“DEZE ZEGE IS VOOR DE COACH”
LAATSTE PLAATS
Wie scoort, telt niet. Dat we van de laatste plaats verlost zijn, is veel belangijker
Negen. Zoveel speeldagen op rij kon STVV niet meer winnen. Uitgerekend tegen naaste concurrent Moeskroen besloten de Kanaries een einde te maken aan die negatieve reeks en het juk van de laatste plaats in het klassement van zich af te gooien. Ruben Fernandes vertolkte een heldenrol in die prestatie. De verdediger speelde niet alleen een erg solide wedstrijd in de Truiense vijfmansdefensie, hij zorgde met een atletische karatetrap ook voor het enige doelpunt van de wedstrijd.
“Dit is een verdiende zege”, vertelde Fernandes, die bij zijn treffer randje buitenspel stond. “Maar we hadden heel wat moeite om de organisatie van Moeskroen te ontwrichten. Dat onze aanvallers het niet afmaken, is al enkele weken ons probleem. Maar uiteindelijk maakt het niet uit wie scoort. Dat we van de laatste plaats verlost zijn, is zo veel belangrijker.”
Fernandes nam na de wedstrijd ook zijn coach Ivan Leko in bescherming. De Kroaat laat zijn team verzorgd voetbal op de mat brengen, maar een erg magere 13 op 51 is nog steeds de harde realiteit. “Deze zege is dan ook voor de club en de coach”, benadrukte Fernandes. “Hij staat de laatste weken onder druk, maar levert uitstekend werk. We moeten blijven vechten voor elk punt.”
Proschwitz en Boli missen
Aan strijdlust was er tegen Moeskroen inderdaad geen gebrek, maar het was de onmondigheid van het spitsenduo die een verdiende thuiszege lange tijd uitstelde. Na een gezapige openingsfase kreeg Nick Proschwitz tot drie keer toe de kans om Moeskroen op achtervolgen aan te wijzen. “Die missers? Ja oké, dat hoort erbij. Als je zoveel weken zonder een overwinning hebt gezeten, is het normaal dat ze er niet zo vlot binnenvliegen”, verklaarde de Duitser, die in een knipperlichtrelatie verzeild raakte met zijn coach. “De ene week sta ik in de ploeg, de andere weer niet. Over het algemeen kwam ik te weinig aan spelen toe. Maar dat is nu even niet belangrijk. De ploeg had die drie punten nodig.”
Twee spitsen
Ook het vizier van Proschwitz’ spitsbroer Boli stond niet op scherp.
“Daar trek ik me nu eens geen bal meer van aan”, schaterde de Fransman. “We wonnen eindelijk nog eens, verdorie! Dat is het enige wat telt. De coach wilde het opnieuw met twee spitsen proberen.
Op zich maakt het voor mij niet uit of we met één, twee of drie mensen voorin voetballen. Ook wie er naast me staat, interesseert me weinig. Als het maar resultaat oplevert. Dat is ein-de-lijk gelukt.”
Ruben Fernandes