“Ik heb mijn lesje geleerd”.

ELI ISERBYT betaalt prijs voor problemen met onderrug: hij is al zijn leidersplaatsen kwijt

Eli Iserbyt betaalt een prijs voor zijn ellende met de onderrug: zowel in de Wereldbeker als in de Superprestige heeft hij zijn leidersplaats aan Laurens Sweeck moeten afstaan. Zo vlotjes hij door oktober walste, zo krampachtig trok de West-Vlaming van Pauwels Sauzen - Bingoal door november. “Gelukkig is er beterschap”, zegt de 25-jarige beroepscrosser die in Hulst de leiderstrui in de Wereldbeker aan Laurens Sweeck verloor.

De West-Vlaamse pocketcrosser staat al sinds 29 oktober, toen hij in Ruddervoorde won, droog, maar toch oogde hij zondag opgewekt na de cross in Hulst.

“Derde in Kortrijk, derde in Hulst: gezien de omstandigheden wil ik niet klagen. Dit was het eerste weekend dat ik opnieuw meespeelde. In Kortrijk ging het goed, in Hulst was het doorbijten. Daar zakte ik er zelfs even door, maar daarna nam Michael Vanthourenhout me op sleeptouw. Ronde na ronde werd ik beter. De laatste twee ronden reed ik even snel als Laurens Sweeck. Dat is wel bemoedigend. Jammer dat er géén extra ronde was...”

Je onderrug speelt al op sedert het EK in Namen. Hoe gaat het er nu mee?

“De ischialgie is niet meer zo erg, maar is nog niet honderd procent opgelost. Het gevoel is week na week beter. Op de fiets is het zeker al doenbaar. Een week geleden was de balans tussen mijn linkerbeen en rechterbeen in vermogen dat ik kon trappen nog 43-57. Zaterdag in

Kortrijk was die balans 47-53. We ontleden dat na elke cross. Na een wedstrijd voel ik wel nog iets in het linkerbeen, zowel in de hamstring als in de bil, maar we hebben nu opnieuw vijf dagen tot Boom om dat los te maken. Ik hoop op een droge week. Zonder al te veel regen.”

Hoe bedoel je?

“Zodat het in Boom droger ligt. Normaal gezien moet er zondag in Antwerpen ook niet veel gelopen worden. Door mijn probleem is lopen met de fiets echt moeilijk. Zeker in dode momenten, zoals op die muur van Hulst, waar je kracht moet zetten op de hamstring en de bil. Ik liet vorige week nog een drukanalyse van de voeten maken. Elk detail helpt, heb ik ondervonden.”

Hoe kan je na het seizoen definitief van die uitstralingspijn verlost raken?

“Iedereen zegt dat het met de juiste behandelingen snel opgelost kan zijn, maar omdat ik wedstrijden blijf rijden gaat het herstel altijd een beetje achteruit. Maar verder crossen is een keuze die ik zelf heb gemaakt.”

“Ik had het er met Mathieu van der Poel over in Hulst. Je kunt onze rugproblemen niet vergelijken. Bij Mathieu zit het echt in de rug. Bij mij is het uitstralingspijn in de bil, de hamstring en een zenuw.”

Wordt het dan verder sukkelen tot het einde van de crosswinter?

“Na Antwerpen hebben we maar één wedstrijd per weekend meer. Dan kan het herstel sneller gaan. Het weekend van 24 en 25 december staat er zelfs geen cross op het programma. Maar daarna volgt wel op korte tijd een serie crossen. Ik hoop vanaf Val di Sole op 17 december geen last meer te hebben van die uitstralingspijn. En daarna nog een week goed te kunnen trainen. Pakt het anders uit, dan zal ik misschien wel enkele wedstrijden moeten schrappen.”

Je verloor de leidersplaats in de Wereldbeker en in de Superprestige. In welk klassement zou je dan wedstrijden schrappen?

“In de Wereldbeker sta ik slechts vier punten achter. Misschien schrap ik dan een Superprestigecross, maar eigenlijk interesseren de klassementen me nog allemaal. In de zomer ontzeg ik me veel om in de winter goed te zijn. Zolang het gaat, rijd ik dus verder. Mocht ik echt het gevoel hebben dat er iets gaat scheuren, of als het echt niet gaat, dan is het wel beter om één of meer wedstrijden over te slaan.”

Eind oktober had je al vijf zeges, nu heb je al acht crossen zonder zege achter de rug. Hoeveel punten geef je jezelf voor november?

“Qua prestaties? Een 6 op 10, maar qua mentale veerkracht geef ik mezelf 9. Ik heb leren terugvechten. Ik steek me nergens achter weg, maar het was wel veel: val, lekke band, de rug… Tot eind oktober gaf ik mezelf 9 op 10. Zelfs 9,5. Het kon niet op. Je luistert dan niet echt naar je lichaam. Je zit in de euforie en je doet verder. En je denkt dat het probleempje dat al

“De terugkeer van Wout van Aert, Mathieu van der Poel en Tom Pidcock? Het wordt de volgende weken heel moeilijk voor ons. Het is wel mooi dat de Grote Drie probeert om honderd procent te zijn.”

Eli Iserbyt

van de voorbije zomer aansleept wel vanzelf zal overgaan. Tot je dan plots het deksel op de neus krijgt. Ik heb nu voor de toekomst veel meer info over mijn lichaam. Ik heb mijn lesje geleerd. Ook als het goed gaat, moet je aan alles denken.”

Pidcock verscheen vorige week in het veld, Van der Poel verleden zondag en volgende zondag volgt ook Wout van Aert. Welke indruk maakten de wereldkampioen en Mathieu op jou?

“Ze zijn zeker goed, maar nog niet superdominant. Het was wel bemoedigend en mooi om zien dat het in Hulst vier à vijf ronden spannend was. Als Laurens Sweeck een parcours voorgeschoteld krijgt dat honderd procent op zijn maat is, dan kan hij lang meegaan. Hetzelfde geldt voor Michael Vanthourenhout. Nu maakte Mathieu nog veel fouten: hij reed tegen een paal en schoot daarna uit het spoor. Normaal is hij altijd bijna foutloos en volg je best zijn lijnen. Maar na nog eens een weekend cross zal dat opnieuw zo zijn. Het wordt de volgende weken heel moeilijk voor ons. Wout van Aert is onze Belgische hoop. Wout blijft Wout. Het is wel mooi dat de Grote Drie probeert om honderd procent te zijn. Ze kozen elk wel voor een parcours dat hem ligt om weer in het veld te verschijnen. Pidcock begon in Merksplas om in Overijse een gooi naar de zege te doen. Mathieu koos Hulst dat hij goed beheerst en Wout start zondag in Antwerpen om te winnen. Anders staan ze niet aan de start.”