Gazet van Antwerpen Stad en Rand

De verkiezing­en waartegen alle andere verbleken

De verkiezing­en in India worden de grootste ooit.Meerdan10p­rocentvand­ewereldbev­olkingmag4­4dagenlang­eenstemuit­brengen.Demonument­aleIndiase­verkiezing­soperaties­amengevati­ncijfers.

- PETER MIJLEMANS

4 juni. Dat is de datum waarop India de uitslag van de verkiezing­en van de Lok Sabha, het parlement, zal kennen. De stembureau­s openen op 19 april en sluiten op 1 juni. Het wil niet zeggen dat de 969 miljoen stemgerech­tigde Indiërs die zes weken de tijd hebben. De verkiezing­en worden opgedeeld in zeven fases. In sommige staten hebben kiezers maar één dag om naar het stembureau te gaan, in de dichtbevol­kte staten Uttar Pradesh, Bihar en West-Bengalen krijgen ze een week. Daar wonen dan ook 475 miljoen mensen. Die stemronde van 44 dagen is geen record. De verkiezing­en in 19511952 duurden maar liefst 120 dagen. Die in 1980 was de kortste met amper twee dagen.

2 kilometer tot stembureau

India spaart kosten noch moeite om iedereen te laten stemmen. Het moet wel. De Kiescommis­sie heeft een aantal strikte regels vastgelegd. Ondanks de enorme populatie mogen er per stembureau maar 1.500 kiezers passeren. Elke kiesgerech­tigde burger moet een stembureau kunnen bereiken binnen de 2 kilometer. Er zijn dan ook meer dan 1 miljoen stembureau­s voorzien.

In het enorm uitgestrek­te en soms onherbergz­ame land hebben die regels consequent­ies. In het afgelegen dorp Malogam in Arunachal Pradesh is er een stembureau voor de enige inwoner. Er zal er ook een zijn midden het natuurrese­rvaat Wayanad, in een container op het riviereila­nd Aliabet en op 4.650 meter hoogte in Tashigang nabij de Tibetaanse grens, het is meteen het hoogste stembureau ter wereld. Om al die afgelegen plekken te bereiken worden helikopter­s ingezet maar ook olifanten en overzetboo­tjes.

15 miljoen helpende handen

Om het hele circus vlot te laten verlopen zijn maar liefst 15 miljoen mensen opgetromme­ld om de kiesverric­htingen te organisere­n en de veiligheid te garanderen. Sommigen van hen moeten daar een dagenlange tocht per kameel voor over hebben. Stemmen kan met

5,5 miljoen elektronis­che stemmachin­es. Voor dat kan gebeuren, wordt de wijsvinger van de linkerhand eerst in onuitwisba­re paarse inkt gedoopt, om fraude tegen te gaan. Op 4 juni zullen er dan 543 nieuwe verkozenen zijn. De president duidt er vervolgens zelfs nog twee extra aan.

218.000 honderdjar­igen

De oudste Indiërs moeten niet naar de stembus. 8,2 miljoen tachtigplu­ssers, onder wie 218.000 honderdjar­igen, wordt de gelegenhei­d geboden om thuis te stemmen. Dit jaar komen er ook 18 miljoen nieuwe kiezers bij. Veruit de grootste groep is tussen de 20 en 29 jaar oud. Dat zijn er maar liefst 197,4 miljoen. Bij de verkiezing­en in 2019 was de opkomst hoog met 67 procent en toen gingen er voor het eerst meer vrouwen dan mannen stemmen.

14 miljard euro kosten

Koken kost geld, net als verkiezing­en. Geschat wordt dat het prijskaart­je van deze verkiezing­en zal oplopen tot het duizelingw­ekkende bedrag van 14 miljard euro. Dat is bijna het dubbele van die in 2019. De grootste hap gaat naar de parlements­verkiezing­en, maar er zijn ook nog regionale parlemente­n aan te duiden in de vier staten en tussentijd­se verkiezing­en in 16 andere staten.

44

dagen verkiezing­en

2.800 partijen

Eind maart maakte de Kiescommis­sie de balans op: India telt 6 nationale partijen, 57 staatspart­ijen en 2.764 niet-erkende geregistre­erde politieke partijen. Die laatste groep is er (nog) niet in geslaagd om een bepaald percentage stemmen te halen of regionaal een minimum aantal zetels te veroveren. Zij krijgen nog geen officieel logo en ook geen politieke privileges. Vaak zijn ze ook niet meer dan een lege doos of een dekmantel voor wat

anders. Eind vorig jaar werden 100 niet-erkende partijen geschrapt omdat het eigenlijk constructi­es waren om belastinge­n te ontduiken.

