“Het was mooi, hé”
TOM BOONEN mist op een haar vijfde overwinning
Tom Boonen (35) heeft Parijs-Roubaix niet voor de vijfde keer gewonnen. Hij ging wel op de grootst mogelijk manier strijdend ten onder, na een race die beklijfde van start tot finish. Boonen finishte tweede, na veteraan Mathew Hayman (37). Stoppen? Dat lijkt even niet meer aan de orde. “Ik zie geen reden om hier volgend jaar niet terug te komen.” Chapeau, Tom Boonen. Voor een geweldige koers en voor de geweldige manier waarop hij zich gisteren meteen verzoende met de gemiste overwinning. Terwijl iedereen in Roubaix stond na te trillen van alles wat net was gebeurd, plaatste Boonen zijn tweede plaats meteen mooi in perspectief. “Ik ben een beetje ontgoocheld”, aldus Boonen. “Een beetje, ja. We zaten allemaal op ons tandvlees en iedereen heeft het recht om te winnen. Hayman heeft het slim gespeeld.” Hij viel daarna in de armen van Patrick Lefevere, maar ook daar zat niet veel drama in. Misschien had het te maken met een sms die Boonen ’s ochtends had gekregen. Die kwam van de arts die hem precies zes maanden geleden behandelde in het Sheikh Khalifa-hospitaal in Abu Dhabi , toen Boonen bij een kwalijke val een schedelbreuk opliep. “Vandaag is de dag waarop je van mij opnieuw op de fiets mocht stappen”, zo luidde het bericht. In een normale revalidatie had Boonen gisteren – precies 184 dagen na het ongeval – dus voor het eerst weer op de fiets mogen stappen. Tweede worden in Parijs-Roubaix is dan een overwinning waard. “Ik lig wat voor op schema”, grapte Boonen daar over. Had Boonen die vijfde overwinning kunnen pakken? Natuurlijk wel. Maar als de koers voor EtixxQuickStep en Boonen tactisch quasi perfect verliep, dan viel de puzzel in de laatste kilometers net niet in elkaar. Boonen probeerde het zelf met een late aanval, maar werd teruggehaald door Hayman. “Mat kwam erbij en viel zelf aan”, aldus Boonen. “Ik moest mezelf bijna dood doen om terug in zijn wiel te geraken. Hij was de renner waar niemand echt naar keek. Je weet dat Boasson Hagen snel is, dat Stannard super sterk is en dat Sep heel goed over de kasseien rijdt. Maar toen Hayman zo sterk doorzette, wist ik dat het lastig zou worden. Ik dacht: Waaw, jij hebt het echt slim gespeeld.” In de sprint wilde Boonen de laatste bocht als eerste ingaan, maar opnieuw Hayman was hem te snel af. “Hij rijdt een heel goede sprint”, aldus Boonen. “Toen ik hier eerder won in een groep, zat ik in de laatste bocht altijd op de eerste plaats. Nu moest ik uit het wiel komen en net dan zat Vanmarcke rechts van mij. Dat kost me dertig meter en... ook de overwinning.” Boonen had er geen moeite mee dat Hayman zijn feestje verknalde. “In Roubaix weet je dat een renner als Mat kans maakt en zo hoort het ook te zijn. Het is een mooie bekroning na een carrière waarin hij vaak voor anderen heeft gewerkt.”
Pas vijfendertig
Hayman wordt volgende week achtendertig, Boonen is er pas vijfendertig. De teneur van voor Parijs-Roubaix – “hij houdt de eer beter aan zichzelf” – was gisteren plots heel ver te zoeken. Officieel wilde Boonen geen stelling innemen over zijn toekomst, maar uit zijn verklaringen viel wel op te maken dat ook hij zijn koers ervoer als een aanmoediging om vooral door te gaan. “Ik ga nu één week op vakantie”, aldus Boonen. “Daarin ga ik alles wat de voorbije vier maanden is gebeurd op een rij zetten. Pas daarna zal ik een beslissing nemen. Maar ik zou graag nog een keer terug komen.” Eén geweldige dag koers heeft de hele stemming rond de kopman van Etixx-Quick Step dus doen omslaan. Zelfs zonder vijfde overwinning was het een genot om de meest succesvolle klassieke renner van zijn generatie meer dan honderddertig kilometer onafgebroken koers te zien maken. “Het was mooi, he”, besloot ook Boonen. “Ik weet niet welke emotie morgen de bovenhand zal halen. Ik moet vandaag gewoon tevreden zijn. Toen ik opnieuw begon te trainen wist ik dat het moeilijk zou worden om een goed niveau te halen in de klassiekers. Vandaag was ik niet op mijn best, maar wel goed. Ik moet blij zijn dat ik erbij was. Zo gaat het in de koers: als je rijdt om te winnen, dan kan je ook verliezen.”