(Z)ONDER DAK
Niet te groot, niet te duur. Dat waren de bouwvereisten die Filip en Christel uit Bilzen in hun zelfgetekend bouwplan gegoten hadden. Het werd een klassiek huis met een spits dak. Na tien jaar begon het te knagen om links en rechts toch wat te wijzigen aan de originele bouwplannen. Een nieuwe kast zette een kettingreactie in gang. Het dak ging eraf en het gezin woonde maandenlang quasi in open lucht terwijl hun huis voor de helft verbouwd werd.
Christel: “Het oorspronkelijke dak was schuin, zo schuin dat er veel ruimte verloren ging, waardoor de kamers boven klein waren. Vooral in de badkamer was het ruimtegebrek nijpend. Filip is een pak groter dan ik en hij stootte regelmatig zijn hoofd. In de badkamer stond ook nog een schouw in de weg, die doorliep vanuit de leefruimte, waar we een haard voorzien hadden. Die haard is er echter nooit gekomen, omdat we op een bepaald moment op die plek een kast hebben laten bouwen om onze cd’s - wij zijn nogal muziekliefhebbers - en het bureau in weg te stoppen.” Die kast was meteen ook de lont in het kruitvat voor een totale verbouwing.
DAKKAPEL
Filip: “We dachten dat een dakkapel een goed idee was om de badkamer te verbreden. Maar toen we hierover met een binnenhuisarchitect spraken, opperde die dat het niet zoveel duurder zou zijn om de hele bovenverdieping aan de achterkant recht te trekken en zo alle ruimtes open te trekken. En dat bleek te kloppen. En dan begint het hé, als je toch bezig bent, waarom dan ook niet meteen die muur die het zicht op de tuin belemmerde vervangen door een groot raam? En de open hal die niet gebruikt werd, konden daar geen inbouwkasten van gemaakt worden? En de keuken was die ook niet aan vervanging toe…? “
DOUCHEN MOESTEN WE IN DE GARAGE, ALS DE SLANG NAAR BUITEN STAK, KONDEN DE BUREN ZIEN DAT WE ONS AAN HET WASSEN WAREN
Dus ging het dak eraf en werd de achterkant van de woning dichtgespijkerd. Het gezin kampeerde van april tot september in het voorste deel van het huis. “Douchen moesten we in de garage, als de slang naar buiten stak, konden de buren zien dat we ons aan het wassen waren. En ook de keuken was opgebroken”, lacht Christel.
FUNCTIONEEL
Het verbouwplan werd ditmaal niet zelfgetekend, maar wijselijk uitbesteed. “Toen we begonnen te bouwen, hadden we wel een idee wat we wilden. De bouwgrond mocht niet te groot zijn en het huis ook niet.” Christel en Filip wilden geen slaaf zijn van hun huis en hun tuin. “Het moest een functioneel en praktisch huis worden. Wij zijn levensgenieters en wilden niet al ons geld in de bouw steken. We hadden eerst een andere bouwgrond in Hoeselt op het oog, maar die was met bijna 12 are eigenlijk te groot voor wat wij in gedachten hadden. Onze stijl was toen meer klassiek, we hadden niet zo veel oog voor huizen en interieurs. Maar door de toegenomen aandacht op tv, zijn we ons ondertussen ook meer gaan toespitsen op wat wij in ons eigen huis zouden kunnen veranderen.” Ook het interieur onderging een metamorfose. Het zware, klassieke interieur werd ingeruild voor lichte, eigentijdse meubelen, op maat gemaakt door Interieur Morias uit Hoeselt, op basis van plannen