“België is mijn tweede vaderland”
Syrische vluchteling woont dankzij Ria Aerts al meer dan jaar met zijn gezin in Lummen
Ria Aerts en Vic Van Baelen waren zo geraakt door het verhaal van de Syrische vluchteling Diab Idelbi (55), dat ze hem en zijn familie in hun appartement in Lummen laten wonen. Eind augustus 2014 maakte Diab de overtocht vanuit Tunesië. Sinds 2 oktober 2015 woont hij samen met zijn vrouw en drie dochters in Lummen. “We hebben ons hart gevolgd”, zegt Ria. “Diab heeft veel meegemaakt, maar toch glundert hij altijd.” Ria Aerts en Vic Van Baelen hoorden in september 2015 van de pakkende oproep van Caritas om vluchtelingen te helpen aan onderdak. Lang moesten ze daar niet over nadenken. “Ons appartement kwam op 1 oktober vrij. Mijn buikgevoel zei me dat ik Caritas moest bellen”, zegt Ria. “We hebben ons hart gevolgd. Caritas kon niet garanderen dat de vluchtelingen huur zouden kunnen betalen, maar ik wou die mensen helpen. Nadat we ons idee met de kinderen hadden besproken, hebben we beslist dat het gezin hier mochten komen wonen.” Diab Idelbi had er toen al een helse tocht op zitten. Hij woonde met zijn gezin net buiten Damascus. “Rond de stad werd wel fel gevochten”, zegt Diab. “Voor de oorlog maakte ik onder meer documentaires over de geschiedenis van mijn dorp, de mensen, mijn land. Ik was 20 jaar cameraman en fotograaf. We woonden in een mooi huis en ik had een eigen bedrijf en een eigen grote studio in Damascus. Nadat alles door een bombardement werd vernield, besliste ik om alleen naar Europa te vluchten. Met mijn gsm hield ik de hele tijd contact met mijn vrouw en kinderen.”
Drie uur zwemmen
Samen met zeventien andere vluchtelingen stak hij eind augustus 2014 de Middellandse Zee over. “Voor die tocht betaalde ik 3.000 euro. Op 3 kilometer van de kust maakte de boot water. Ik heb 3 uur moeten zwemmen vooraleer ik op het strand was. Na drie dagen trok in naar Rome, Milaan en Frankrijk. Via Nice en Parijs belandde ik in Brussel. Ik was nog
Diab IDELBI Syrische vluchteling nooit in België geweest. Zeven maanden heb ik alleen in Brussel gewoond. Daarna mochten mijn vrouw en drie dochters ook naar België komen. Maar we vonden geen betaalbaar appartement dat groot genoeg was voor vijf personen. Op een dag gaf ik een interview aan Caritas International. Ria hoorde de oproep van Caritas en liet meteen weten dat ons gezin welkom was. Sindsdien wonen we hier.”
Het klikte meteen tussen Ria, Vic en Diab en zijn familie. “Diab stelde zelf voor om het appartement te schilderen”, zegt Ria. “Daarna heeft hij Vic nog geholpen bij het leggen van laminaat. Toen de hele familie hier arriveerde, hadden ze slechts enkele valiezen en een beetje huisraad. En één stapelbed voor vijf personen.”
Diab Idelbi volgde ondertussen lessen Nederlands en hij is op zoek naar werk. “Maar met mijn Syrische diploma van cameraman en fotograaf kan ik hier nergens terecht. Ik wil nu hier een diploma van cameraman behalen. Ik droom van een leven met mijn gezin in België, want het zal nog lang duren vooraleer het veilig zal zijn in Syrië. Daar heb ik geen huis meer en ook geen werk. Ik hou van België en de mensen hier. Iedereen is hier goed voor ons en dat vind ik fantastisch. Ik beschouw België als mijn tweede vaderland”, zegt Diab.
Ik hou van België en de mensen. Iedereen is hier goed voor ons
Veel meegemaakt
Ria en Vic hebben nog geen moment spijt gehad van hun beslissing. “De familie doet erg haar best om zich te integreren”, zegt Ria. “De oudste dochter wil burgerlijk ingenieur worden om later haar land terug te helpen opbouwen. Vooral de vader heeft tijdens zijn tocht veel meegemaakt, maar toch glundert hij altijd. Tijdens zijn reis speelde hij zijn camera kwijt. We hopen dat hij hier binnenkort opnieuw zijn beroep kan uitoefenen.”