandaag te plaatsen”, becommentarieerde hij zijn eerste collectie voor mannen en vrouwen in
2020.
Een boodschap overbrengen, dat deed Simons in nagenoeg elke collectie, stelt Brajato. “Van samenwerkingen met kunstenaar Sterling Ruby tot prints van homo-erotische beelden van fotograaf Robert Mapplethorpe ... Hoe we naar mannenmode en de wereld kijken, daar speelde Simons constant mee. Hij liet zien dat mode voor mannen intellectueel kon zijn, moest zijn.”
Maar bij dat succes kwamen ook torenhoge verwachtingen en dat stak Simons nooit onder stoelen of banken: “Het is te intens, te veel, veel te veel collecties”, gaf hij in een video-interview met de Amerikaanse krant The New York Times in 2016 aan, vlak na zijn vertrek als ontwerper bij Dior.
Of dat de reden is dat hij nu met zijn eigen collectie stopt, daar hebben we momenteel het raden naar. Maar het is wel het compromisloze volgen van zijn eigen instinct wat maakt dat de collecties die hij uitbracht onder zijn eigen naam zo uniek waren en gemist zullen worden.