“Elke week verrassing voor mijn vrouw”
Guy Olaerts uit As geeft echtgenote met borstkanker 50 cadeaus
AS - Toen er eind oktober 2015 borstkanker werd vastgesteld bij Inge Dries, echtgenote van Guy Olaerts, stortte de wereld van dit Asserse koppel helemaal in. Er volgde een periode van grote onzekerheid, maar al snel besloot Guy om het monster op zijn manier te helpen bedwingen. Omdat Inge net vijftig ging worden in januari 2016, besliste Guy om Inge elke week te verrassen, 50 weken aan een stuk. “Soms waren het maar kleine dingen, maar zo had Inge tijdens deze zware beproeving telkens toch iets leuks om naar uit te kijken. Ik wilde elke week voor een lichtpuntje zorgen, een positieve twist geven aan ons verhaal van vallen en opstaan.” Het kostte enige overtuigingskracht opdat Guy en Inge hun verhaal wilden doen. “Ik heb er lang over nagedacht, want eigenlijk kom ik hier niet graag mee in de krant”, zegt Guy. “Het mag zeker geen artikel zijn dat verduidelijkt welke 50 cadeaus ik allemaal gegeven heb. Daar gaat het hier niet om. Wel hoop ik dat we iemand misschien een beetje kunnen inspireren om een kleine positieve twist te geven aan de ellende waarin ze nu zitten. Dat moet niet door cadeaus te kopen, maar misschien kan dit ze op een of andere manier op ideeën brengen. Voor ons was het wekelijks weer een momentje om naar uit te kijken en om de ziekte even aan de kant te zetten.”
Het idee klinkt niet slecht. Hoe ging het in zijn werk?
Guy: “Ik ben iemand die niet bij de pakken blijft zitten, dus al snel wilde ik, met Inge haar vijftigste verjaardag in het vooruitzicht, er toch een bijzonder jaar van maken en een positieve twist geven aan hetgeen ons onverwacht overkwam. De borstkanker is in oktober 2015 vastgesteld. Inge stond onder de douche en voelde iets. Niet veel later is de chemotherapie begonnen en is een zware periode gestart. Bij haar 50ste verjaardag in januari vorig jaar wou ik haar op een extra manier steunen om te vermijden dat ze in een zwart gat zou vallen of depressief zou worden. Het jaar was toen al twee weken oud en ik dacht: ‘Als ik haar nu eens 50 weken lang een verrassing geef ?’ Het waren veelal kleine dingen: een uitstapje, een tentoonstelling bezoeken, een etentje, een massage… Met haar mama is Inge naar Italië geweest. Toen ze in het hotel aankwam, lag er een kaartje op haar kussen. Iets heel simpel. De week daarna kon het dan weer iets groters zijn.”
Waar haalde je je inspiratie?
Guy: “Ik ben kleuterleider en nogal creatief aangelegd. Dat helpt. Een verrassing zoeken werkte voor mij ook als een soort van therapie. Het waren kleine attenties die toch een groot verschil maakten. Ik luisterde vooral aandachtig naar de tips die ze me zelf onbewust gaf en hield me ook bezig met de cultuurbijlages van kranten uit te pluizen om op de hoogte te zijn van tentoonstellingen en dergelijke. Af en toe mocht het ook wel speciaal zijn. Inge was altijd al gefascineerd door de kookkunst, dus culinaire uitstapjes mochten zeker niet ontbreken. Zo zijn we bijvoorbeeld gaan eten bij het sterrenrestaurant ‘In de Wulf’ van Kobe Desramaults.”
Wat betekenden die verrassingen voor jou, Inge?
Inge: “Ik vond het ongelofelijk wat mijn man er allemaal voor over had om me een goed gevoel te geven. Ook in mijn omgeving was er alleen maar bewondering voor wat Guy allemaal voor me deed. Het hielp zeker om deze moeilijke maanden te overbruggen. Je leeft van ziekenhuisafspraak naar ziekenhuisafspraak. Om de drie weken was er chemo en later nog eens dagelijks bestraling halen. Het gaf me iets om weer naar uit te kijken. Van Guy kan je alles verwachten. Een romantische ziel? Toch romantischer dan ik. Met kaarsjes en zo. Van vrienden en familie kreeg ik vaak de reactie ‘wat een man heb je toch’. Zij laten hun partner dan weten om een voorbeeld aan Guy te nemen.” (lacht)
Welke verrassing was voor jou de meest bijzondere?
