STOFFEL VANDOORNE
daar commentaar op te geven. Het voornaamste is dat het technische team bijeen gebleven is. Er zijn wat nieuwe mensen gerecruteerd, maar in grote lijnen zijn de mensen die de auto ontwerpen en bouwen dezelfden gebleven. We moeten vooral goed begrijpen wat de problemen waren in 2016 en we hebbendie stabiliteit nodig om een competitieve auto te bouwen voor 2017.”
Hoe belangrijk was Ron Dennis voor jou?
“Even belangrijk als vele anderen. Ik heb mijn contract natuurlijk getekend met Ron, maar in een F1-team is het niet één ie- mand die beslist. Er zit een ganse board achter. Zonder akkoord van al die andere mensen had ik nooit in de wagen gezeten. Ik weet dat het team achter mij staat en dat ik geen probleem heb voor het komende seizoen.”
Als ik je fans op Facebook volg, dan valt het me op dat een groot deel enorm gebeten is op Max Verstappen.
(lacht) “Ja.”
Het lijkt wel alsof jullie natuurlijke rivalen zijn, willen of niet.
“Ik volg niet alles op Facebook, maar ik denk dat dat de natuur van de sport is. Je kan niet iedereen voor je hebben. Er zijn mensen die je haten en er zijn mensen die
Stoffel Vandoorne verliefd op je zijn. Dat is nu eenmaal zo. Zelf heb ik geen enkel probleem met Max.”
Want er is geen voorgeschiedenis tussen jullie, toch?
“Helemaal niet. Max en ik hebben zelfs nooit tegen elkaar gereden, buiten die ene F1-race in Bahrein. We hebben totaal andere karakters, maar ik kom goed overeen met Max en hopelijk kunnen we dit jaar op de baan dicht bij elkaar racen. Als ik bij hem in de buurt kan zitten, ziet het er normaal heel goed uit.”
Een van de hoogtepunten van 2016 was Verstappens regenrace in Brazilië. Wat vond jij ervan?
“Heel erg goed natuurlijk. Zo’n condities laten ook toe om grotere verschillen te maken. Ik denk dat Max vooral de correcte rijlijnen reed. Maar ik vond ook dat sommige anderen de verkeerde lijnen namen. Als je ziet waar Max inhaalt, dan probeer je de ronde erna toch hetzelfde te doen? Maar dat deden sommigen niet. Lewis Hamilton reed toen ook een heel sterke race, maar als je aan de leiding rijdt, valt dat minder op dan wanneer je een inhaalrace neerzet. Ach, ik kan er moeilijk over oordelen, want ik zat niet in de auto en heb de omstandigheden niet zelf meegemaakt. Maar ik hou wel van een natte baan. Mijn pole in Japan was ook in de regen.”
Bij de verkiezing van ‘Driver of the Year’ was je pas tweede, na rallyrijder Thierry Neuville. Niet ontgoocheld?
“Thierry verdient die erkenning. Tweede worden in een veeleisend wereldkampioenschap als het WRC is niet niks. Ik heb in 2016 slechts één Grand Prix gereden. Het was dus een logische keuze.”
Hoe ziet zo’n winter eruit in de aanloop naar je eerste echte F1-seizoen?
“Na de laatste race ben ik nog met Jenson Button en Fernando Alonso naar Japan geweest voor de Honda Thanks Days. Ik hebeen trainingskamp ingebouwd in Marbella om me goed voor te bereiden, want de nieuwe auto’s zijn een stuk sneller en dus ook fysiek zwaarder. Ik was in Brussel voor de RACB Awards en heb Kerstmis doorgebracht in België bij mijn familie. Leuk, want ik ben het voorbije jaar niet zo goed geweest voor mijn familie. Ik had wat goed te maken bij mijn neefjes. Met Nieuwjaar was ik met vrienden in Bali. Van half december tot nu heeft McLaren me redelijk gerust gelaten, maar vanaf de tweede week van januari komt alles weer in een stroomversnelling. Dan zit ik in de fabriek bij McLaren, in de simulator en in de fitness, om me voor te bereiden op de eerste tests, eind februari in Barcelona. Ik kan niet wachten om in de auto te zitten. Alles wat ik nu doe, staat in functie van de voorbereiding voor het nieuwe seizoen.”
Wat moeten we ons voorstellen bij die fysieke uitdaging die je te wachten staat?
“Met de nieuwe aerodynamica en de bredere banden moeten de wagens een paar seconden per ronde sneller worden dan de voorbije jaren. Wat ik precies moet verwachten, weet ik niet, maar ik wil goed voorbereid zijn. Als de auto’s moeilijk worden voor iedereen, kan je conditie immers een groot verschil maken. De grootste uitdaging zijn de nekspieren, want die worden zwaar belast en zijn het moeilijkst om te trainen. Die G-krachten die je in de auto ondergaat, zijn moeilijk te simuleren. Ik heb alvast wat buitenlandse trainingskampen ingelast, samen met mijn trainer. Voor de uithouding zit ik het liefst op de fiets. Het leven is mooi als je met je maten kan fietsen in mooi weer. Maar hoe hard je ook getraind hebt, na de eerste dag in de auto ben je doodop.”
Je hebt voor de rest van je F1-carrière het nummer 2 gekozen. Een opmerkelijke keuze. Wie wil er nu nummer 2 zijn?
“In Bahrein reed ik met 47, maar dat is een nummer dat ze voorbehouden voor invallers. Ik had er geen zeg in, het was mij toegewezen. Nu heb ik voor het nummer 2 gekozen omdat het mijn eerste nummer was toen ik mijn debuut maakte in de autosport, in 2010 in de Formule 4. Het was mij indertijd ook toegewezen, maar het was een heel goed seizoen - ik won veel en werd meteen kampioen - en dus kleven er goede herinneringen aan vast.”
Je wordt bij McLaren-Honda de teammaat van Fernando Alonso en dus wordt hij ook je eerste referentie. zegt Jacky Ickx. Geen gemakkelijk baasje, die Spanjaard.
“Nee, maar voor mij is dat alleen maar positief. Iedereen weet hoe goed Fernando is. Hij is niet voor niets twee keer wereldkampioen geworden, zijn statistieken zeggen genoeg. Als ik het goed doe naast hem, dan is dat goed voor mij. In mijn rol als invaller heb ik hem het voorbije jaar kunnen bestuderen en ik vind vooral de manier waarop hij zich voorbereidt interessant. Hij is ook iemand die in alle omstandigheden presteert. Elke keer als hij naar buiten rijdt, staat hij er en levert hij keurig werk af.”
Waar kijk je het meest naar uit in 2017?
“Het hele seizoen zal een hoogtepunt zijn. Maar de race die eruit springt, is natuurlijk die in Francorchamps, mijn thuisrace op mijn favoriete circuit. Het wordt de eerste keer dat ik daar in een F1-auto rij en ik weet dat er heel veel fans zullen zijn, en ook veel familieleden. Daar kijk ik nu al echt naar
uit.”