“De refs moeten voor élke trekfout geel geven”
“Ik kreeg meteen een déjà-vu bij de strafschop, die Zulte Waregem onterecht meekreeg tegen Eupen. Onterecht, omdat de bal nog niet in het spel was, op het moment dat de overtreding gemaakt werd. Dat bewijst ook de foto in de maandagkrant, waarin de hoekschopnemer nog moest aanlopen, toen beide spelers mekaar al vastgrepen.”
“Twee jaar geleden hadden we in tweede klasse met OHL op Heist precies hetzelfde aan de hand. Logan Bailly duwde een speler weg, die op zijn teen was gaan staan en kreeg prompt een strafschop tegen, terwijl de hoekschop nog niet getrapt was.” “Ik ben nochtans een grote voorstander van het bestraffen van trekfouten bij hoekschoppen. Maar dan wel met een gele kaart. Elke trekfout verdient geel, omdat het een bewuste overtreding is. Je kan nooit per ongeluk aan iemands trui hangen. Een scheidsrechter moet overigens meteen geel trekken, niet eerst de spelers nog eens bij hem roepen. Dat gebeurt nu voortdurend, waardoor spelers weten dat ze twee pogingen krijgen om een tegenstander uit te schakelen. Gele kaarten zouden het probleem van de worstelpartijen bij hoekschoppen oplossen. Want twee keer geel is natuurlijk rood.” “De tweede gele kaart voor de vermeende overtreding van Eupenaar Ocansey was een lachertje. Het is niet omdat twee spelers mekaar raken dat één van de twee een overtreding begaat. Ik vind het knap dat we in België één van de voorlopers waren in het genadeloos bestraffen van fouten, die de fysieke integriteit in het gevaar brengen. Maar dat wil niet zeggen dat je, zoals in het zaalvoetbal, bij elk contact moet fluiten. Die zaalvoetbalfluitstrategie vormt een probleem voor onze clubs, die in Europa voetballen. Wees maar zeker dat de spelers van KRC Genk donderdag zullen schrikken, wanneer de Ieren van
Het is niet omdat twee spelers mekaar raken dat één van de twee een overtreding begaat
Cork er de beuk mogen ingooien van de scheidsrechter. Onze refs zullen zich veel beter aan de Europese lijn moeten conformeren.” “Overigens zouden ook hun bazen veel duidelijker mogen communiceren. In de ene maandagkrant lees ik dat scheidsrechtersbaas Johan Verbist de beslissing van Visser in Zulte Waregem-Eupen “heel raar” vond, in een andere krant noemt Robert Jeurissen - de adviseur van Verbist - het een “moedige en correcte beslissing”. Als er al geen duidelijkheid is aan de top, waarop moeten onze scheidsrechters zich bij hun beslissingen dan baseren?”