Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Pidcock wil ook grote rondes winnen
Ondanks een verstoorde voorbereiding won Tom Pidcock (24) de Amstel Gold Race. De Brit is zondag ook een van de favorieten voor Luik-BastenakenLuik. Maar hij wil meer zijn dan een eendagsrenner van wereldniveau.
Na drie jaar de combinatie Vlaamse en Waalse klassiekers wilden ze het bij INEOS Grenadiers dit jaar over een andere boeg gooien. Tom Pidcock reed alleen Omloop het Nieuwsblad, waarna de Ronde van het Baskenland hem in topvorm naar de Ardennenklassiekers moest brengen. Maar De Brit viel tijdens de verkenning van de openingstijdrit en kon niet starten. Waarna hij op de valreep toch Parijs-Roubaix reed en een week later zowaar de Amstel Gold Race won.
De initiële keuze om de Vlaamse klassiekers over te slaan kadert in het plan om zich meer en meer te richten op klassementen in het (grote)rondewerk. “Dat is op een natuurlijke wijze ontstaan”, zegt Kurt Bogaerts, de ploegleider die hem al jaren begeleidt. “Als je als jonge renner drie ritten en het eindklassement van de Baby Giro wint, dan heb je aanleg om bergop te rijden. En als je kijkt naar zijn lichaamsbouw: als hij topfit is, weegt hij rond de 57 kilogram. Dat is niet het natuurlijke prof iel voor de Vlaamse wedstrijden.”
Bij zijn debuut in de Tour in 2022 streed Pidcock al voor elke seconde om toch maar zijn plaatsje in de top tien vast te houden. Tot hij in de rit naar de Col du Granon meer dan negen minuten verloor. Hij herpakte zich dan maar door de volgende dag naar de vroege vlucht te rijden en op l’ Alpe d’Huez te triomferen. “Voorlopig zijn Pogacar en Vingegaard ouder en meer ervaren. Maar ik ben ambitieus. Ooit keer ik terug met grotere plannen”, reageerde Pidcock. Hij werd finaal zestiende. Vorig jaar werd hij dertiende, maar reed hij volgens Bogaerts fysiek een betere Tour dan het jaar voordien. Hij was constanter.
Toch is het verschil met de wereldtop in het groterondewerk nog groot en ook in rittenkoersen van een week komt Pidcock voorlopig nog wat tekort. Kan Pidcock ooit op het niveau komen van Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard? “Ik denk dat dat realistisch is”, is Bogaerts duidelijk. “Het is echt maar dit jaar dat wij de nadruk zijn beginnen leggen op de langere beklimmingen. En dan zie je dat hij daarin mooie stappen heeft gezet. Hij heeft dit jaar bijvoorbeeld langer aangedrongen in Tirreno-Adriatico, waar hij negende werd in het eindklassement. In de laatste bergrit werd hij vijfde en rijdt hij heel goeie waardes. Het is voor Tom een kwestie van leren bergop rijden, hoe die langere inspanningen aanpakken, de helling ‘pacen’. Dat zal hem helpen als hij ooit voor een grote ronde gaat. Maar dat is niet iets dat je op één dag opbouwt. Dat is een pad dat je af legt doorheen je carrière.” Ook aan zijn tijdrit wordt hard gewerkt.
Mountainbike
Wat het er niet makkelijker op maakt: Pidcock streeft naast klassiekers (vorig jaar won hij ook al de Strade Bianche) en grote rondes ook nog andere doelen na: op de mountainbike. Hij is regerend wereld- én olympisch kampioen. “Dat is een discipline die hij heel graag doet en ik zie hem die ook niet meteen opgeven”, zegt Bogaerts. “Hij combineert het heel graag. Dat is juist het mooie maar tegelijkertijd het ingewikkelde aan Tom, dat hij zo veelzijdig is.” Terwijl klassementsrenners juist gekend staan om hun hyperfocus – kijk maar naar een Vingegaard. “Jonas kiest een bepaalde weg, die heel succesvol is voor hem, maar daarvoor zie ik die weg niet direct werken voor Tom. Ik sluit dat ook niet uit, maar dat is iets dat je dan voor jezelf moet uitmaken.”
“Of Tom ooit op het niveau kan komen van Pogacar en Vingegaard? Ik denk dat dat realistisch is” Kurt Bogaerts
Ploegleider Ineos