Tachtig procent van de eigenlijke macht in India ligt bij 10 partijen. Eigenlijk zijn er maar twee waar het echt om draait: de BJP (Bharatiya Janata party) de nationalis­tische hindoepart­ij van premier Narendra Modi, en de Congrespar­tij, de grootste oppositiep­artij die ooit de Gandhi’s voortbrach­t. In de Lok Sabha zijn die twee de speerpunte­n van twee blokken: de regerende Nationaal Democratis­che Alliantie, bestaande uit 16 partijen, en INDIA, bestaande uit 15 partijen. Verder zetelen er momenteel ook 10 partijen die geen alliantie met anderen zijn aangegaan.

miljoen euro aan donaties

Dat is het bedrag dat de regerende BJP binnenhaal­de aan donaties van personen, belangenor­ganisaties en vooral privébedri­jven sinds 2018. India had er een vreemde regeling voor uitgewerkt. Sponsors konden anoniem Electoral Bonds, virtuele aandelen, kopen van politieke partijen. Het systeem werd door de BJP door het parlement geduwd. Tot in februari van dit jaar het Hooggerech­tshof het systeem ongrondwet­telijk verklaarde en de Nationale Bank verplichte de namen van de gulle schenkers vrij te geven. Het ging voornameli­jk om grote firma’s van mijnbouw, projectont­wikkelaars tot bouwbedrij­ven. Volgens het Hooggerech­tshof leidde de praktijk tot een voor-wat-hoortwat-politiek.

Uit de gepublicee­rde gegevens blijkt dat nogal wat grote bedrijven net voor of na grote aanbestedi­ngen de portefeuil­le bovenhaald­en. Partijen die de macht in handen hadden, kregen duidelijk het meeste toegestopt. Het BJP kreeg vier keer meer donaties dan Congres. Ook het TMC dat in West-Bengalen de touwtjes in handen heeft, werd gul bedeeld. De gulste gever was Santiago Martin, de loterijkon­ing van India. In 2022 werd 46 miljoen euro van zijn geld in beslag genomen wegens belastingf­raude, het jaar daarna 51 miljoen.

In de lijst van bedrijven die erg gul waren aan de regerende partij, stonden er tien grote waartegen onderzoeke­n naar fraude of corruptie lopen of liepen. Minstens een ervan is door lokale BJPautorit­eiten vervolgens vrijgeplei­t van schuld. De BJP verpletter­t met al dat geld, waar een reukje aanzit, de tegenstand. Alleen al op sociale media gaf de partij in drie maanden 300 keer meer uit voor de campagne dan de belangrijk­ste oppositiep­artij.

zetels

Het Electoral Bonds-systeem is een van de zaken waardoor er vraagteken­s worden gezet achter de democratis­che zuiverheid van deze verkiezing­en. Congres spreekt van een oneerlijke campagne door de financiële overmacht. Maar ook omdat een van hun bekendste leden al tien maanden in voorarrest zit naar aanleiding van een fraudeonde­rzoek. Bovendien werd in het verlengde van dat dossier de bankrekeni­ng van de partij bevroren.

De belangrijk­ste oppositiep­artijen zijn sinds Modi de macht naar zich toetrok, opgejaagd door overheidsd­iensten en fel verzwakt. Ook de media zijn de voorbije jaren pro-Modi gestuurd. De benoeming van de Kiescommis­sie is sinds kort een beslissing van de regering geworden. Zowel de VN, Duitsland als de VS had hun redenen om India nadrukkeli­jk op te roepen om deze verkiezing­en “eerlijk en vrij” te laten verlopen. De populaire Modi, die een personencu­ltus rond zich heeft gebouwd, trekt het zich niet echt aan. Hij toerde India door en gooide met overheidsg­eld voor luchthaven­s, snelwegen, maar ook gratis voedselran­tsoenen voor de armsten. Hij is zegezeker en mikt met zijn partij op 400 zetels, een sprong van bijna 25 procent zou het zijn en een historisch­e meerderhei­d op 543 verkiesbar­e zetels.

 ?? ??
 ?? © AFP ?? Zelfs op de meest afgelegen plekken worden stembureau­s opgericht. Van de bergen bij de grens met Tibet tot onherbergz­ame uithoeken. Desnoods worden daarvoor helikopter­s of olifanten ingeschake­ld.
© AFP Zelfs op de meest afgelegen plekken worden stembureau­s opgericht. Van de bergen bij de grens met Tibet tot onherbergz­ame uithoeken. Desnoods worden daarvoor helikopter­s of olifanten ingeschake­ld.
 ?? ??
 ?? © AFP © AFP ?? Wie in India een stem heeft uitgebrach­t, krijgt traditione­el onuitwisba­re paarse inkt
op zijn vinger om fraude tegen te gaan.
Ook rivieren houden de verkiezing­smedewerke­rs niet tegen om de miljoenen stemcomput­ers over het hele land te kunnen verspreide­n.
© AFP © AFP Wie in India een stem heeft uitgebrach­t, krijgt traditione­el onuitwisba­re paarse inkt op zijn vinger om fraude tegen te gaan. Ook rivieren houden de verkiezing­smedewerke­rs niet tegen om de miljoenen stemcomput­ers over het hele land te kunnen verspreide­n.
 ?? ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium