Lidewij Nuitten (24) bracht in ‘Iedereen Beroemd’ half jaar lang haar Schaarbeekse buren in beeld
milie”. Een familie die haar kaartjes en tekeningen opstuurt als ze jarig is, en komt aanbellen als ze een stofzuiger nodig hebben. Of als hun dochter een vioolconcert geeft. “Elke maandag probeer ik ook de uitzending te gaan bekijken bij de buren die erin voorkomen. Deze week had ik om kwart voor zeven afgesproken bij Sabrina. Wel, ik ben er pas om kwart na aangekomen. Ik raak niet meer vooruit.” (lacht) “Ik heb ook al meer nummers van buren in mijn gsm staan dan van andere mensen in mijn leven. Ik schrijf alle nummers van mijn buren in mijn gsm met een apenstaartje voor, zodat ze mooi gegroepeerd staan. In het begin had ik er drie of zo, dan dacht ik: ‘Yes, wauw, al drie!’” (lacht)
Mensenkoppelaar
Iedereen is intussen fan van het meisje dat haar buren wou leren kennen, maar hen allemaal bij elkaar brengt. Het buurmeisje dat mensenkoppelaar werd. “Vreemd om dat van jezelf te zeggen, maar de jongste maand voel ik inderdaad wel dat ik linken kan leggen. Ik heb een beetje een gidsfunctie gekregen. Als iemand advies komt vragen, moet ik maar mijn boekje opendoen en zeggen: ‘De die!’ Dat gevoel had ik ook heel fel toen we met de hele straat buiten stonden met een kaarsje, voor de actie #lightsforbelgium. Dat was de eerste keer dat ik iedereen bij elkaar had gekregen, zelfs buren met wie ik tijdens de reeks moeilijk contact kon leggen. Toen dacht ik echt: ik heb zó een leuke straat.” Ze gaat het nog één keer doen, iedereen samenbrengen, maar dan om lawaai te maken: in mei organiseert ze een straatfeest. En daarna komt de plattegrond van haar straat op een houten plank tegen haar gevel, zodat iedereen zijn eigen pasfotootje kan bijplakken. “Ik zal altijd het buurmeisje blijven, denk ik. Geen journalist. Hoogstens reporter. Ik ben ook geen moeder Teresa, maar ik ben wel blij dat ik bij sommige buren, zoals de Syriër Ahmed, een beetje zin kan geven aan hun leven. Ook al denk ik nog bijna elke dag: ga ik nu echt zomaar mensen vragen of ze mijn vriend willen zijn? Allez, jong. Dat is keicool.” (lacht) Lidewij Nuitten in haar appartement in Schaarbeek. Aan de muur hangt een meterslange plattegrond van haar straat (foto links), waar ze zelf op nummer 28 woont en waar ze in een halfjaar al bijna tweehonderd fotootjes van buren op kon plakken.