Kat en hond
Het is een ongeschreven regel in de Wetstraat dat voormalige ministers zich een tijdje terughoudend opstellen en al helemaal geen commentaar geven over het doen en laten van hun opvolgers. Dat geldt ook en zelfs bij uitstek voor voormalige eerste ministers. Van hen wordt zelfs verwacht dat ze helemaal boven het gewoel komen te staan en het nooit over hun opvolger hebben. Men zou het in deze over een soort van herenakkoord kunnen hebben. Maar andere tijden, andere zeden.
Vorige donderdag haalde voormalig eerste minister Elio Di Rupo (PS) tijdens zijn nieuwjaarstoespraak nog maar eens zwaar uit naar zijn opvolger Charles Michel (MR). Deze regering zou – dixit Di Rupo – de slechtste ooit zijn, onze sociale zekerheid afbouwen en de koopkracht van de mensen verminderen. Premier Michel sloeg zaterdag op zijn beurt keihard terug met een interview in de kranten van Sudpresse. Volgens Michel kiest Di Rupo ervoor om de haat aan te wakkeren, is hij rancuneus en heeft hij een blik op het verleden. Waarop voormalig vicepremier Laurette Onkelinx (PS) zondag nog meer olie op het vuur gooide door te stellen dat premier Michel de pedalen kwijt is.
Het zit al heel lang scheef tussen PS en MR. Na de verkiezingen van 2014 vormde de PS nog maar eens een Waalse en een Brusselse regering zonder de MR. Waarop de MR het aandurfde om als enige Franstalige partij mee in een federale regering te stappen. Dat zorgde voor frustraties bij de twee partijen die maar niet wegebben. Daarbij komt nog dat de twee partijen het moeilijk hebben. De PS wordt op haar linkerflank belaagd door de PTB zoals de PVDA in Franstalig België heet. Om de PTB van Raoul Hedebouw af te houden, stelt de PS zich alsmaar linkser op. Maar het helpt niet, in de peilingen staat de PTB nu al op iets meer dan 15 procent en is de PS gezakt tot nog maar zo’n 25 procent. Het origineel haalt het steevast van de kopie. Het alternatief zou kunnen zijn dat de PS zich gematigder opstelt. Maar dan riskeert de partij stemmen te verliezen aan de MR. In tegenstelling tot Open Vld is de MR eerder een centrumpartij. Maar ook de MR heeft het moeilijk. In Franstalig België wordt de regering-Michel door de oppositie en vaak ook door de Franstalige pers bekritiseerd omdat ze als enige Franstalige partij het aandurfde om een federale regering te vormen. En dat ook nog eens met de N-VA van Bart De Wever, zowat de meest gehate man in Franstalig België. Het maakt dat ook de MR het niet goed doet in de peilingen. En slechte peilingen zorgen altijd voor spanningen, frustraties en uithalen naar elkaar. Tot nu stond premier Michel daar boven. Eind vorige week werd het hem te veel. Dat belooft nu de verkiezingen in aantocht zijn.
Voormalig premier Di Rupo en huidig premier Michel haalden de voorbije dagen zwaar uit naar elkaar. De wederzijdse frustraties zijn groot. De slechte peilingen zijn daar niet vreemd aan