“Hij dreef recht naar een sluis”
Rob redt 67-jarige man van verdrinking
De 28-jarige Rob Verbakel uit Hechtel-Eksel heeft zondag op heldhaftige wijze een mensenleven gered in het Oost-Vlaamse Denderleeuw. Als hulpverlener bij de civiele bescherming van Liedekerke haalde hij een 67-jarige drenkeling op de oever van de Dender. “Het had niet veel langer moeten duren, want ik begon zelf al tekenen van onderkoeling te vertonen”, aldus de jongeman. Rob Verbakel woont in HechtelEksel, maar werkt in Oost-Vlaanderen bij de civiele bescherming. “Zondag om 8 uur kregen we een oproep binnen van een wielertoerist die een lichaam had zien drijven in het water. Of de drenkeling al overleden was, wisten we toen niet”, vertelt Verbakel die in een ploeg van een achttal hulpverleners snel ter plaatse arriveerde. “Ik wandelde wat weg van de groep naar enkele woonboten. Alsof ik een soort voorgevoel had. En inderdaad, ik zag een hoofd boven het water steken. Dichterbij werd het duidelijk dat er een man dreef. Er was redelijk wat stroming. Hij leek zich nog een beetje vast te houden aan de scheepsromp.”Verbakel zag meteen dat de toestand zorgwekkend was. “Hij leek al helemaal onderkoeld en aan het einde van zijn krachten. Met zijn ogen knipperen, dat is het enige wat hij nog kon. Vrijwel meteen verloor hij grip en begon af te drijven.”Veel tijd om afwegingen te maken, was er dus niet. “Een zestigtal meter verder was een sluis. Als de man daarin terechtkwam, was hij sowieso verloren. Dus liet ik mij in het water zakken en zwom ik naar hem toe. Ik nam hem beet. ‘Wees gerust, ik breng je naar de kant’, vertelde ik hem. Maar ik kreeg het zelf verschrikkelijk koud. Toen we de oever bereikten, begon ik ook al tekenen van onderkoeling te vertonen. De man zelf werd onmiddellijk verzorgd. Zijn doorweekte kleren werden losgeknipt van zijn lijf. Hij werd in een deken gewikkeld en overgebracht naar de spoeddiensten van het AZ in Aalst. Hij is ondertussen buiten levensgevaar, maar hij is door het oog van de naald gekropen. Zijn hartslag was heel laag. Hoe hij in het water is gesukkeld, is ons een raadsel.”
Metser
“Iedere hulpverlener zou hetzelfde gedaan hebben”, reageert Verbakel op lofbetuigingen. Verbakel werkte oorspronkelijk in de bouw. “Als steenkapper. Opschriften en namen in een stenen ondergrond aanbrengen. Een vak dat ik graag doe, nog altijd. Maar blijkbaar was ik ook voorbestemd om hulpverlener te worden. Mijn grootvader was brandweerman, mijn vader Eric en oom Guy zijn nog altijd aan de slag bij de Lommelse brandweer. Zelf ben ik naast mijn job ook nog vrijwillig brandweerman. Ik heb me ook altijd bijgeschoold, als ambulancier onder meer. Het zit in mijn bloed”, lacht hij. Of hij al felicitaties van zijn vader heeft gehad? “Hij is een man van weinig woorden die ook veel heeft meegemaakt. We beseffen dat je de ene dag de held bent, en de volgende dag krijg je weel alle shit over je heen (lacht).”