Inge: “De surpriseparty die Guy, een jaar na de aanvang van de behandeling, voor me organiseerde, vond ik echt super. Al mijn vrienden en familie stonden me thuis op te wachten nadat ik onder valse voorwendselen het huis uit was gelokt. Fantastisch. Een andere
keer was toen ik in het ziekenhuis lag en mijn gsm weer aanzette; de sms’jes stroomden binnen. Amai, ik ben populair dacht ik. Bleek dat Guy er achter zat en een oproepje gedaan had. (lacht)”
En de tegenvallers?
Inge: “Het Blotevoetenpad. Op zich vond ik dat wel leuk, maar ik heb heel gevoelige voeten, dus dat was voor mij een marteling.”
Guy: “Dan was er nog die lelijke Franse hagedis. Zo’n beeldje dat uiteindelijk een heel lelijk gebakken stenen ding bleek te zijn. Het ligt intussen buiten, het trekt nergens op.” (Lacht luid)
Verrast u Guy soms, Inge?
Inge: “Ja, maar minder vaak. Vooral met lekker eten.”
Wat was je eerste reactie na het horen van de diagnose?
Guy: “Kanker is sowieso een vies woord. Bij de eerste confrontatie staat alles stil en zijn er tranen gevloeid.”
Inge: “Hoe erg is dit? Zal ik genezen? Het is een enorme klap die vooral pas dagen later aankomt. Ga ik nog hetzelfde kunnen als voorheen? Hoe gaat onze relatie hier door gaan? Zoveel vragen. “
Guy: “Om al die twijfels weg te werken, besloot ik vijftig weken lang wekelijks een verrassing te geven. Omdat ik haar graag zie.”
Maar de belangrijkste vraag: hoe is het nu met je Inge?
Inge: “Het gaat stilaan beter. Nog tot april ben ik in behandeling en elke drie weken krijg ik een spuit. Dan volgt er om de drie maanden een controleonderzoek. Ik zal mijn werk bij La Bottega in Hasselt nog even moeten missen. Gelukkig voel ik me de laatste weken beter en beter worden. Ik ben er nog niet, maar komt wel goed. Vooral de chemotherapie kraakt je lichaam. Een kleine inspanning lijkt in het begin haast onoverkomelijk, maar ondertussen probeer ik toch al te gaan zwemmen, wandelen of aquajoggen, al moet ik na elke inspanning toch enkele uren rusten.”
Heeft de kanker de liefde versterkt?
Guy en Inge: “Jawel, ook al zat onze relatie al heel goed. We staan nu nog sterker dan toen we net getrouwd waren.”
En nu is het laatste cadeau gegeven?
Guy: “De vijftigste verrassing had ik opgespaard tot 31 december. Toen zijn we oud op nieuw gaan vieren in Milaan. Maar ik zal Inge in de toekomst zeker nog wel eens verrassen. Het voornaamste is dat ik geslaagd ben in mijn opzet, om samen toch ook iets positiefs aan deze periode over te houden. Een positieve ingesteldheid is het beste middel om het monster te bedwingen. Ik wilde hier eigenlijk ook niet mee uitpakken, ik blijf liever low profile omdat ik dit uit liefde voor Inge heb gedaan. Nu ben ik vooral blij dat deze periode hopelijk bijna achter de rug is. We kunnen weer vooruit kijken.”
Een verrassing zoeken werkte voor mij ook als een soort van therapie. Het waren kleine attenties die toch een groot verschil maakten Guy OLAERTS Van vrienden en familie kreeg ik vaak de reactie ‘wat een man heb je toch’. Zij laten hun partner dan weten om een voorbeeld aan Guy te nemen Inge DRIES