DEWITTE &

Vurig, vastberaden en vol passie. Het zijn kerneigenschappen van minister van Staat Miet Smet, voormalig toppolitica van de CD&V en vrouw van wijlen Wilfried Martens. In de jaren 80 was ze een van de weinige vrouwen in de nationale politiek. De Wetstraat kleurde in die dagen nog mannelijker dan vandaag en de parlementen waren de tribunes van de mannen met baarden. “Ja, vrouwen waren er toen nog minder dan nu”, vertelt de politica, “en toen ik er zelf instapte, wist ik dat het niet makkelijk zou worden. Toch heb ik nooit iets anders willen doen. Ik ben opgegroeid met de politiek en het is altijd mijn biotoop geweest. Mijn vader was zelf senator en hij was actief in de gemeentepolitiek. Helaas heeft mijn vader nooit meegemaakt dat ik in het parlement zat. Hij stierf aan een hartaanval toen hij 55 was.” “Ik heb vanaf het begin gevochten om meer vrouwen aan de top te krijgen. Eerst op vrijwillige basis, door te praten en door zelf vrouwen te zoeken. Ik heb ook de vrouwenbeweging Vrouw en Maatschappij opgericht. Maar al snel moest ik toegeven dat zo’n aanpak niet werkt. Er was altijd wel een reden om geen vrouw aan te nemen. Mannen waren zodanig vastgeroest in hun eigen netwerken dat een vrouw zelfs geen kans maakte om erin terecht te komen. En wanneer er een post vacant was, dan keken ze rond binnen datzelfde netwerk. Tja, daar ga je de vrouwelijke toptalenten niet vinden hé. En dus heb ik mee werk gemaakt van een wetsvoorstel om vrouwenquota in te voeren. Jean-Luc ( Dehaene, red) en Louis Tobback hebben me daarin heel goed gesteund. Gelukkig maar, want in die tijd waren alle fractieleiders nog mannen . Ik kan u verzekeren dat de animo om zo’n quotum in te voeren héél laag was ( glimlacht). Maar bon, na veel vijven en zessen en serieus wat water bij de wijn, is dat er uiteindelijk toch gekomen. En pas toen zijn er dingen veranderd. Vandaag durf ik zeggen dat er in alle domeinen vrouwenquota nodig zijn. In de politiek, maar ook in de economie, bijvoorbeeld.” Moeten we niet gewoon kijken naar wie de beste is voor de job? “Natuurlijk. Maar daarvoor moet je natuurlijk wel kijken naar een divers netwerk dat niet alleen uit mannen bestaat. Bovendien vind ik het fout om te eisen dat het alleen maar toppers mogen zijn. Vrouwen hebben het recht om heel goed te zijn, maar evengoed om middelmatig te zijn. Net zoals mannen. Als ik naar het parlement kijk, dan zie ik daar goede en middelmatige mannen. En als ik naar de vrouwen kijk, is dat net zo.”

U bent feministe... “( snel) Natuurlijk ben ik feministe. Je moet al heel weinig verstand hebben om vandaag de dag géén feministe te zijn.” ... Is dat vandaag nog nodig? Of moet er iets nieuws ontstaan? “Feminisme is absoluut nog nodig. Niet meer zoals in de jaren 70 natuurlijk, toen we geen bh mochten dragen en onze haren overal maar lieten staan. Maar we zijn er nog lang niet. Kijk maar naar het geweld tegen vrouwen. Ook bij ons is dat nog dagelijkse kost. We moeten veel vroeger en overal inzetten op preventie. In scholen, bij politie en justitie, strengere wetten en uitgevoerde straffen tegen daders, betere begeleiding en ondersteuning van