Guardiola op zijn Mourinho’s
Voor zij die eraan begonnen te twijfelen: Guardiola kan het nog. Al liep Pep, ondanks de zege, toch gefrustreerd rond in het Etihad Stadium. Na de wedstrijd antwoordde hij vol sarcasme op alle vragen zoals we dat anders gewoon zijn van José Mourinho. Daar stond hij dan, Pep Guardiola. Vol ongeloof. Fernandinho had zonet – in minuut 32 bij een 0-0-stand – zijn derde rode kaart in zes wedstrijden gepakt. Zijn ploeg moest plots nog een uur met tien aan de bak. Tijdens de rust herschikte Guardiola zijn pionnen. In plaats van de boel te betonneren, koos hij vol voor de aanval. Hij bracht Agüero en Silva in de ploeg en hield vier aanvallend ingestelde spelers – met ook nog Sterling en De Bruyne – op het veld om zo Burnley naar de keel te grijpen.
Na een kwartier in de tweede helft en goals van Clichy en invaller Agüero stond Manchester City 2-0 voor en was het zaakje beklonken. Ook al werd het na de aansluitingstreffer nog even warm. Een gouden ingreep van Pep dus. Maar dat zorgde niet voor een feeststemming bij de Catalaan. Daarvoor had hij de laatste tijd wat te veel kritiek gekregen. Gisteren brachten enkele Engelse kranten een verhaal uit waarin stond dat de City-trainer gefrustreerd rondloopt omdat zijn ploeg nog altijd niet op de manier speelt zoals hij het graag zou hebben. Ook vragen Engelse waarnemers zich af hoe
lang het moet duren vooraleer dit Manchester City eindelijk de Guardiola-stempel krijgt.
Aan niets van zijn betoog merkte je dat hij net door een goede tactische ingreep een match had gewonnen. Of hoe Engeland ook Guardiola kan veranderen.