Club zijn eigen grootste vijand
niet. Belgisch topniveau is het. Ik mag hopen dat de bondscoach dat ook ziet, want in mijnj ogen is Kabasele EK-waardig.” g.”
ROGER COX Francky Dury hield onlangs een pleidooi om het aantal deelnemers aan PO1 op te trekken naar acht. Laat maar zitten. Zes is meer dan genoeg. Het niveau van de teams uit play-off 2 is niet bepaald hartverwarmend en wie na 180 minuten de balans opmaakt van Oostende, kan alleen maar meewarig het hoofd schudden. Keren we even terug naar vrijdag, in Genk. De beste kustjongen zat toen ergens in de hoofdtribune. Marc Coucke overtrof zijn spelers ruimschoots op het vlak van inspiratie. “Mijn slaappillen werken!” twitterde de voorzitter. Galgenhumor. Grappig. Maar ook een beetje zielig. KVO moet zich herpakken. Anders wordt het “weireldploegsje” de risee van de play-offs. Bij Club Brugge zien we het omgekeerde fenomeen. Daar slikken ze met z’n 27.000 blijkbaar geen slaappillen maar xtc. Uiteraard word je geen kampioen zonder vechtlust. Maar de intimidatie in de Slag om Vlaanderen was stuitend. Niet de eerste keer dat we dat in wedstrijden van Club vaststellen. Elke beslissing van de ref contesteren, de tegenstander het voetballen beletten, dat was een uur lang de enige drijfveer van de Bruggelingen. Het beeld van Boussoufa, die in een regen van projectielen een corner moest nemen, was symptomatisch. Gelukkig zat de beste man hier niet in de tribune maar liep hij
Casper De Norre in actie. op het veld. In een geel shirt. Ref Delférière voorkwam dat de boel ontspoorde. Club klopte Gent verdiend. Absoluut. Omdat het in de slotfase eindelijk ging voetballen. Moge dat een les zijn. Club is zijn eigen grootste vijand. Misschien moet het maar eens beginnen te focussen op de eigen kwaliteit in plaats van opgefokt te emmeren tegen ref en tegenstander. Positieve energie. Nu schoot het zichzelf zaterdag nog bijna in de voet en kwam de zege tegen een nochtans zwak Gent enkel tot stand na een owngoal van Mitrovic en een gemiste penalty van Kums. Kampioenengeluk? Zou kunnen. De huidige kampioen lijkt uitgeteld. Maar de rol van challenger is wel overgenomen door een onbuigzaam Anderlecht. Besnik Hasi kreeg al emmers stront over zich uitgekieperd. Hij moest door een waslijst aan blessures ook diep in de reserves gaan tegen Genk en Zulte Waregem. Maar zijn ploeg staat er nog steeds. En dan moet in principe het beste nog komen, want de spelerskeuze wordt met de week groter. Zondag is er de clash tussen Anderlecht en Club... Intussen mogen ze ook in Genk dromen. Door de teloorgang van Gent is zelfs plaats drie misschien geen utopie. De Genkies jagen mekaar op, de bankzitters zetten druk, de honger naar succes is groot. Dat belooft.
Hasi kreeg al emmers stront over zich heen, maar zijn ploeg staat er nog steeds en het beste moet nog komen De Genkies jagen mekaar op, de bankzitters zetten druk, de honger naar succes is groot, dat belooft