Canada het hart, wij de punten

De Rode Duivels hebben drie punten en staan daarmee aan de leiding van groep F. Daar gaat het straks om, een goede start om die tweede ronde te halen. Vraag dat maar aan Argentinië en Duitsland. Zij spelen hun tweede wedstrijd al met het mes op de keel. Dat geldt voor de Rode Duivels toch veel minder. Daar zullen we maar blij om zijn. Maar er is werk. John Herdman, de coach van Canada, weet wat ondertussen iedere coach die naam waardig weet: zet de Rode Duivels bij het uitverdedigen onder druk en ze komen in de problemen. Dat is zeker niet alleen de fout van de defensie, want vooral in de eerste helft zat er nauwelijks beweging in het elftal. De verdedigers raakten de bal niet kwijt. Altijd maar tikken achteraan. Wereldkampioen in het terugspelen in de eerste helft. Na de rust, toen de Canadezen moe waren, was het minder bibberen en werd de nul gehouden.

Snelheid was al helemaal een euvel. De Rode Duivels werden overlopen. Letterlijk. De razendsnelle aanvallers waren een gesel voor de trage Belgische verdediging. Dat wordt echt een probleem. Gelukkig stond het vizier van de Canadezen niet zo scherp afgesteld als hun loopvermogen. Ze schoten bijna alles over of naast.

Alweer Courtois

De rug doet er ondertussen pijn van, maar alweer een buiging voor Thibaut Courtois. Wat een gouden doelman hebben we toch. Dat bewees hij op die strafschop van Davies, die hij al vroeg in de wedstrijd stopte. Niet goed getrapt, maar Courtois stond er toch maar weer. Een cruciale redding en nú al op weg om de beste doelman van het toernooi te worden. Hij draagt het elftal, want regelmatig fungeerde hij ook als spelmaker. Zo vaak speelden de Rode Duivels op hun doelman terug. Hij kan niet alles. Het wisselbeleid van de bondscoach is al veel gehekeld, maar deze keer was er weinig op aan te merken. Bij de rust stelde hij ondanks de Belgische voorsprong ook vast dat het allemaal heel zwak was. Dat de 1-0 onverdiend was, wist Martinez ook wel. Hij greep in. Dat gebeurt doorgaans later. De bondscoach haalde de zwakke pionnen Carrasco en Tielemans van het veld en bracht met Onana en Meunier wat meer dynamiek in. Hij bracht ook meteen enkele correcties aan zijn systeem aan, waardoor de Canadezen die boulevards niet meer konden benutten.

Hazard beter

Eden Hazard, daar keken we met zijn allen naar. De aanvoerder speelde zijn beste wedstrijd in maanden. Hij kwam veel aan de bal, er werden veel fouten op hem gemaakt zodat er toch wat rust kwam. Onderbrekingen in het spel konden de Duivels goed gebruiken. Na een uur was het zoals voorzien aan Trossard. De Limburger toonde zich enorm gretig, zorgde wat meer voor diepgang, maar kon ook niet beslissend zijn. Onze grote roerganger De Bruyne bleef onder zijn niveau. Passes kwamen niet aan, schoten werden gemist... De explosiviteit met de bal aan de voet was er wel, maar zonder gevolg.

Aan Batshuayi zaten we ons 42 minuten te ergeren. Tot hij het enige doelpunt van de wedstrijd maakte. Clementie dan maar zeker? Als hij niet scoort, heb je er niet veel aan. Maar hij scoort wel veel. Gemiddeld om de 87 minuten, dat is regelmatiger dan Romelu Lukaku die veel meer speelminuten heeft. Toch: als Lukaku straks fit, mag hij heel snel terugkomen.

Drie punten, dat wel. Maar dit elftal is niet klaar om te schitteren.