Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Hier hebben we een hele week naar uitgekeken”
Het onverwachte nieuws dat gisteravond uitlekte - voorzitter Francis Vrancken stapt op uit onvrede met United World is een domper op de feestvreugde, maar Hervé Matthys en co gaan er alles aan doen om de 12.000 Beerschot-fans een memorabele galamatch te bezorgen. “We kunnen het ons niet permitteren om als een zak patatten op het veld te staan.”
Hoe uitbundig was het kampioenenfeest, Hervé?
Matthys: “Het voorbije weekend hebben we het eigenlijk vrij rustig gehouden. Vooral tegen Oostende, de week voordien, was de ontlading heel erg groot (toen dwong Beerschot de promotie af, red.).
We hebben het natuurlijk nog wel gezellig gemaakt met de fans, maar het is toch vooral uitkijken naar vanavond. Dan gaat het feest pas helemaal losbarsten.”
Het wordt straks één groot mauve-wit volksfeest op het Kiel.
“Ik kijk er enorm naar uit. Het stadion is volledig uitverkocht, de sfeer gaat fantastisch zijn. Dit soort momenten maak je in een carrière misschien nooit meer mee. Dan moet je ten volle van genieten. Bij Patro Eisden lopen ook nog eens enkele jongens rond met een Beerschot-verleden. Dat zorgt nog voor een extra dimensie. Alle ingrediënten zijn aanwezig om er een onvergetelijke avond van te maken.”
Het zal wel een stuk beter moeten dan op Beveren, want voor Patro staat er nog veel op het spel.
“Er was ook ontevredenheid in de kleedkamer na die zwakke prestatie tegen Beveren (Beerschot
was vorige zaterdag al zeker van de titel, en verloor daags nadien met 2-0 op de Freethiel, red.) maar je moet dat kunnen kaderen. Op zo een moment begrijp ik wel dat sommige jongens even de riem lossen. Maar straks staan Ryan en ik weer op het veld (Sanusi én Matthys waren geschorst tegen Beveren, red.). We gaan iedereen aansporen om alles te geven. Met zoveel volk in het stadion kunnen we het ons niet permitteren om als een zak patatten op het veld te staan. We gaan volop voor de overwinning.”
Met of zonder Beerschot, jij wilde terug naar het hoogste niveau.
“Toen ik hier toekwam aan het begin van vorig seizoen, had ik maar één doelstelling: promoveren met Beerschot. En voilà, twee jaar later is het zover. Ik wilde zo graag terug de stap naar het hoogste niveau zetten. Dus hier zit een tevreden mens. Mijn optie is ook gelicht na de promotie. Voorlopig ga ik dus nergens naartoe (lacht). Maar in voetbal weet je natuurlijk nooit. Ik ben benieuwd of de club mee gaat evolueren naar het hoogste niveau, want dat zal mijn toekomst hier wel mee bepalen. Als dat zo is, dan heb ik er honderd procent vertrouwen in.”
Jij was dit seizoen een van de leiders.
“Derrick Tshimanga, Ryan Sa
nusi en ik hebben het voortouw genomen om de kleedkamer te sturen. We zitten hier toch met een heleboel jonge gasten die nog niet veel ervaring hebben op professioneel vlak. Dan creëer je automatisch een band met iedereen. Ik heb een zeer warm gevoel bij Beerschot. Het voelt echt aan als familie. Het plaatje klopt dus ook naast het veld. Dat gooi je allemaal niet zomaar weg.”
Wat was voor jou het belangrijkste moment op weg naar het kampioenschap?
(Denkt even goed na) “Ik denk toch wel dat de klik gekomen is na de match tegen Zulte Waregem. Daar bewezen dat we een collectief sterke prestatie op de mat kunnen leggen op een cruciaal moment in de competitie. Daar kwam de ware aard van dit team volledig bovendrijven. Nadat we die match met 0-1 gewonnen hadden, leefde het gevoel dat we dit niet meer uit handen zouden geven. Mentaal gezien was dat voor mij toch wel het grote schakelmoment om niet in hetzelfde scenario van vorig seizoen te belanden.”
Nog één match en het seizoen zit erop. En wat daarna?
“De bedoeling is wel om even naar de zon te ontsnappen, want hier in België is het weer schandalig slecht. Daarna ga ik meteen aan de slag met een personal coach om het volgende seizoen voor te bereiden. 1A is toch een niveautje hoger en daar wil ik helemaal klaar voor zijn.”