“Mijn spieren liepen vast”
PHILIPPE GILBERT ziet af in ‘zijn’ Amstel
Hilaire Van der Schueren, ploegleider Wanty-Groupe acht keer meer budget hebben.” toch beleef ik er nog altijd veel plezier aan. Ik hoef die World Tour niet. Na vandaag hopen we dat manager Jean-François Bourlart extra sponsors krijgt om financieel net iets comfortabeler te zitten. We hebben wel de zekerheid dat onze Henegouwse geldschieters Wanty en Groupe Gobert doorgaan. Zolang ik gezond ben, doe ik verder. Kijk maar hoe dankbaar zo’n Enrico Gasparotto is omdat ik hem eind 2014 een vangnet gaf.” “Och, het is een heel apart voorjaar. Ik maakte in mijn lange carrière als ploegleider heel veel mee, maar een renner verliezen als Antoine Demotié is toch bijzonder zwaar. De zege van Gasparotto is leuk, maar het brengt Antoine niet terug. Het maakt onze groep wel nog hechter.” Van Van der Schueren zeggen zijn tegenstanders smalend dat hij een ‘sportdirecteur oude stijl’ is, ver weg van de wetenschappelijke begeleiding waarvan de WorldTourploegen doordrongen zijn en waar de trainers voor de voeten lopen. “Momentje’”, zegt Hilaire gepikeerd. “Ik heb ook een diploma van verzorger en zelfs één van trainer. Ik ben altijd meegegaan met mijn tijd, hoor. Ik evolueerde mee, leerde ook met de computer werken. Laat ze maar zeggen. Twee renners binnen de eerste vijfentwintig van Roubaix, de tweede plaats in de Brabantse Pijl en nu winnaar met Enrico Gasparotto. Geef toe, zo slecht is dat toch niet?” Dat zal de winnaar van gisteren, de 34-jarige Gasparotto, graag beamen. “Ik hoef die WorldTour niet meer. Ik rijd om te winnen en niet langer om WorldTourpunten te verzamelen. Heel het peloton feliciteerde me na de Brabantse Pijl met mijn tweede plaats. Ik snapte het niet. Ik verloor die dag wel van Vakoc hé. Wat had ik vandaag aan een nieuwe ereplaats? Dus viel ik aan, om te winnen moet je durven verliezen. Ik ben ook heel blij voor Hilaire, de enige die eind 2014 nog in mij geloofde.”
elkaar Geen mirakel voor Philippe Gilbert, een week na zijn
annex vingerbreuk. De drievoudige winnaar van de Amstel Gold Race reed al een eind achter het peloton aan toen op ‘zijn’ Cauberg de wedstrijd in een beslissende plooi viel.
akkefietje
“De enige die ooit mirakels heeft gerealiseerd, hangt al enige tijd aan een kruis”, hield BMCploegleider Valerio Piva er na afloop de sfeer in. “Ik hield dus wel degelijk rekening met dit scenario. Maar starten zonder Phil was ook geen optie. Net zoals hij in de Waalse Pijl en in Luik zal starten. De Giro staat voor de deur. Philippe kan alle kilometers goed gebruiken.”
Telkens weer remmen
De renner zelf gaf een geslagen indruk bij de finish, die hij ruim vier minuten na winnaar Gasparotto bereikte. “Op zestig kilometer van de finish wist ik dat het niet mijn dag zou worden”, aldus Gilbert. “Door de problemen met mijn vinger moest ik mijn positie op de fiets aanpassen. Dat leidde dan weer tot rugproblemen, wat dan weer impact had op de benen. Mijn spieren liepen volledig vast. Bovendien werden we allemaal verrast door de koude na die regenbui. Daar kwam dan nog bij dat ik niet kon remmen zoals anders. In elke bocht verloor ik enkele posities, die ik telkens weer moest goedmaken. Luik? Dat is nog een week. We zullen zien.”(
Philippe Gilbert: “Luik-Bastenaken-Luik? We zullen zien.”