“Distributie in Vlaamse handen”
Een deal om een groot deel van het energienetwerk in Vlaanderen aan het buitenland te verpatsen, ligt op apegapen. Dat opent mogelijkheden om de burger - u en ik dus - met zijn spaarcenten te betrekken bij noodzakelijke investeringen in dat netwerk. Na een wekenlange soap lijkt het doek gevallen te zijn over een deal om 14 procent van de energiedistributie in een groot deel van Vlaanderen in handen van een Chinees staatsbedrijf te geven.
Voor de lezer die minder vertrouwd is met dit dossier: in Vlaanderen zijn er twee distributienetbeheerders: Eandis en Infrax. Ze beheren een netwerk van buizen en leidingen. Ze brengen energie tot in onze woningen en bedrijven. Ze zijn letterlijk ‘drager’ van ons dagelijks comfort. Eandis groepeert verschillende intercommunales en is de grootste netbeheerder. De Limburgers worden allemaal bediend door Infrax. Zowel financieel als strategisch zou State Grid een slechte zaak voor Vlaanderen geweest zijn. Het belang van olie als energiebron neemt af. Steeds meer toepassingen maken gebruik van elektriciteit. Net daarom is er een snoeiharde strijd bezig rond het zogenaamde Internet of Energy. Dat zijn energienetwerken die elektriciteit over steeds grotere afstanden kunnen vervoeren en verdelen. Willen we dit echt mee in handen geven van een grote buitenlandse groep? Sociale organisaties en gemeenteraadsleden van alle partijen hebben terecht aan de alarmbel getrokken en ook de Staatsveiligheid was er alles behalve gerust in. Ander negatief punt is dat door de overeenkomst met de Chinezen jaarlijks miljoenen euro’s aan dividenden naar het buitenland zouden vloeien. Door het afspringen van het contract komen nu veel betere mogelijkheden in beeld. De meest logische oplossing om een distributienetbeheerder aan geld te helpen, is een financiële inbreng van de Vlaamse overheid. Zo kan het strategisch be- langrijke energienetwerk in onze handen blijven en stromen rentevergoedingen naar de Vlaamse overheid, en dus naar ons allemaal. Ook om burgers te laten participeren in een Vlaams Energie Distributienetbedrijf zijn er werkbare oplossingen. We zijn wereldrecordhouders sparen. Maar de meer dan 260 miljard euro op onze spaarboekjes, brengt nauwelijks iets op. Met een coöperatief fonds, bijvoorbeeld bij de overheidsbank Belfius, kunnen burgers niet enkel investeren in het distributienet van de toekomst, maar ook in energie-efficiëntie en hernieuwbare energie. Mét een mooie opbrengst. Never
waste a good crisis. Laten we het moment grijpen om onze distributienetwerken in handen van de Vlaamse overheid en de Vlaamse burgers te geven.
De meest logische piste om Eandis aan geld te helpen, is een inbreng van de Vlaamse overheid. De rentevergoedingen stromen dan naar ons allemaal