Te snelle verkiezingen
STEMBUSGANG MALI KOMT VOLGENS SPECIALISTEN TE VROEG
BAMAKO - Zondag treden 27 kandidaten in de arena voor de eerste ronde in de Malinese presidentsverkiezingen. Die verkiezingen komen veel te snel na de staatsgreep en de buitenlandse interventie, zeggen specialisten. De voorbereidingen voor de stembusgang verlopen chaotisch en duizenden kiezers zijn niet geregistreerd. Vooral in het noorden van het land, dat zich in 2012 afscheidde en een eigen Toeareg-staat wilde uitbouwen, verloopt de registratie van de kiezers moeizaam. Niet dat het dunbevolkte noorden de resultaten fors zal beïnvloeden: het gebied telt amper 37.000 kiezers op een totaal van 6,8 miljoen kiesgerechtigde Malinezen. Voor de legitimiteit van de verkiezingen is een goed verloop in het noorden echter wel belangrijk. Die verkiezingen komen er snel onder druk van de internationale gemeenschap die de geldkraan pas opnieuw wil opzetten als er een democratisch verkozen regering komt. Sinds de staatsgreep van maart 2012 kent Mali een overgangsregering, die nog sterk afhangt van de putschisten.
Oprollen
De gevolgen van de staatsgreep bleven niet beperkt tot de politieke salons in de hoofdstad Bamako. De Toeareg, een nomadisch volk dat in het noorden van het land woont, grepen hun kans en riepen hun eigen staat Azawad uit. Die Toeareg werden op hun beurt opzij geduwd door islamistische bewegingen als Al Qaida in de Maghreb (AQIM) die begin dit jaar het hele land dreigden te veroveren om er de strenge islamitische wetgeving in te voeren. In maart besloot de vroegere Franse kolonisator in te grijpen en de islamisten op te rollen. Hierbij legde Parijs de nadruk op de bedreiging voor de internationale vrede die van de ‘terroristen’ uitging. Echo’s hiervan zijn ook terug te vinden in de besprekingen in het Belgische parlement. Dat keurde een resolutie goed over de toestand in Mali omdat een “machtsgreep (...) door islamitische en fundamentalistische groepen (die) tevens een rechtstreeks bedreiging voor de vrede en de internationale veiligheid vormt.” Geen wonder dat het parlement de inzet van 70 infanteristen uit Leopoldsburg in Mali zonder noemenswaardig verzet goedkeurde.
Ingrijpen
Maar het conflict in Mali is geen proxy-oorlog tussen het Westen en de terroristische internationale Al Qaida, zo betogen de onderzoekers Caitriona Dowd en Clionadh Raleigh in het gerenommeerde tijdschrift ‘African Affairs’. De islamistische groepen die in Mali de kop opstaken, zittten ingebed in een nationale context die verborgen zit achter het verhaal van het terrorisme. De onderzoekers betogen dat die bewegingen vooral een lokale bedreiging vormen. Het komt de politieke klasse in Mali, die bewezen heeft dat ze niet echt in staat is om het land te besturen, goed uit om te verwijzen naar het terroristische gevaar. Gegarandeerd dat de Westerse mogendheden dan klaar staan om in te grijpen. Die lokale terreurbewegingen hangen ook maar al te graag hun karretje aan de merknaam Al Qaida. Dat geeft ze meer invloed en aanzien dan ze in werkelijkheid verdienen.