“Zelfs winst in de Tour zal die dag nooit kunnen evenaren”

16 april blijft voor altijd een bijzondere datum voor Victor Campenaerts (32). Gisteren was het dag op dag vijf jaar geleden dat de Hobokenaar wielergeschiedenis schreef door het werelduurrecord van Bradley Wiggins te verpulveren. “Ook in een niet zo begenadigde dag als toen was het mij gelukt”, blikt Campi terug.

“16 april 2019. Megadikke proficiat. Een datum om nooit te vergeten. 55,089 km.” Marianne, de mama van Campenaerts, was de eerste die Victor gisterenochtend aan die memorabele dag in het Mexicaanse Aguascalientes herinnerde. Nadien volgden Florian Vermeersch, ploegmakker bij Lotto-Dstny, en een handvol anderen.

“Allesbehalve te vergelijken met de hoeveelheid berichten die ik op die bewuste dag kreeg”, lacht Campenaerts. “Het aantal lag toen vér boven wat de processor van mijn gsm kon verwerken. Bij elke lading felicitaties viel het toestel uit.”

Halve kilometer meer dan Wiggins

Vocsnor verpúlverde het werelduurrecord uit 2015 van oudTourwinnaar Bradley Wiggins (54,526 km). Hij brak als eerste door de grens van 55 kilometer en legde een halve kilometer meer af dan de Brit. “Ik kon, bij wijze van spreken, in de finale van het uurrecord nog lekrijden en van wiel veranderen. Gelukkig hoefde dat niet. Met de berekeningen die we vooraf hadden gemaakt, had ik ook op een niet zo gezegende dag het record gebroken.”

‘We’, dat zijn Campenaerts en Kevin De Weert. De ex-renner en voormalige performance manager van de Lotto-ploeg begeleidde Campi maandenlang richting dat ene doel. “Het heeft wat voeten in de aarde gehad om het toenmalige management van deze recordpoging te overtuigen”, weet Campenaerts nog goed. “Dat vond ik opvallend, terwijl ik van mezelf wist dat ik nooit de Tour de France of de Ronde van Vlaanderen zou winnen, maar wel kon renderen door – zonder ongelukken – dat uurrecord te breken.”

“Kevin was the most valuable person in het hele project. Hij heeft binnen de ploeg zijn nek uitgestoken om deze poging te doen slagen. Nadien volgde de perfecte voorbereiding, met twee maanden op hoogte in Namibië, gevolgd door Tirreno-Adriatico en nog een maand ter plaatse in Mexico om te acclimatiseren.”

Eeuwige roem

Campenaerts’ record bleef uiteindelijk staan tot 2022, het jaar waarin eerst de Britse baanwielrenner Daniel Bigham (met 55,548 km) en vervolgens het Italiaanse tijdritkanon en huidig recordhouder Filippo Ganna (56,792 km) hem voorbijsnelden. Hoe kijkt hij nu terug op zijn prestatie van vijf jaar geleden? “Als een moment dat ik nooit meer zal evenaren. De beste van de wereld zijn is één ding, maar de beste van de wereld áller tijden worden, is nog iets anders. Ik ben ontzettend trots om tussen grote namen als Wiggins en Eddy Merckx te pronken. Een Touretappe

winnen zou fantastisch zijn, maar als men over tien jaar vraagt: ‘Wie is Victor Campenaerts?’, dan zal het antwoord luiden: ‘De man die het werelduurrecord brak.’”

Merkt hij dat nu al? “Zolang ik nog in het peloton zit, gaat de Belgische wielerfan mij in de eerste plaats associëren met een aanvalslustige renner. In het buitenland daarentegen linkt men mijn naam wel voortdurend aan het uurrecord.”

Tien weken trainen op hoogte

De waarde mag dan iets minder zijn dan zijn uurrecord van weleer, een Tourrit achter zijn naam schrijven, is wel het volgende doel dat Campenaerts nastreeft. Om in zijn opzet te slagen, verblijft de Antwerpenaar de komende tien (!) weken met zijn vriendin Nel in de Sierra Nevada, een gebergte in het zuiden van Spanje. Dat is opvallend langer dan de gebruikelijke stages op hoogte. “Die twee maanden in Namibië in aanloop naar het uurrecord hebben mij destijds geen windeieren gelegd. Al moet ik zeggen dat het hier in Andalusië behoorlijk desolaat is. Skiërs trekken er stilaan weg. Je ziet de sneeuwgrens met de dag stijgen. Maar we weten waarvoor we het doen. Opnieuw de hoogvorm te pakken krijgen, om in de zomer hopelijk wél resultaten neer te zetten.” Campenaerts verwijst naar het zopas afgelopen voorjaar dat in het water viel. “Daarover was ik héél teleurgesteld. In Parijs-Nice kon ik mij nochtans als nietklimmer in een bergetappe op een elfde plaats nestelen, tussen de klassementsmannen. Zoiets doe je niet zomaar. Dan weet je dat de conditie goed is. Ik wilde dicht eindigen in de voorjaarsklassiekers en dat is om onverklaarbare redenen niet gelukt. Ik ga dit goedmaken in de Tour de France.”

Campenaerts rijdt tussendoor nog het Circuit de Wallonie (9 mei) en de etappekoers Boucles de la Mayenne (23 tot 26 mei in Frankrijk). Via het BK op de weg (23 juni) reist hij door naar het Italiaanse Firenze, waar op 29 juni de Tour start.

“Ik blijf ontzettend trots om tussen grote namen als Wiggins en Eddy Merckx te pronken” Victor Campenaerts

© BELGA