Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Voor Mathieu van der Poel ziet het er niet slecht uit”
Ook zondag wordt het koud en is er kans op regen. Kunnen de onderkoelde renners al hersteld zijn voor Luik-Bastenaken-Luik na de apocalyps van de Waalse Pijl? Favorieten Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar komen recht van de zon: is dat een nadeel? Bondsdokter Kris Van der Mieren geeft antwoorden.
WAT GEBEURT ER MET HET LICHAAM VAN ONDERKOELDE RENNERS?
In de Waalse Pijl haalden amper 44 renners de finish. Al de rest was verkleumd van de kou. Topfavorieten als Mattias Skjelmose — die zelfs van zijn fiets gedragen moest worden —, Tom Pidcock, Marc Hirschi en Dylan Teuns moesten al snel lossen. Op papier de sterkste mannen, maar ze raakten geen meter meer vooruit. Wat was er aan de hand in hun lichaam?
“Van zodra je lichaamstemperatuur onder de 35 graden zakt, beginnen de problemen”, zegt Kris Van der Mieren, dokter van de Belgische wielerbond. “Extreme koude ervaar je als een zware stresssituatie. Je lichaam komt in overlevingsmodus en gaat zichzelf proberen te beschermen met basisreacties als trillen en kippenvel krijgen. Je lichaam gaat automatisch de basisorganen beschermen. Het gevoel in je arm- en beenspieren gaat weg, waardoor je ze bijna niet meer kunt gebruiken.”
GERAKEN ZIJ HERSTELD TEGEN ZONDAG?
Amper vier dagen na de Waalse Pijl willen de topfavorieten er alweer staan in Luik-Bastenaken-Luik. In normale omstandigheden perfect haalbaar. Maar is dat nu ook nog zo? “De overgrote meerderheid van de renners zal daar na enkele dagen wel van gerecupereerd zijn”, weet Van der Mieren. “Medisch gezien zal het voor de meesten geen probleem zijn om zondag aan de start te komen, wat niet wil zeggen dat ze honderd procent zullen zijn. De renners die het vroegst zijn afgestapt, zijn in principe het minst diep gegaan. Zij zijn gestopt wanneer ze voelden dat hun lichaam op raakte. Renners die in de finale nog meededen voor de overwinning, zullen wellicht nog iets dieper zijn gegaan. In sommige gevallen dragen ze de gevolgen wel langer met zich mee. Ik heb er nog geweten die na hun carrière zeiden dat ze nooit meer dezelfde renner waren sinds ze zwaar onderkoeld raakten.”
KUNNEN TENGERE RENNERS ER MINDER GOED TEGEN?
Veel lichtgewichten moesten er woensdag al vroeg de brui aan geven. Niet onlogisch volgens de bondsdokter. “Hoe tengerder je bent, hoe dichter je bloedvaten bij de buitenkant van je lichaam liggen. En het is het bloed dat af koelt. Bij een meer geblokte renner zijn de bloedvaten meer beschermd door de spieren. Dan gaan de spieren ook minder snel afkoelen. In dat opzicht ziet het er voor Van der Poel (met zijn ca. 75 kilogram, red.) niet slecht uit, al is geen enkele mens immuun voor onderkoeling. Renners als Van der Poel en Pogacar kunnen misschien iets beter met overschot rijden en hun energie sparen, maar ook voor hen zal het vanaf het begin van de koers zaak zijn om hun lichaam warm te houden.”
IS HET TOEVAL DAT DE NOREN VAN UNO-X ZO STERK WAREN?
Een opvallend beeld in volle finale van de Waalse Pijl: de voltallige ploeg van Uno-X zat nog goed mee voorin. De Noren haalden allemáál de finish, bij Ineos reed er geen énkele renner uit. Maxim Van Gils, die “de hele winter maar twee keer binnen op de rollen zat” en in de Franse Alpen in de buurt van zijn woonplaats Grenoble vaak bij vriestemperaturen trainde, was zeer sterk. Toeval? “Neen, het is trainbaar. Je lichaam kan er aan gewend raken. Natuurlijk hebben die Noren ook afgezien, maar dan net iets minder dan veel andere renners. Door in de koude te trainen wordt dat voor je lichaam een herkenbare situatie als het ook tijdens een wedstrijd zo koud is. Hetzelfde geldt voor de warmte.”
IS HET EEN NADEEL DAT POGACAR EN VAN DER POEL VAN DE ZON KOMEN?
“Not so freezing”, schreef Pogacar woensdag op Strava bij zijn training van zes uur, meer dan tweehonderd kilometer en bijna 3.000 hoogtemeters in het zonnige Monaco. Ook Van der Poel trok na de Amstel weer voor een midweek naar de Spaanse zon. De topfavorieten komen dus van volledig andere omstandigheden — het wordt maximaal zo’n negen graden en er is weer kans op regen. “Dat is een mes dat aan twee kanten snijdt”, zegt Van der Mieren. “Als je de hele week in België traint heb je wel de gewenning aan de koude, maar het kost ook veel energie om in die omstandigheden te trainen. Je recupereert er minder goed van. Een renner moet voor zichzelf bepalen waar hij het best op reageert. Maar voor hen is dit geen nieuwe situatie. Élke renner heeft dit al meegemaakt. De lichamen van Van der Poel en Pogacar hebben die koudeslag alleszins niet gehad woensdag. En hoe meer je met een uitgerust lichaam aan de start komt, hoe weerbaarder je bent tegen barre omstandigheden.”